Kever heeft een mening over fijne dagen (video)

Van de ene dag op de andere is de zomer gekomen in mijn tuin, eerst was er nog reegen en wind, de folgende dag was er zon en werd het al lekker warm, de dag daarop was er nog veeeeeeel meer zon en nau weer NOG meer, ik lig onder de planten omdat het keiheet is en ik ben de hele dag in mijn tuin om zoveel mogelijk zon te foelen op mijn lijf, fantasties find ik dat, het kan mij nooit te veel zijn.

Gras

Als het zo warm is lig ik in de ochtend in het gras, dat is nog fochtig van de nacht en daardoor lig ik er heerlijk koel, er is maar één probleempje: mijn gras ligt fol met aangefrooten appeltjes, elke dag haalt mijn vrouw ze weg maar de folgende dag liggen er weer nieuwe, we snapten er alledrie niets van, totdat mijn man op een dag zag dat er een groen papegaaitje in de appeltjesboom zat, hij (of zij, dat kan ook) plukte met één poot een appeltje, nam er met zijn snaafel een paar hapjes uit en gooide het appeltje toen gewoon in mijn gras, nau ja!!

Mijn vrouw denkt dat er geen appeltjes overblijfen voor mijn mensen, maar dat geeft niet zegt ze, die papegaaitjes moeten ook eeten, en bofendien: wat zau ze er tegen kunnen doen, niets!, mij maakt het ook niet uit, ik find die appeltjes toch niet lekker, maar ik moet wel oppassen als ik over mijn gras ren dat ik niet op zo een appel stap, want dan fal ik misschien, of ik glij uit.

Mijn mensen zitten nu ook vaak in de tuin, dat is gezellig, als zij erbij zijn lig ik lekker op mijn rug in het gras of op de teegels, (ik lig netjes, want mijn Milamuis let daar op!), ik word oferal heerlijk warm en ik kan me zo ook goed wassen, alleen mijn hoofd hoor, de rest is niet noodig, waar zau ik nau fies van kunnen worden?, folgens mijn vrouw zijn mijn witte sokken grijzig geworden, van het graafen, ja dat kan best maar ik heb nau eenmaal geen schep dus ik moet mijn pooten wel gebruiken, dat is toch logies?

(tekst gaat verder onder de video)

Vlinder

Fanmiddag zag ik twee kleine witte vlindertjes, en ik zag meteen dat het Brammie en Loes waren, ze dansten in de lucht en maakten saltoos, daarna flogen ze naar bloemetjes toe en gingen daaruit drinken, zo doen vlindertjes dat, ze drinken de nec-tar van de bloem, dat is een soort eenersjiedrank voor vlinders, en weet je hoe ze drinken?, ze hebben een klein slurfje, echt waar!, en zal ik ferklappen hoe een vlinder iets proeft?, dat is met zijn voetjes!, jullie fragen je misschien af hoe ik weet dat het Brammie en Loes waren?, nau, dat zal ik uitleggen, dat komt omdat ze steeds op de ketnipplanten zaten!

Liggen

Als er zon is liggen Mikkie en Pokon meestal stiekem te slapen in de tuin van de buren, later op de middag gaat de buurman soms met zo een slang waar waater uitkomt zijn tuin waater geefen, en dan moeten ze rennen om zich te ferstoppen voor het waater, dat lukt altijd hoor, want ze zijn zoooo snel, ze zijn niet bang, het is gewoon een spannend afontuur voor ze, en de buurman heeft ze niet eens gezien, ik denk dat ze misschien wel een beetje nat worden, want soms kan ik zelfs in mijn eigen tuin de waaterdruppels op mijn haaren foelen!

In de afond ben ik heeeeeeel lang buiten, dan is de lucht heerlijk zacht, het is niet meer zo heet en ik kan gewoon oferal liggen en zitten waar ik wil, pas na twaalf uur in de nacht kom ik weer binnen, ik kruip bij mijn vrouw op bed en tetter dat ik heeeeeeel dringend knuffels noodig heb, mijn man komt erbij zitten en ik krijg van allebei mijn mensen wel een miljoen knuffels, zo fal ik in slaap, en ik weet dat het morgen weer zo een fijne dag gaat worden.

***

Ik stuur iedereen die iemand mist zachte kopjes, en jullie weeten het: ik BLIJF tetteren voor vreede!

Joep en de warme dagen

Eigenlijk heb ik de hele week overdag alleen maar lekker liggen dutten. Het was gewoon té warm om te spelen, te rennen of kattenkwaad uit te halen. Na m’n ontbijt ging ik vaak even in de vensterbank liggen, heerlijk in de ochtendzon. En als me dat tegen lunchtijd te warm werd ging ik lekker op het grote bed onder dat draaiding aan het plafond verder slapen. Want overdag slapen kan ik tegenwoordig als de beste, sinds ik met dit mooie weer ook ’s nachts naar buiten mag.

Warm

Op die warme dagen ging ik pas na het avondeten naar buiten. Gezellig wat in de tuin rondhangen en als m’n personeel opstond uit een tuinstoel dan was ‘ie natuurlijk voor mij. Of ik wandelde even naar de buren om gedag te mauwen. Want de tweebeners van m’n huizenblok leken begin van de week allemaal buiten in de tuin te zitten, hangen of liggen.
Tot afgelopen donderdagavond, toen de wind opstak, de temperatuur daalde en alle stoelen in de tuin ineens leeg bleven. ‘t Was weer rustig op ‘t achterpad. En dat was gisteren eigenlijk nog steeds zo…

Overdag

Nou ja, ik vind het toch wel weer leuk om m’n controlerondes ook overdag te doen.
Er is dan toch wel wat meer te beleven dan ‘s nachts. Zo heb ik een hele tijd zitten kijken naar de overbuurman, die in ‘t weiland bezig was om grote rollen te maken van ‘t gras dat vorige week gemaaid was. Ik bleef wel lekker op ‘t achterpad zitten natuurlijk, want dat ding waar hij in reed gromde me net iets te hard. Maar het weiland ligt er nu weer mooi bij, klaar voor het grote feest volgende maand!
Nu het wat koeler is lijken de tweebeners ook ineens weer wat actiever te worden dus ik heb het overdag ook een stuk drukker gekregen met toezicht houden, kuilen graven en weer dichtgooien. Daar komt dan ook nog ‘s de tuincontrole voor de buren bij, die overdag toch nèt weer anders is dan ‘s nachts. En ook de buurkatten moeten natuurlijk uit m’n eigen tuin gehouden worden, want die worden de laatste tijd steeds brutaler. Dat ik ‘s nachts met ze op stap ga is gezellig, maar ik hoef ze overdag niet allemaal over de vloer hoor.

Buurpoes

Alleen de buurpoes van een paar huizen verderop komt af en toe m’n tuin in, en dan houden we een staarwedstrijdje. In het begin blies ze nog naar me, maar tegenwoordig liggen we op een metertje afstand van elkaar, allebei met de voorpootjes onder de borst als een halfje rood en een halfje grijs/zwart/wit/bruin brood. Ik denk dat we ook overdag best wel vriendjes kunnen worden, samen spelen of door ‘t weiland rennen. Al weet ik niet of zij ‘t ook leuk vindt om muizen te vangen.
Maar soms is ze ook best wel een beetje uit de hoogte en wandelt ze langs m’n tuin zonder op of om te kijken, zonder een mauw te geven. En dan denk ik pfff, poezen. Voorlopig blijf ik wel gewoon lekker een vrijgezelle kittenkater, ik heb het al druk genoeg zonder furkering.

Dokter

O, en ik ben deze week ook nog even bij die lieve dierendoktermeneer geweest. Mocht ik in m’n reismand mee in de auto, en dat vind ik hartstikke leuk. Onderweg heb ik weer lekker naar buiten zitten kijken, terwijl ik tegen m’n personeel mauwde wat ik allemaal zag. En natuurlijk mauwden ze terug, met de nodige spel- en gramaticafouten, maar daar ben ik intussen wel aan gewend.
Nadat die lieve dierendoktermeneer me van top tot poot bekeken had vertelde hij aan m’n personeel dat ik een mooie slanke gespierde kat was met een goed gebit en een prima gewicht voor m’n leeftijd. Nou vind ik dat zelf helemaal niet zo belangrijk want ik ben nou eenmaal wie ik ben.
Eenmaal thuis heb ik toch even in de grote spiegel gekeken toen ik m’n reismand uitstapte. Maar ik zag alleen mezelf en vond ‘t eigenlijk wel hoog tijd voor een paar slokjes water en een lekker snekkie.

Feest

En over snekkies gemauwd… ‘k Ben al heel druk bezig met de voorbereidingen voor het Weilandfeest volgende maand en omdat heel veel gasten gemauwd en geblaft hebben dat ze hun favoriete snekkies mee willen nemen heb ik bedacht dat we een snekkiesproeverijtent gaan opzetten. De onderhandelingen met m’n eigen lokale dierenwinkel voor sponsering zijn al zo ver dat ik volgende week m’n poottekening onder de afspraken kan zetten, en de contacten met de digidingesleveranciers zijn in volle gang.
Intussen heb ik ook diverse vrienden gevonden die een workshop willen geven, maar er kan altijd nog meer bij want het weiland is groot genoeg.
Dus is er iets waar je heel erg goed in bent en wat je anderen ook graag zou willen leren, mauw of blaf maar door. Gaan we er met z’n allen een groot feest van maken!

Stevige poot en zachte kopjes,

Joep.

Waarom ik nou haast niet meer ofergeef

Ofergeefe daar is niks aan, ook niet als je een haarbal kwijt moet, het is toch iets moeilijks om te doen en daarom is het goed nieuws dat ik nou haast niet meer ofergeef. Hoe kan dat?

Brokjes

De week voordat het stopte werd het erger. Elke dag gebeurde het en toen het wiekent was toen wilde ik in mijn doos liggen en niet feel meer en ik ging ook al niet meer naar de slaapkamer om saame aan de nacht te beginnen en dat is juist zo gezellig.
Mijn vrouw ging met de dokter bellen ofer enge dingen dat de dokter hier zou komen en bloed van mij prikken daar had ik helemaal geen zin in. Toen ging mijn vrouw zelf naar de dokter en ze kwam terug met een pasta. Dat moest op mijn poot zei ze en dan ging ik het vanzelf oplikken. Nou, Bertje is niet voor de gek te houden. Ik rook aan de pasta en toen wist ik het al en mijn vrouw ook.
Ze ging heel intens naar mij kijken van wat is er met hem.
En toen wist ze het.
De brokjes.
Weeges sinds een tijd was ik daar meer van gaat eete en toen ging ik daardoor weer meer drinken en meer plassen en als dat feels te feel is dan is dat slecht voor je gezond.

Gezond

Binnen een paar dagen kwam er een grote doos met nieuwe brokjes in huis. Van die natuurbrokjes, helemaal voor het gezond, met haast bijna geen koolhiedraten zei mijn vrouw. Ik dacht die zijn fies.
Maar dat was niet zo.
Ik heb nou iets met vis en eerlijk waar ik moest eerst ruiken en nadenken en nou eet ik ze gewoon en ik hoefde niet meer zo feel te drinken en naar de bak en ook al niet meer ofer te geefe. Alleen toen het zo keiheet was heb ik eefe een spuugje gedaan.

Dus dat is ook van ouder worden. Opeens is je maag gefoeliger, je hele gezond heeft iets anders nodig en dan foel je je beter. Zo gaat het en ik heb nou ook geleerd dat er brokjes zijn met zonder koolhiedraten en dat zijn lekkere brokjes.

Leootje snapt het nu helemaal

Ajooooo liefe allemaal!!
Hier is het lang-ferwachte interfiew met de Moederpoes fan het Katshuisch, mefrau Arianne!

Arianne

Me eerste fraag is een makkeleke:
Mag ik een snoepie en mag ik op schoot?
Arianne: “Op schoot? Ja gezellig! Vind ik leuk! En je krijgt twee snoepies hoor!”
Leo:
Gesellig! Dankiewel! Die snoepies sijn lekker! *kauwt*

Arianne met fooraan Koosje

Mefrauw Arianne, wat is de reede gewees dat u dagt fan dit ga ik doen met me leefe.
Weeges u hat alles kunne bedenke maar dit is wat u heeft gekoose.
Leefe met gehéndikepte katte en de heele tijt naar de witjas en heel feel sorrege.
Arianne: “Ja Leootje, dat vragen veel mensen. Maar soms doe je iets wat gewoon goed voelt. De eerste gehandicapte kat was Agnes. Een driepootje en ik was zo gefascineerd door wat ze allemaal kon. Daar wilde ik meer van weten en vooral; Agnes voor me winnen. Ze was zo bang, zo bang. Maar na drie maanden waren we de beste vriendinnen en dat zijn we nog steeds. Toen kwam er een katje met een kromme rug op mijn pad, scoliose, de lieve Wilma. En toen voelde ik dat weer. De onweerstaanbare drang om haar het mooiste leven te gaan geven wat maar mogelijk was, met haar handicap. Vijf jaar zijn we samen geweest. Was zo mooi.”
Leo:
Hoe heeft u het foor mekaar dat de beste dierenarts fan het land u altijt graag hellept?
Arianne:
“Geloof het of niet maar ik heb sollicitatiegesprekken gevoerd met dierenartsen omdat ik vaak niet tevreden was over hoe naar de katten werd gekeken en naar mij. Leon is de beste dierenarts omdat hij, net als ik, er ook alles aan wil doen om te kijken naar de mogelijkheden in plaats van naar de onmogelijkheden. Leon is samen met zijn team geweldig, ze snappen me en ik hen. En zo kunnen we samen kijken wat het beste is. En waarom hij ons graag helpt; ik denk dat hij het super interessant vindt en we betalen onze rekeningen altijd direct!”
Leo: En hoefeel tweefoeters hellepe u mee?
Arianne: “Nou Leootje! Echt veel, we hebben een fysiotherapeut, een orthopedisch chirurg, een trimster, uiteraard onze dierenartsen maar zeer zeker ook de Katshuisch Krachtpatsers, onze vrijwilligers. Een stuk of 25 inmiddels. Zo blij met al deze mensen, zonder hen zou het Katshuisch niet de zorg kunnen geven die we nu doen.”
Leo:
Heeft u een faaforiete bewooner en hoe komt dat dan?
Arianne: “Nou vraag je me wat Leootje. Als ik een naam ga noemen krijg ik absoluut problemen met Prinses Henk, tenzij ik natuurlijk Prinses Henk noem. Nee alle gekheid op een stokje; ik heb met sommige Katshuischers meer dan met anderen, maar ze zijn me allemaal dierbaar. Ik heb met iedere kat ook een andere band. En dat mag ook. Ambertje was een katje die echt dwars door me heen kon kijken. Helaas heb ik haar anderhalf jaar geleden moeten afgeven aan die vreselijk enge ziekte FIP. Dat heeft me echt heel veel pijn gedaan.”
Leo:
Nu we dan tog serieusser worde… Ik moet ook een persooneleke fraag stelle weeges ik hoor geruchte en uw orakelpoes Anna sag in een fiesiejoen dat u der iets fan weet!
Ik sit al een tijtje met fraage in me kop en ik hoop egt dat u me hellepe kan.

Tweeje

Onse tweefoeters hiero die sijn heel erreg blij aan het doen met se tweeje.
Nau sijn se altijt wel blij met se tweeje maar nau ekstera.

Simon

En Fré die is alleen maar beeseg met der kleeding en der seenuwe.
Daar krijg ik de seenuwe fan!
Wat is der tog aan de poot?

Arianne:
“Weet je hoe fijn het voelt als ze jou aaien en lieve dingen tegen je zeggen.
Dat hebben jouw tweevoeters ook met elkaar.
En tweevoeters vinden het geweldig om dat dan ook heel officieel tegen elkaar te zeggen en dat noemen ze trouwen Leootje.
Jouw tweevoeters gaan trouwen.
En als tweevoeters trouwen dan geven ze een feestje, om te vieren dat ze het zo fijn vinden om lieve dingen tegen elkaar te zeggen.
Wordt jouw leven ongetwijfeld nog mooier door Leootje.”

Leo:
Dus.. Me tweefoeters sijn bij mekaar maar nou sijn se offiesjofeel, eeh..
Offiefineel.. Eh.. Foor het eggie bij mekaar?
Daar komt nau niks niemeer tusse?
En daar moest een tweefoeter feessie foor worde gemaak?
Oohhhhh … Fandaar dat Free der rek fan der kleeding is ont-ploft….
Nou snappikhet!
Dankiewel!!

Broertje

En dan mijn heele belang-rijke fraag:
Krijge wij der een broertje bij ofso?
Wat as ik seg dat ik dat niet wil???
Het is hier al feelstedruk! *paniek*
Arianne: “Lieve Leootje, geen zorgen knappe vent.
Je krijgt er inderdaad een broertje bij…..rustig Leootje…doorademen….het broertje komt NIET bij jou wonen, maar op afstand.
Jouw broertje heet namelijk Stan en die woont in het Katshuisch, bij mij.
Mensen kunnen katjes op afstand adopteren zodat wij de dierenartsrekeningen kunnen blijven betalen. Snap je?
Ja je krijgt er een broertje bij.
Nee, alle aaitjes zijn en blijven voor jou.
Ik aai Stan namens jouw tweevoeters.”
Leo:
Dus … Dus…Wachteefe..
Stan is nu onse broer???
Hij blijf wel bij u woone??
Maar hij hoort wel bij ons maar hij gaat niet met se fijfhondert kielomeeters per uur naar de stat fan Den Haag om in onse krappaal te sitte en mijn bakkie leeg te eete en mijn snoepies op te eete?
Egt heus waar niet?
Maar hij is wél onse broer en hoort erbij?
Maar dat is tog fetkoelkikke!
En wat een oplugting!
Niet dat ik hem niet aardeg fint mefrauw Moederpoes maar hij is een beetje…druk..
En ik hou het liefst me snoepies foor me eige daar ben ik echt heus waar heel eerlek oofer.
Arianne: “Ik snap je helemaal Leootje. Alles blijft hetzelfde mannetje.”
Leo:
Maar als Stan nou onse broer-op-se-afstant is, mag ik hem dan affetoe es fraage oofer hoe het gaat in het Katshuisch?
Dat we mekaar mooge fiedeeo-belle ofso?
Fetkoelkikke lijk me dat!
Fiedeeo-belle met Stan!
Arianne: “Tuurlijk! Stan staat nu al te stuiteren!! Hij kan niet wachten!”
Leo:
Wat fetkoelkikke!
Ik kan ook al niet wachte!

Motto

En nu mijn laatste fraag.
As u nog iets belang-rijks wil segge, een leefesles heeft, een motto of een aanbe-feeling, dan mag u dat nu segge.
Arianne: ”Mooie vraag Leootje.
Mijn motto is: Leef vanuit liefde.
Dat heeft de wereld nodig, en ik ook.”

Liefe leesers!
Wat een ont-knoop-ing fan al onse fraage en twijfels!
Er komt heelemaal niemant bij in ons Haagse huis!
Stan is nau onse broer-op-se-afstant!
Me Tweefoeters hebbe mekaar foor het eggie beloof dat se altijt bij mekaar blijfe en dat is foor ons ook heel belang-rijk!
As jullie het niet erreg finde, we hebbe een bak snoepies gehat, we gaan nau feestfiere met se alle!
En we fiere dat we allemaal fan elkaar houde!
Fiere jullie met ons mee?
Onse Tweefoeters hebbe aan al hun gasten fan het feest gefraag of se hun kaadoo sentjes aan het Katshuisch wille geefe en dat hebbe se gedaan.
As jullie onse Tweefoeters wille feeliesiestaarte dan kan dat dus fia deese link:
https://www.katshuisch.nl/Steun-het-Katshuisch/

Naames onse niewe broer Stan segge we DANKIEWEL!!
Het fees kan beginne! Want Leootje is binne!
Waar sijn de snoepies?? Hier sijn de snoepies!!
Oolléé oléé oléé!

Mila over het allerfijnste slaape

Lieve allemaal, het is eindelijk zomer en ik ben al heel vaak in de tuin geweest. Nu heeft ooma er geen zout meer gestrooid voor de onkruid plantjes. Ik had ooma fertelt van de slak en nou doet ze de onkruid plantjes gewoon plukken. Dat is ook beter voor de slak. Als mienister van zachte zaake vind ik het heel belangrijk dat iedereen eefe veel is dus ook de slak prrr.

Deken

Vandaag wil ik het hebben over slapen en wat ik het fijnste vind. Want of het nou zomer is of niet, ik vind het heel fijn om samen te slapen. Prrr, mijn motortje draait al bij de gedachten van samen slapen. Het is fijn om verschillende plekjes in huis te hebben waar je lekker eefe aan je gezondheidsdutje kan denken.
Meestal ben ik op ooma’s bed te vinden tussen de kussens op een dekentje van fleece. Op dat plekje komt heel vaak de zon en dat vind ik heerlijk warm op mijn vachtje prrr. Ik kan me dan helemaal oprollen als een rondje of als een donut waarbij je niet weet waar voor of achter is en ik ben waarschijnlijk in een hele diepe slaap.

Warm

In de avond vind ik het ook heel fijn om bij ooma op de bank te slapen naast Toby. Hij is er ook en hij heeft een hele zachte warme vacht. Prrr, als mijn pootjes een beetje koud zijn ga ik bij Toby liggen omdat ik weet dat zijn vacht mij pootjes warm maakt prrr…
Gelukkig vind Toby het niet erg als ik dat doe. Meestal draai ik zo dat mijn achterwerk tegen de zijne aanligt en zo warmen we elkaar helemaal op. Oh en ooma is er ook bij. Die zit aan de andere kant van Toby dus ik lig dan in het midden. We lijken net zo’n treintje met z’n allen. En mijn motortje draait volop de hele avond tot ik echt helemaal in dromenland ben.

Kriebelen

Ik heb natuurlijk nog veel meer plekjes in en buitenshuis waar ik lekker even mijn oogjes sluit. Maar ik heb één favoriet en dat is bij mijn vrouw. Mijn vrouw en ik kriebelen altijd want dat vinden we allebei heel fijn.
Dan is het net of we flieft zijn maar ook weer niet. Zij kijkt zacht naar mij en ik kijk zacht naar haar. Dan komen er liefe woordjes van haar Kom lief kleintje, gaan we samen even dutten. Daar ben ik wel voor. Als ik in een knuffelbui ben dan wil ik het liefst in haar kruipen maar dat kan natuurlijk niet. Het dichtste wat er dan is, is dat ik bij haar onder de deken tegen haar aan kruip net zoals een kitten bij een mama. Prrrr prrr mij hartje spin zoveel als ik denk aan mij mama voelens.

Dutplekje

Mij vrouw houdt de deken omhoog zodat ik kan zien hoe mijn dutplekje is. Er zijn heel veel kussens en dekens. Er is een deken met een penguin er op en deze penguin is mijn vriend want hij is ook zacht en houdt mij warm. En ik denk dat hij ook in de blog wilde komen omdat hij op alle foto’s is. Van mij mag het zeker wel want dat is gezellig. Mijn vrouw heeft zachte ogen net als ik en dan weet ik zeker dat we allebei flieft zijn op elkaar maar op een liefe manier. Ik heb al een furkeer en dat is mij mooie stevige stoere en vooral dappere katermans Kever. Mijn vrouw en ik kijken elkaar even aan en dan kruip ik heel diep weg onder de dekens tegen mijn vrouw en de penguin aan. Mijn vrouw is lekker warm en heeft een zachte pyjama aan en de penguin is gewoon zacht. Met z’n drietjes knuffelen we elkaar.
Mijn vrouw houd mij vast en de penguin, ze plant wat kusjes op mijn kop en mijn motor draait overuren. Het gaat heel hard zo van: PRR PRR PRR PRR. Ik draai nog wat rond om een perfecte slaap pooziezie te hebben en dan gaan mijn ogen langzaam dicht.

Mijn vrouw kriebelt mij nog steeds en dat vind ik heel fijn. Ook al zijn mijn ogen dicht of ben ik bijna in een dut, kriebelen vind ik altijd fijn en dat mag ook altijd. Mijn pootjes doen mee met kriebelen en trappel erop los. Mijn vrouw vind het koekjes bakken maar dat snap ik niet. Even denk ik aan mijn eigen mama die ik niet meer heb, dan denk ik even aan mama Loes en voel mijn eigen vrouw en dan weet ik dat ik veilig ben. Zacht, warm en heel veilig met heel veel liefde overal. Nou dat is zeker de beste slaapplek van de hele wereld.

Ik mauw iedereen een hele fijne dut en een fijne week. Ik mauw tetters mee voor freede en ik stuur een warm zacht kopje voor wie het gebruiken kan.

Poot gemauwd, mienister van zachte zaake Milamuis