Ik kreeg post met catnips – video

“Bert, post voor je,” zei mijn vrouw en ze liet me ruiken aan de envelop. Ik rook niks. Maar toen de envelop oope ging, toen opeens wel.

Ontspannen

Deze week probeerde ik catnips uit zo heten ze. Het zijn sneks met een smaak erin en die smaak is een beetje van wiew, daarom dacht ik dat wil ik wel. Want nou ik steigers in de straat heb met mannen die herrie maken, nou ben ik toe aan ekstra ontspanning.
En soms kun je de ontspanning niet in jezelf vinden, en ook niet in knuffels en ook niet in dutjes. Dan heb je extra spul nodig en dat had ik nu.

Reserve

Het kwam op een schoteltje. Ik eet nou meer van een ferhoging, dat is om te probeere of het dan beter gaat met het slikken en mijn maag, dus daarom staat het zo op de film. Ik find alteit, sneks daar moet je feel van hebben als je gaat probere. Want je hebt feel geur nodig om te ruiken en ook dat je goed kunt zien dit is het dus. En ik find het ook leuk dat ik gewoon kan eete tot ik genoeg heb en er is dan nog ofer, dat is dan foor later, ik heb graag reserve.

Het ruikt goed. Ik wist ook meteen dat ik het al eerder froeger had gehad. Dat heb ik niet met alle sneks. Maar dit is lekker spul. Eefe ruiken en dan meteen beginnen. Dat was mijn gefoel en dat deed ik dus.

Alleen nou moet ik eerlijk zeggen, ik ben een kater die maar vier tanden heeft. Twee boofe en twee onder. Vroeger had ik er meer maar toen kreeg ik een ontsteking in mijn bek en na de operazie werd ik wakker met vier tanden. En de dokter zei nog van Bert, over een lange tijd moet misschien alles weg. Niet iets dat je wilt horen als je ligt bij te komen.
Dus met die vier tanden eet ik nou. Ook brokjes. Lekker, ik eet graag.

Hard

Maar deze sneks zijn keihard. Echt, zo, nou. Ik wist gewoon niet goed waar hoe ik ze in mijn bek kreeg. En hoe ik ze moest eete. Dus ik deed ze aan de ene kant, dan weer aan de andere kant, dan weer terug en dan weer deed ik mijn kop scheef weeges ik dacht misschien helpt dat maar dat deed het niet. Maar ik wilde ze toch eete want ze zijn lekker.

(tekst gaat verder onder de video)

Dus mijn mening is, het zijn lekkere sneks, erna kon ik goed slaape, dat komt vast door het spul dat erin zat. Alleen voor een kater met vier tanden zijn ze te hard, daar ben ik eerlijk ofer.

Wat het is

Beaphar Catnip ( klik en kijk:  https://www.catsfavorites.com/product/beaphar-catnip-bits-35-gr/ )

1,90 euro voor een zakje dus duur is het niet.

Kever heeft een mening over floerbedekking

In de kamer waar mijn mensen en ik in de nacht slapen lag altijd floerbedekking in mijn kleur: zwart, maar omdat die al heel aud was zaten er plekken in die kaal waren, daar lagen twee kleedjes over heen, mij maakte dat niets uit, ik fond het prima zo en ik was er aan gewend, ik hoorde mijn mensen wel eens praten over iets nieuws noodig hebben, maar ik dacht daar ferder niet over na.

In huis

Deze week kwam ik binnen uit mijn tuin en stond er een kast uit de slaapkamer in de woonkamer, ik zag het meteen, ik snuffelde aan de kast om het zeker te weeten, ja het was echt de kast uit de slaapkamer!, fanaf die dag kwam er elke dag in de woonkamer iets bij, er stonden eerst twee kasten en toen drie en toen fier, de slaapkamer werd steeds leger, gelukkig bleef mijn kersmusmand onder het grote bed wel staan waar hij altijd staat, en stonden mijn krabkartons en mijn waterbak en mijn kommen om te eeten ook op de goede plek, dus ik fond het wel best.

Maar een paar dagen geleden lag ik lekker in de zon in het gras, en hoorde mijn mensen binnen sjauwen met van alles, daarom bleef ik buiten, daarna hoorde ik een freemd geluid, het klonk als scheuren, dus ik bleef waar ik was, mijn mensen kwamen een paar keer bij me zitten in mijn tuin, de zon scheen, het was lekker warm en we zaten gezellig met zijn drietjes te genieten, alles leek wel normaal, maar ik wist dat er in mijn huis iets aan de hand was.

Slaapkamer

Toen ik in de afond binnen kwam was ALLES feranderd!, in de slaapkamer was de floerbedekking bijna helemaal weg, er lag nog maar één klein stukje en daar ging ik snel op zitten, ik durfde niet zo goed op de rest van de floer te lopen want die kende ik niet, mijn vrouw ging naast me zitten en zei Kom Keef, probeer het maar, en omdat ze naast me zat durfde ik het wel, de floer was nau hard en had een andere kleur, hij rook ook freemd, mijn vrouw legde me uit het be-ton heet, dat kan best maar ik fond er niks aan.

In de woonkamer kon ik haast nergens meer lopen, zo fol stond hij, mijn kersmusmand stond er ook terwijl die in de slaapkamer onder het grote bed hoort te staan!, ik heb oferal gekeken en gesnuffeld en ben toen maar in mijn mand gaan liggen, die rook tenminste fertrauwd en feilig, ik was niet bang maar ik fond het wel moeilijk, ik hau er toch meer van dat mijn huis gewoon zoals altijd is.

Raar

We sliepen die nacht in de woonkamer, echt heel raar, mijn vrouw lag bijna in de boekenkast, ik ben tegen mijn mensen aangekropen, dan kan me niks gebeuren, ik snapte niet waarom alles helemaal anders dan anders was, mijn mensen zeiden steeds dat ik HEEEEL erg dapper was, en dat fond ik zelf eigenlijk ook wel.

De folgende ochtend kwamen er twee mannen die ik niet kende, mijn mensen hadden me ferteld dat ze voor de floerbedekking in de slaapkamer kwamen, maar we hadden helemaal geen floerbedekking in de slaapkamer meer!, Nee, legde mijn vrouw uit, ze komen NIEUWE floerbedekking leggen!, de mannen gingen naar onze slaapkamer met grote stukken stof, en toen gebeurde er iets heel biesonders… ik bleef gewoon zitten en kijken toen de mannen bezig waren!, ik ben de hele tijd gebleefen, de mannen waren rustig en spraken soms in een taal die ik niet kon ferstaan, het is turkijs folgens mijn vrouw, ik fond het mooi klinken.

Mijn mensen zeiden tegen de mannen dat ze nog nooit hadden meegemaakt dat ik erbij bleef als er andere mensen in huis zijn, dat dat héél biesonder is, dat fonden ze leuk om te horen, ik was zelf ook wel een beetje ferbaasd, maar ik durfde het zomaar ineens, af en toe tetterde ik tegen mijn mensen, dan moesten de mannen lachen.

Weer gewoon

Nu ligt er nieuwe floerbedekking in onze slaapkamer, hij ruikt nog niet naar ons, maar dat komt vanzelf zegt mijn vrouw, ze fond dat ik maar meteen moest beginnen met mijn haaren er op los te laaten, en er misschien zelfs efentjes aan te krabben?!, ik liep er heel foorsichtig overheen, ik tilde mijn pooten steeds hoog op, omdat het zo heel anders aanfoelde.

Als jullie dit leezen is mijn huis weer gewoon zoals altijd, gelukkig maar, voor mij had de nieuwe floerbedekking niet gehoeven, dat zeg ik eerlijk, maar hij foelt wel heerlijk zacht aan en ik denk dat ik er goed aan kan wennen, deze week heb ik heel veel ekstra knuffels gekregen van mijn mensen en die had ik ook echt noodig, het was een week fol met nieuwe en moeilijke dingen, mijn mensen hadden nooit gedacht dat ik zoveel zau durfen, ikzelf ook niet, en toch was het zo!!

***

Ik stuur iedereen die iemand mist heeel veel lieve kopjes, en ik tetter altijd weer voor vreede!!

Joep en het misteerie van het eetbakje

Ken je dat? Lig je net lekker te slapen, hoor je ineens ‘ahhh’… En dan voel je dat er weer een foto gemaakt gaat worden, omdat je er zo lief bij ligt.

Foto

Ik ben me op dat soort momenten helemaal nergens van bewust want ik lig gewoon altijd zoals ik ‘t lekkerste lig. Maar m’n personeel kan dan tijdenlang vertederend naar me kijken en knipt de ene foto na de andere, om later dan de leukste te bewaren. Zeggen ze.
Maar waar ‘t op neerkomt is dat ze al zóveel foto’s van me hebben gemaakt sinds ik op mezelf woon dat ze door de bomen ‘t bos niet meer zien…
Ik ben het intussen wel gewend, dat paparazzi gedrag van m’n personeel. Heel eerlijk vind ik het ook eigenlijk best wel leuk, want ik weet inmiddels precies dat er samen met die ooohhh’s en aaahhh’s ook extra veel knuffels en aaien loskomen. En dat vind ik heerlijk. Vooral onder m’n kin, over m’n wangen, achter m’n oren. Eigenlijk m’n hele kop, m’n nek, hals, rug, zij, pootjes, buik… Soms lig ik zó te genieten van al die aandacht dat ik gewoon alle vier m’n poten in de lucht gooi en m’n kop achterover leg. Kom maar op, denk ik dan.

Polona

Maar soms heb ik er ook dagen bij dat ik even geen pola… polina… nou ja, polonadinges aan m’n lijf wil. Ik draai me dan al snel op m’n zij en begin met m’n achterpoten tegen de onderarm van degene die kriebelt te trappen (zonder nageltjes hè, want ik wil m’n personeel niet beschadigen), sla m’n voorpoten om de hand heen en begin dan zachtjes te bijten. Maar wel héél zachtjes, want m’n moeder heeft me vroeger geleerd dat ik nooit de hand moet bijten die m’n drink- en etensbak vult. ‘t Is ook meer een beetje dollen dan vechten, want na twee of drie hapjes begin ik die hand te likken. M’n personeel weet dan dat ze me daarna even met rust moeten laten, ‘t kan natuurlijk niet de hele dag feest blijven. Zeker nu ik sinds een paar dagen ook weer buiten de nachtcontrole doe, heb ik m’n dutjes overdag hard nodig…

Bakjes

‘t Liefst lig ik dan helemaal opgekruld, en dan weet m’n personeel dat ik even met rust gelaten wil worden. Vaak lig ik te slapen met m’n achterpoten onder m’n voorpoten en m’n kop daar dan bovenop. Maar dat lukt eigenlijk alleen nog op de bank, of op ‘t grote bed. Want als ik in de vensterbank op m’n kleedje lig hangt er altijd wel minstens één poot omlaag. Gewoon omdat die vensterbank de laatste maanden veels te smal is geworden. En zo is er wel meer in huis dat gekrompen is.
Ik pas niet meer in m’n villa, maar ik kan gelukkig nog wel op ‘t dakterras liggen. Ik kijk nu makkelijk over m’n puzzeltoren heen, ik moet bijna bukken om de snekkies van de onderste verdieping te pakken te krijgen.
En als ik me uitrek kom ik met m’n voorpoten makkelijk bij de rand van het aanrechtblad, dat al 20 centimeter hoger ligt dan op een gewoon keukenblok omdat Senior zo lang is.
M’n etensbakjes zijn ook veel kleiner geworden. Terwijl m’n personeel blijft volhouden dat het nog precies dezelfde zijn als toen ik op mezelf ging wonen, maar hoe kan het dan dat ik er toen makkelijk in kon gaan liggen als ze leeg waren, terwijl ik er nu alleen nog maar met m’n kop in kan?

Hoog

En over etensbakjes gesproken…
Van de week kreeg ik een nieuwe voor m’n natvoer, terwijl ik nog een hele stapel stenen bakjes heb staan. Maar dit is een bijzondere, want hij staat op een voetje en is aan de achterkant hoger dan aan de voorkant. En ik moet mauwen, ik ben er heel erg blij mee want ‘t eet een stuk gemakkelijker. Zo’n bak wil ik eigenlijk ook wel voor m’n brokjes. En voor m’n water. En dan nog eentje in reserve, misschien zelfs wel twee.

Of ben ik nu een klein beetje aan het overdrijven?

Stevige poot en zachte kopjes,

Joep

Een klein afontuur dat kan ik

Ik ben een kater met vaste gewoonten en mijn mening is dat elke dag vaste gewoonten moet hebben, dan snap ik hoe het leefe is.

Op tijd

Dus ik slaap alleen op het bed als het nacht is, ik doe mijn knuffels in de ochtend en de avond en na het eete en een paar keer tussendoor, ik eet op tijd van een bordje en tussen door heb ik brokjes, en ik ga ’s morgens eefe kijken in de badkamer als het uitkomt.
Zo is het goed. En fijn.

Afontuur

Maar het gebeurt dat mijn vrouw soms oferdag heel lang in de slaapkamer is. Dat is raar. Oferdag hoort ze niet te slapen. En dan ben ik zo, ik wil het weete en dus ga ik de trap op naar boofe.
“Bertje, jij hier,” zegt ze dan.
Ik kijk want ik wil weete wat is er aan de hand.
Ja, en hoe gaan die dingen, dan zegt ze van kom-eens en ik kom en dan gaat ze aaien en ik ga helemaal vanzelf liggen op het tapijt voor het bed en zij ook.
Dat is een super gefoel. Weeges het is een klein afontuur zomaar oferdag op de slaapkamer zijn, dat hoort niet op een gewone dag, het kan niet en toch doe ik het.
Zo liggen we dan saame op het tapijt daar te knuffen. Het is raar. Maar fijn. Misschien juist daardoor, dat ik weet ik doe iets anders dan gewoon en dat kan ik.
En als we dan weer beneden zijn, dan foel ik toch, ik heb iets meegemaakt.

Spannend

Ik ben geen kater voor een groot afontuur, wegens ik ben nou al 17 en ik heb al zo lang ik weet angstklachten dus als er iets is dan moet de dokter aan huis komen want een taksie is te moeilijk, alleen in nood zegt mijn vrouw, dus weilandfeesten en al die dingen, dat red ik niet.

Maar een klein afontuur, dat find ik spannend en leuk.

Leootje ofer de Losjéé

Ajoooo liefe iedereen! Onse Losjéé die was er ineene!
Dat was eefe wenne maar al snel weer heel geselleg.
Het was lekker weer en de balkon-deure waare oope en de tweefoeters saate met se alle hutje mutje buite op het balkon.
Wij saate op de rant en onder de stoele en de Buuf was er ook op haar eige balkon en de tweefoeters saate te kletse en wij kreege snoepies door het balkongaas.
De zwaluwe flooge af en aan en buite was het ook geroesemoes.

Koffer

De follegende dag ginge me tweefoeters ineene rontloope in huis en der tas en der koffer pakke!
Maar Fré dee niet mee en de Losjéé bleef ook sitte.
Wij saate te kijke fan wat nou dan.

Toen ineene kreege we knuffels en Fré kreeg knuffels en de Losjéé ook en toen ginge me tweefoeters met de koffer en der tasse so naar beneede en hop in de autoo en weg waare se!
Nouja dat kan gebeure dus dat finde we al niet meer so gek.
Fré was er en saame met de Losjéé dee ze perresies op tijt Chester se pilletje geefe en wij kreege ook perresies op tijt eete dus dat deede se egt eerlek heus waar heel erreg goet!

En het was ineene heelemaal rusteg in huis.
Ken je dat?
Dat je tweefoeter eefe de deur uit is en dat je denkt fan ja.
Eefe niks moete.
Se loope niet sgoon te maake of te knutsele, we kunne legge waar we wille legge.
Fré is tsjil en de Losjéé is tsjil en laaif is goet.

Simon hat niet egt door dat se weg waare.
Hij was ferstop toen se wegginge dus se hadde hem niet kunne knuffele.
Dat fonde se ferfeelent weeges dan weet Simon niet dat er iets anders is in huis en dat er tweefoeters misse.
Dus Simon sat raar te kijke toen Chester se pil kreeg fan Fré en dat de Losjéé bleef en onse tweefoeters niet tuis kwamen.

Simon keek nog gekker toen onse Losjéé in het groote bet ging slaape.
Hij ging er wel bij ligge aan het eint fan de foete so as of te dat ie altijt doet maar hij font het heel gek. Daarom ben ik er de eerste nagt maar bij gaan legge.
Toen lag ik ineene met Simon op het groote bet bij de Losjéé en toen fonde we met se drie-jen de heele sietuwaazie best gek eigelek!
Ik lig namelek nooit meer op het groote bet en al heelemaal niet naast Simon!

Chester

Toch hebbe we de heele nagt daar geleege en Chester lag in de krappaal en Tiga lag in de
stoel-die-so-lekker-ligt.
De follegende dag was het nog rusteger.
De Losjéé ging leese en buite sitte en swaaluwe telle en Tiga heeft erbij geseete en se hebbe gepraat oofer het leefe en se hebbe der diep oofer naagedagt.

Simon sat de heele dag op het keukebalkon met de duive teelepaatie te doen en ik heb lekker geleege op het sagte bet fan Fré met me buik omhoog en me poote wijd in de lugt.

Chester kreeg se pilletje weer op tijt en wij kreege perresies op tijt ons eete en daarna hebbe we met se alle legge soesele.
De teelefiesie ging aan en ik sag allemaal tweefoeters achter een balletje aan huppele en nog meer tweefoeters sgreeuwe en op het laatst was iedereen blij en ging de teelefiesie weer uit.
Simon snapte weer niet dat de Losjéé in het groote bet ging maar ging er toch maar wel bij ligge weeges hij is gewent om elleke aafont aan het eint fan de foete op het groote bet te ligge.

Simon

De follegende dag ging Simon soeke.
Hij dacht ik mis twee tweefoeters en iets klop der hier niet.
Hij ging sitte en om sig heen kijke en hij kon niet segge wat hij niet snapte maar hij snapte het niet.
Tiga snapte hem wel en toen heeft Tiga hem eefe goet sitte wasse en hem laate foele fan jonge je ben nie alleen en het komt allemaal egt heus waar heelemaal goet.
En Tiga ging fraage aan de Losjéé wanneer of te dat onse tweefoeters weer terug dagte te koome.

De Losjéé sei: ‘Morgen’.
Dus nog één donker en dan wort het ligt en dan koome se tuis.
Toen we dat wiste sijn we allemaal gaan slaape weeges as je gaat slaape gaat de tijt snel.
We kregen weer perresies op tijt eete en Chester kreeg se pilletje in se likwitsnek en dat was allemaal heel gewoon.
Simon ging weer op het keukenbalkon met de duife praate en Tiga en ik hebbe geslaape op het bet fran Fre.
En toen ineene hoorde we een bekende autoo en bekende stemme in de straat.
Onse tweefoeters!
Se liepe naar boofe met hun koffer en tassen en se knuffolden onse Losjéé, se knuffolden Fré en wij?

Wij deden as of te dat we heeel diep sliepen…
Moeten se maar nie so lang weggaan sonder ons.
Soms moete se foele fan se kunne best weg dus dan moet je niet te blij sijn as se tuiskoome.

Weer terug

Toen Simon se sag heeft ie heel blij gesgreeuwt en se staart trilde derfan en se kreege een boemskopje fan hem en toen istie teege de duife gaan segge fan de tweefoeters sijn der weer!

Liefe Joep, Keeferettie Spaagettie, Lucky en Moby, ik kon niet mijn ree-akzie geefe op jullie blogs weeges onse Losjéé weet niet hoe de kompjoeter werrek dus ik kon der niet op!
Ik heb jullie ferhaale foorgeleese gekreege en ik wil jullie mijn kompelliemente geefe weeges jullie fertelle allemaal so fijn en so leuk.
Dus soms is mijn ree-akzie er niet maar dan heb ik het laater foorgeleese gekreege.

Fanuit de stat fan Den Haag geefe Simon, Tiga, Chester en ikke iedereen boemskoppies en knuffels en lief en sagt en het is ook naames Stan, onse broer op se afSTANt in het Katshuisch.
Liefs fan Leootje en tot de follegende keer!