Leootje doet een interfiew in hooge sfeere

Ajooo Allemaal!

Leootje hier!
Jullie rieporter fan het niews uit de stat fan Den Haag en het dorrep fan Vinkel!
Hier tuis is het freemt druk.
Fré is de heele tijt beeseg met haar kleeding.
Se laat het eene na het andere sien, ze prutst aan haar haare en se oefent met meek-úp.
De groote tweefoeters doen..
Anders.
Of nau ja.. niet anders maar.. ik weet het niet.
Ze zijn altijt wel froolek met se twee maar nu nog een beetje ekstera en se segge dat se daage telle.

Broertje

En ik denk dat ik se heb hoore praate oofer een broertje derbij.
Heel eerlek gesegt wil ik niet een broertje derbij hoor!
Ik font Simon al heel feel gedoe derbij en dat istie nog steets!
As tie de zoomies heeft dan ben ik me plekkie op me stoel niet seeker!
Weeges hij loop die heele stoel met mij derin omfer!
Dus ik hou se in me gaatje weeges Tiga en Chester hebbe ook geseg fan nee we wille geen broer derbij, het is nou al feelste druk.
Dus ik maak me daar wel sorrege oofer.
Maar ik ben een egte rieporter dus ik set me sorrege opzij en ik ga gewoon door met me werrek en dat is het interfiewe fan de bewooners fan het Katshuisch.

Dees keer interfiew ik Anna.
Ome Jan fertelde me dat se in der ‘hoogere sfeere’ is en ik hoop stiekem dat se me gaat fertelle dat sij óók weet hoe de kleur neegen ruik op de planeet fan Anubis weeges ik weet dat as ik ketnip heb!
En mesgien heef se wel ketnip!

Het kan natuurlek ook weer so sijn dat ik iets denk en dat het dan weer heel anders wordt.
Dat gebeurt me elleke keer naamelek.

Anna

Leootje: Ajoooo Anna!
Lus u ook kettisfektiejons?
Ik heb nog een sakje fan Ome Jan meegekreege, deele saame?
Anna:
“Nou vooruit, eentje dan hi hi”

Leootje:
Hoe ben u hier terechtgekoome en wat is er met u aan de poot?
Anna:
”Ik ben hier ruim anderhalf jaar geleden geland.
Mijn twee voorpootjes staan krom, daarom was een carriere als hoofd van de afdeling marketingmuis voor mij niet weggelegd.
Overigens trok het zakenleven me sowieso al niet.
Ik ben namelijk geraakt.
Geraakt door Bastet.
Ik liep laatst van een vogel zijn linkervleugel los te peuteren toen ik een stem hoorde.
Die zei me mijn nagels in te trekken en de vogel los te laten.
Ik zag de vogel, die ik toch erg vakkundig om het leven had gebracht weer tot leven komen.
SERIEUS! Ik zag de vleugels weer aan het beestje groeien en de vogel was gevlogen.
In de lucht zag ik opeens duizenden vogels vliegen.
Het was een prachtig gezicht.
De stem zei me dat door mijn actie de katten in de buurt voor altijd zouden worden voorzien met overheerlijke vogels, mits ik mijn leven in dienst zou stellen van Bastet.
Het was Bastet die me had toegesproken.
Tja, wat kan je doen.
Ik had gezien wat zij met die vogel kon dus stemde ik in.
Sindsdien ben ik in hogere sferen.

Leootje:
Dit sijn inderdaad andere hoogere sfeere as wat ik dacht…
Bastet.. dat is toch de kattengodin die ons leerde hoe de tweefoeters te dresseren sodat se alles foor ons doen?
Ehhehem…
Wát fint u fan het daagelekse leefe in het Katshuisch?
Anna: “Het is prima. Ik mediteer een beetje, voorspel eens een iets en knap af en toe een uiltje in de zon. Niet dat ik echt een uil knap natuurlijk.
Maar ik lig dan even lekker in de zon.
Zoals Bastet het ons voordeed, het is goed voor een kat om in de zon te liggen.”

Leootje: Wat is een goede gewoonte fan de tweefoeters die hier ront-loope?
Anna:
“Dat ze me laten mediteren en mijn oogjes schoon maken.
Daar komt een troep uit. Ik zie het als de reiniging van mijn lichaam.
Want ik was me er wel eentje voordat ik gered werd.
Samen met mijn zusje Saskia.
We waren schijnbaar zo niet geliefd dat we gedropt zijn in een park in Emmeloord.
Daar hebben we samen gezeten onder een bankje, moederziel alleen.
Bastet heeft toen een tweevoeter op ons afgestuurd om ons te redden.”

Leootje: Wat fint u minder en sau moete ferandere?
Anna: “Wat ik vind is niet belangrijk. Ik doe alles vanuit liefde, zoals Bastet het zou willen.
En dan eet ik maar een vogeltje of muisje minder af en toe.
Als ik Bastet daar blij mee kan maken dan kom ik nog goed weg toch.
Moet er niet aan denken wat er met ons gebeurd was als Bastet die tweevoeter niet op ons pad had gestuurd, dan waren we er misschien wel niet meer.
Kijk, lopen is met kromme voorpootjes niet je-van-het.
Dat doet pijn! En omdat we al ouder zijn kunnen ze er ook niets meer aan doen.
Maar gelukkig heeft Bastet pijnstilling uitgevonden.

Leootje: Ik kan het tog niet laate.
Heeft u een meening oofer de sietuwaazie tusse Caroline, Rob en Koning Joop?
Anna: “Ik weet er uiteraard alles van maar het is niet mijn taak om hier een mening over te hebben. Ik mediteer voor alle drie en ik hoop dat Bastet voor een goede afloop zorgt.
Meer kan ik niet doen. Tussen ons gezegd en gezwegen; ik vind het spannend!!!!”

Leootje: Wie is uw liefelings meedebewooner en waarom?
Anna: “Al Bastets kittens zijn waardevol.
Maar voor mijn zusje Saskia koester ik een diepe affectie.
Ze heeft het niet makkelijk gehad nadat we gedumpt waren.
Ze was zo bang.
Steeds meer zie ik haar genieten en dan dank ik Bastet op mijn blote achterpoten dat we nu in het Katshuisch zijn.”

Leootje: Fint u het goet als ik foor me follegende interfiew uw moederpoes Arianne fraage ga stelle? En as ik moederpoes Arianne interfiew, wat sou u dan fan haar wille weete wat u nog niet weet fan haar?
Anna: “Maar natuurlijk. Gezonden door Bastet dat mens.
Weet u, ze is voor mij een open boek. Met veel plaatjes erin.”

Leootje:
Heeft u nog heele mooie groote footoos fan u eige sodat we allemaal goet kunne sien hoe fantasties u deruit siet?
Anna: “Jazeker! Toevallig afgelopen week gemaakt.
Ik heb mijn nieuwe zomerse gewaad aan. Mooi toch?”

Leootje:
Dankuwel Anna foor uw oopenhartege antwoorde op me fraage.
Het is een interfiew geworde om nooit te fergeete.
Ik heb nog één fraag:
Kan u assebief aan Bastet fraage of we der égt een broertje bij krijge?
Ik hoop het niet eerlek gesegt.

Simon

Anna:
“Leootje, ik kan Bastet best vragen wat er gaat gebeuren, maar zij zegt dat wat gebeuren moet, toch zal gebeuren.. En het gebeuren is rood.
Het gebeuren heeft iets met een poot..
Ik zie… Ik zie Bastet wijzen naar onze Moederpoes.
Alsof zij hier meer van weet. Wellicht word je wijzer bij haar”

Leo:
Nou daar ben ik mooi klaar mee.. wat gebeuren moet zal gebeuren en het is rood??
Wat een orakel die Anna.
Ik moet en sal derachter koome of het waar is wat se segt!

Follegende week interfiew ik de tweefoeter fan het Katshuisch want Anna befestigte wel mijn fermoede dat sij meer weet fan dit alles!
Ik hou me ooge en me oore oope (as ik niet slaap) en ik hoop follegende week tot een
ont-knoo-ping fan dit groote raatsel te koome!

Heel feel liefs fan Leootje!!
Tot follegende week!
Kan iemand de kettisfektiejons eefe doorgeefe assebief?
Ik ben heel erreg toe aan een snekkie..

Mila had een ferstop plan

Lieve allemaal, van me eigen wil ik iedereen bedanken voor de liefe feeliezietaazies. Vorige week ben ik twaaluf van mij jaren geworden. Ik kreeg heel veel kriebels en knuffels maar ook lekkere sneks en snoepjes. Ik kon niet kiezen in welke ik nou het beste vond want het was allemaal even fijn. Als nieuwe mienister van zachte zaake vind ik dat daar geen verschil in is omdat het allemaal zachte dingen zijn.

Leeftijd

Nou was ik op mij verjaardag een beetje ondeugend want ik vind dat je leeftijd niet uitmaakt van hoe jij je foelt. Als jij je een jonge katermansje of poesemeisje foelt dan is dat helemaal prima al ben je misschien seeniejoor van je leeftijd. Nu dat ik twaaluf ben merk ik nog stees helemaal niks van mij jaren in mij aktief leven.
Me eigen houdt heel veel van aktief bezig zijn maar ook van rustig aandoen. Dat rustige is meestal na het eten omdat ik dan aan mij leefeswerk denk dat ik net zo mooi wordt als mama Loes.

Ondeugend

Eefe terug naar mij ondeugend want dat was ik. Het was op mij verjaardag en mij vrouw was er natuurlijk ook. Zij zorgt altijd voor alle sneks en kadootjes als iemand van zijn of haar jaren is. Dat is megalief en nou dacht ik iets leuks.
Ik foelde van binnen alles kriebelen alsof je een snek pakt terwijl je dat eigenlijk niet mag hebben. Het was in de middag en de zon was er ook. Ik was buiten in de tuin de tjek aan het doen die Bram ook altijd deed. Dat hoort zo als je taken overneemt van elkaar. Ik zag een verdwaalde slak en die heb ik eefe de weg naar de overkant van de straat gewese want hier is geen plek voor een slak. Ik hoorde mijn vrouw binnen en ik had al kriebels in mij lijf want ik wist dat ze voor mij verjaardag kwam.
Dus ik vlug eefe denke en toen wist ik het, ik ga mezelf ferstoppe!!

Stil

Alle kriebels gingen door mijn leefeswerk heen. Eerst in mij kop en toen naar mijn buik. Oooo zo dadelijk kom mij vrouw mij zoeke en dan ben ik ferstop.
Waar ga ik me ferstoppen? Dacht ik. Ja, daar!! Ik zag een hele grote struik van ze eigen staan en dat was de perfekte plek. Dus ik met al mijn kriebels in mij lijf hup zo de struik in! Ik deed eefe rondkijken of ik helemaal in de struik was en dat was zo. Op de achtergrond hoorde ik ‘Waar is onze spooky poekie?’ Dat is ze, dat is mij vrouw. Nou moest ik heel stil zijn want daar was ze. ‘Ergens in de tuin’ zei mijn Ooma. Ze kwam stees dichterbij en ik moest echt heel erg stil zijn van me eigen.

Pss pss Mieltje? Klonk het. Het was mijn vrouw die me aan het roepen was. Ik bleef zitten waar ik zat en ik deed helemaal niks. Het was zo spannend dat ik mij motor bijna aanging zette. Inees zag ik haar voor de struik maar zij had mij nog niet gezien.
Mieltje, waar ben je meisje? Hoorde ik heel dichtbij. Nou moest ik alles op alles zetten om echt heel stil te zijn. Ik wilde haar verrassen met een sprong uit de struik maar dat mislukte want mijn vrouw liep van de struik af naar de andere kant. Klein lief meisje kom je kriebels halen? Mieltje? Pss pss. Ik sloop de struik uit naar haar toe. Ze had niks in de gaten. Langzaam liep ik haar naar toe en daar kwam het: MIEW! Inees een harde mauw, zo hard dat mij vrouw schrok. Daar ben je! Ondeugend meisje, je liet me schrikken. Mij motor ging meteen draaien en ik moest gewoon kopjes geefe aan de plant. Ik had haar verrast en ze schrok! Het was gelukt en nou was ik heel ondeugend geweest. Ik ging heel veel kriebels halen bij mij vrouw en ook knuffels. Ze pakte me op in de ik-knuffel-je-de-hele-dag houding. Dat doet ze soms en dan houd ze me heel stevig vast en plant ze allemaal kusjes overal. Zelf vind ik dat helemaal niet erg omdat ik juist van kriebelen en knuffelen hou. Voor mij verjaardag kreeg ik anti haarbal snoepjes van vitakraft van haar en ik mocht aan de meloen likken want dat vind ik ook lekker.

Vietaal

Het was een fijne en spannende verjaardag met mij ferstop plan. Ik heb in de avond mij fagt weer schoongemaakt en met Ooma tv gekeken. Ook heb ik met mijn manspersoon op de computer gezeten voor wat rees spelletjes. Ik was de bijrijder en mijn manspersoon ging keihard reesen overde weg met de auto. Me eigen foel me nog stees jong en vietaal en helemaal zacht.

Ik mauw een woordje voor freede mee en ik mauw voor onze liefe sterren. Ik geef een zacht kopje voor wie het gebruiken kan.
Poot getekend,
mienister van zachte zaake Milamuis

PS: Het is geen sneeuw wat er in de tuin ligt. Het is zout omdat ooma denkt dat dat werkt voor onkruid. Nu weet je ook waarom ik de slak aan de overkant van de struik heb gezet.

Izzy: ze noemde me een bietser

Vandaag mag ik, Izzy, weer een verhaal doen. Jullie hebben al eerder gelezen dat ik samen met Tica op pad ging om lekkere snoepjes bij de buren te scoren.
Tica vond het daarna niet meer zo leuk om samen met mij op pad te gaan dus vanaf die tijd doe ik het alleen. En neeeee, ik ga niet meer naar de buren want dichterbij, hier in huis, valt genoeg stiekem te halen.

Bietser

Mijn vrouw noemt mij dan ook Izzy de bietser.
Ik doe altijd maar alsof ik het niet hoor want wie wil er nou zo genoemd worden? Mijn vrouw heeft weer lange tijd niet in de gaten gehad wie het flikte want als ze het opmerkte lag ieder van ons gewoon lekker te slapen.
Het begon met gehakt dat ze in plastic en papier op het aanrecht had laten liggen en nog even snel een boodschap was gaan doen.
Toen ze thuis kwam lag het gehakt mooi uit plastic en papier gehaald op de keukenvloer en veel was er niet meer over. Iedereen had daar wel even goed aan geproefd natuurlijk.
Daarna lag er een broodje gehakt in verpakking op het aanrecht. Toen het tijd was om te eten was het gehakt van het broodje weg en het blaadje sla lag op het aanrecht. Sla is natuurlijk iets voor een konijn of kip.
En ook eten wat op het fornuis staat wil ik graag proeven, het maakt echt niet uit wat. Ik haal eruit wat ik lekker vindt en wat ik niet lekker vind dat spuug ik op het aanrecht uit.
Zo maakt frauw macaroni en dan schept ze op maar vergeet het deksel op de ketel te doen. Ik wacht totdat ze de kamer in gaat en spring snel op het aanrecht. Prik met mijn poot, lees nageltje, in de macaroni en dan smullen maar. Totdat ze op een keer sneller dan ik dacht terug kwam naar de keuken en me betrapte.
Oei, oei, oei jullie willen niet weten wat ze allemaal tegen me zei.
Dus sindsdien gaat de deksel op de ketel en heet ik Izzy, de bietser.

Gehakt

Het lukt nu niet meer zo vaak als voorheen maar soms grijp ik nog mijn kans zoals een tijdje geleden.
Vrouw had gebraden gehakt gemaakt en heel slim in de ijskast gezet.
De dag erna sneed ze 2 plakjes af en zette dat op een bordje op de keukentafel samen met een kop koffie. En toen ging de bel.
Ik zag mijn kans schoon om een lekkere plak gehakt te eten maar echt waar het was helemaal niet lekker. Frauw komt terug en zegt nog: ‘Izzy, dat was een groot stuk, dalijk moet je overgeven.’
Nee hoor frauw, het was me te gepeperd dus heb ik het verstopt. En toen gebeurde het.
Vrouw dronk aan haar koffie en taaadaaaaa daar waren alle stukjes gehakt. Ik zal jullie maar niet vertellen wat ze zei want dat kan ik niet herhalen. Maar ik blijf proberen om frauw te verrassen want dat is wel zo leuk.

Dikke knuffel van ons allemaal

Dus ik ging aan de kip

Kip is lekker, helemaal als je graag kip eet en dat doe ik. Daarom dacht ik nou ik als infloe-enzer zijnde alles mag uitkiezen nou kies ik kip.

Stukken

Toen het in huis kwam, mocht ik het meteen proberen. Maar eerst moest mijn vrouw de kip-snek uit de verpakking halen. Er zaten vier grote stukken in.
Grote stukken echt waar. Ik wist meteen dat krijg ik nooit op weeges ik heb nou nog vier tanden en daar kan ik goed mee eten echt waar, ook brokjes, maar die zijn kleiner dan een groot stuk kip. Misschien is dit leuk foor als je een jonge kater of poes bent, dat je een stuk kip in je poote hebt om mee te rollen en aan te bijten, dan beleef je het meer, dat kan best.
Maar ik ben nou 17 jaar en rollen doe ik alleen als ik wiew heb dat ik het in mijn kop superfijn heb.

Mijn vrouw sneed een stuk kip in kleinere stukjes en ze bracht het op een bord naar de huiskamer. Toen bleef ze staan en keek van lust Bert het.
Nou Bertje hier kon meteen niks meer eete weeges dat ik de spanning foelde. Dus ik liep weg en ik ging eefe wat anders doen en mijn vrouw dacht hij lust het niet en zij ging ook wat anders doen.

Ruiken

Eefe later was ik toch benieuwd. Het rook interessant. Ik kreeg een brokje op mijn matje en daar heb ik toen aan gesnuffeld.
Het was kip, zeker weete.
Maar kip is elke keer anders, in je snek of in je afondeete, of van de winkel dat je vrouw het eerst moet koken.

Die avond toen mijn vrouw in de keuken stond heb ik van de snek gegeten. Het was best lekker. Door die kleine stukjes kon ik het ook eten, het was wel stevig gelukkig had ik dus mijn tanden. Ik find, een andere smaak kip bij je gewone smaken kip is belangrijk dus ik wil het nog een keer eeten, en dan in alle rust dat er niemand staat te kijken.

Wat het is
Trixie Premio Chicken Tenders
https://www.catsfavorites.com/product/trixie-premio-chicken-tenders-4-st-70-gr/ Prijs: €2,59

Kever heeft een mening over een aud spreekwoord

Als kat ben je geen hond, dat zal iedereen begrijpen, een kat zegt miouw en een hond zegt woef, dat is helemaal ferschillend, maar ik bedoel ook dat je als kat dingen doet omdat je het zelf wilt en niet omdat het moet van je mensen: je geeft geen pootje als je mens dat zegt, en je gaat niet liggen omdat ze roepen Kever Lig!!!, mijn mensen prooberen soms om me iets te laten doen, of juist om me ergens mee op te laten hauden, maar daar trek ik me niet zoveel van aan, en dat is logies want ik ben geen hondje maar een kat.

Bij ons thuis doen we dingen in oferleg, alleen als het om gefaarlijke dingen of over de dokter gaat heb ik niets te zeggen, maar voor de rest mag ik oferal mijn mening over geefen en dat find ik fijn, mijn mensen mogen natuurlijk ook hun mening geefen, dat hoort erbij, en dan is het afwachten wie er gelijk krijgt.

Foorbeeld

Ik zal een foorbeeld geefen: elke morgen wil ik dat mijn vrouw buiten de krant komt leezen, dat find ik gezellig, soms findt mijn vrouw het te kaud, terwijl ik denk: dat kan wel zo zijn maar IK find het niet kaud, en in mijn eentje in de tuin zijn is niet zo leuk als met zijn tweetjes, dus ga ik eerst eerst zachtjes en fragend tetteren, waarna mijn vrouw vanuit het huis roept Ja Keef, ik hoor je, ik tetter ietsje harder, en mijn vrouw roept weer Ja Keef, en dan zegt ze Kom maar naar binnen!, maar dat wil ik helemaal niet, ik wil dat zij naar buiten komt!, dus ik tetter nog een paar keer en mijn vrouw roept nog een paar keer, als laatste tetter ik heeeeel zielig en laat ik mijn getetter een beetje sgor klinken, alsof ik heel ferdrietig ben, mijn vrouw roept nog een keer Keef, ik kom echt niet!, en daarna is er stilte…
Nu is het zaak om niet toe te geefen, ik blijf dus gewoon zitten en zeg helemaal niets meer, maar mijn vrouw ook niet en dat maakt het heel moeilijk!, soms lukt het me niet om fol te hauden en ga ik toch naar binnen, meestal komt mijn vrouw naar buiten terwijl ze zegt dat ik onmogelijk ben, nau ja!!, ik wil gewoon aandagt, dat is toch niet erg?!

Nacht

Zo wil ik in de nacht altijd een paar brokjes eeten met mijn man naast me, dat is heel anders dan wanneer ik het in mijn eentje doe, en ik wil ook knuffels, dus ik ga spieraalmuziek maken, aan de maatras krabben en tetteren, en dat doe ik net zo lang tot mijn man opstaat en me gaat knuffelen, zooo heee en daarvan moet ik echt keihard brommen, zo blij ben ik dan!
Dus ik krijg best vaak mijn zin, maar niet altijd en dat is jammer, ik woon heel graag met mijn mensen SAMEN en deel alles met ze, ik zau echt noooooooit alleen willen wonen, en ik probeer reekening te hauden met wat mijn mensen willen en finden, maar dat kan niet altijd want ik blijf natuurlijk toch Kever!, soms zegt iemand tegen mijn mensen dat ik als katerjongen wel moet weeten wie de baas is, en dan zeggen mijn mensen altijd: Wij weten alle drie heel goed wie hier de baas is, dat is namelijk Kever!, en zo is het presies, zo was het met Popje, Beer, Molly en Bolle ook, als kat ben je nau eenmaal altijd de belangrijkste in huis, dat hoort gewoon zo.

Spreekwoord

Mijn vrouw moppert wel eens van Het moet niet gekker worden, als ze met een dikke trui aan naast mij zit in de tuin, en mijn man moppert wel eens als ik hem steeds wakker maak, maar gelukkig stuurde mevrouw Ina, van Pasa en ⭐️Floortje, mij letters over dat er een aud spreekwoord bestaat, en dat gaat zo: Waar tijgerKever woont draagt hij de kroon, mijn mensen kenden dat spreekwoord niet, dus ik ben heeeeel blij dat mevrouw Ina dat heeft geschreefen!, mijn mensen moesten heel erg lachen, maar ze weeten nau wel hoe het zit, daarom heeft mijn vrouw er een teegel van gemaakt, zodat ze het nooit meer fergeeten, kijk maar op de footoo, dankuwel lieve mevrouw Ina!!

***
Ik stuur zachte kopjes naar iedereen die iemand mist, en ik blijf doortetteren voor vreede!
En ik zwaai naar alle sterren, fooral naar de nieuwe prachtige twinkelende sterren Ivar en Vriendje, ik fergeet jullie nooit!!