Hallo allemaal, daar ben ik weer, de ouwe katerbaas Oscar. Nou zeg, famorgen froeg riep frouwtje mij: Oscar er is een iemeel voor je van je beste frient Bert. Asjemenouw, ik dacht wat zou er loos zijn daar? Of ik wilde opschieten met mijn blog.

Ik schrok me het aapezuur en stuurde aan Bert een iemeel terug: is het al zo ver dat ik de blog moet instuuren? Ja fandaag zei Bert. Frouwtje ging fanmorgen werken en ze nam de aaipet mee.

Inspieraazie

Jeetjemikkie dacht ik, nu kan ik niks doen. Maar ik hep net als Loesje ook een soort denkpaal. Dus daar klom ik op en dacht, ik ga denken en inspieraazie opdoen foor de blog. De weeke fliegen foorbij en ik had echt niet in de gaate dat het fandaag al inleeverdag was van de blog. Natuurlijk wil ik Bert niet teleurstellen en eggie waar ik fin het op mijn hoge leeftijd een eer dat Bert mij heeft gevraagd om een bloggies te schrijfen.

Krukje

Daar lag ik dus op mijn de denkpaal, denke, denke. De paal staat foor het raam en de fensterbank en flakbij de ferwarming. Dat is heel fijn want ik kijk graag naar buiten. Maar fandaag zag ik niks want het was mistug. Ik rook wel de viskraam, maar zag hem haast niet. Forige week heeft mijn frouwtje vis foor mij gekookt en lust zij het zelluf ook graag. Dus ging ze in het minikeukentje-waar ik op afstand moet blijven-vis koken. Ik had forige week al een beetje ferteld he ofer dat minikeukentje waar je je billen niet in kan keren, zo klein is het. En als ik dan ook nog in het keukentje kom en om frouwtjes benen draai als zij vis kookt, gaat zij zenuwagtig worden, en ik ook. Zij zegt dat ze geen stap kan ferzetten en iedere keer moet uitkijke dat ze niet op mijn poote trapt.
Ze doet dat natuurlijk niet ekspres, maar het is wel een paar keer gebeurd. Ik ben van natuure een gemoedeluke en sagtaardige kaater, maar toen ze een keer op mijn poote ging staan gaf ik een krijs! Ze schrok nog harder dan ik, want ze had mij nog nooit horen krijse. Hoe lossen we dat nou op Oscar in dat minikeukentje met jou? Mijn frouwtje heeft geen denkpaal maar een denkstoel die kan schommelen en ze ging er op zitten.
Ik kroop gelijk op schoot want ik dacht het is belangerijk wat ze nu gaat zeggen, ik moet het horen. Ze zei, Oscar jij bent een hele lieve kater en heel aanhankelijk. Waar ik ben, ben jij ook en dat is fijn zo saame. Nu had ze over een oplossing zitten prakkiezeeren en heeft ze een klein krukkie vlak foor de oopening van het minikeukentje gezet. Dat krukkie is foor mij dus, want er staat ook een bakje met brokkies op. En ik snap als ik bij frouwtje wil zijn als zij gaat koken, ik op dat krukje moet gaan zitten en niet verder mag komen. Ik fin het best hoor zolang ik maar saame met haar mag zijn! Ben eggie de moeilukste niet.
Niet blaase, niet krabbe en frouwtje schreeuwt niet, nee als je saame bent moet je probleempies met respekt en liefdefol oplossen. En dat doen we!

Sagt ei

De vis smaakte trouwens heerlijk hoor die frouwtje voor mij had gekookt, slobberdeslob het was lekker warm en zo op! Het was zo lekker dat ik later oo de afond het bord van frouwtje hep afgelikt.
Af en toe ben ik een oude ondeugende kater. Dan spring ik van mijn paal hup zo op de tafel. Soms staan er ook boterhammen met roomboter en een sagt ei. Dat is ook heel lekker en nog lekkerder als ik weet dat het niet mag! Nee nee zegt ze dan, jij hebt je eigen eten in de gang. Alsof ik dat niet weet. Ik weet waar al mijn dingen staan hoor. Zo maake we hier wat mee iedere dag!

Samen vieren

Fandaag is het een ekstra gezellige dag. Het is Sinnekwaas zoals mij groote frient Doorie deze dag noemt. Sinterklaas is een dag van warmte en gezelligheid saame en kadootjes. Frouwtje zei, ik ga eerst werken, maar als ik thuis kom ga ik met jou Sinnekwaas vieren. Nou, ik dacht ik wacht maar af. En ja hoor in hoorde de foordeur en daar kwm ze binnen. Het feest gaat beginnen!
Uit de boodschappentas haalde ze een zak en daarmee begon ze te schudde. 3 x raaje Oscar wat daar in zit. Nou, ik had het gelijk door, dat waren brokke. Een nieuw merk zei frouwtje en deze brokkies zijn klein, dan hoef je niet zo hard te kauwe. Ja, als je seeniejor bent heb je niet meer zofeel tande en moeten de brokke niet te groot zijn. Ik kreeg gelijk brokkies om te proeven en die waren heel lekker. Dat is nou je Sinnekwaaskadoo Oscar zei ze. Nou, beter had ze het niet kunnen doen. Als neegentien jarige kater ga je niet meer als een malle achter een muis of een balletje aanlopen, dus ik was helemaal tefreede met die brokke. Speele doe ik wel hoor, maar ik moet er wel zin in hebben en soms ren ik ’s nachts door het huis, keihard met mijn poote op de vloer.

Slaap

Ik krijg toch slaap ineens slaap en moet zo geeuwe. Het is de hoogste tijd om te gaan dutte, het is ook al donker en zijn in huis de liggies aan. Ik doe mijn oogjes lekker dicht hoor en ga snurkie snurkie doen. Dag liefe frientjes, baasjes en frouwtjes, tot de folgende keer!