Ik lag gewoon te liggen in de fensterbank, weeges er was zon en de klusmannen in de straat die waren weg, dus ik had weer rust en ook zon, dus ik lag er en alles was goed.
Maar daar kwam ferandering in.
Dokter
Mijn vrouw ging naar beneden en toen hoorde ik het al.
De dokter was er weer. En ik wist meteen nou gaat er iets gebeuren wat zal het zijn. De dokter kwam in de huiskamer en mijn vrouw zei: “Bertje ligt in de vensterbank.” Toen begon het moeilijke. Ze friemelde zichzelf langs de kastjes en pakte mij op. Dat doet ze nooit weeges ik hou er niet van, oppakken is grieselig, je bent in de lugt en je bent alle zekerheid kwijt.
Dus ik me vasthaken aan het matje.
Zij weer me losmaken.
Ik blazen.
Zij: Bertje toe nou.
Als huiskater verlies je alteit.
Zengg
Even later hing ik in de armen van mijn vrouw en ze had me vast en de dokter zat aan mijn flokken. Presies de moeilijke grote flokken op mijn heup, waar ik dus artroosie heb.
Ik foelde het opeens heel feel.
En toen zei ze ik ga scheren en het gebeurde ZENGGG ZENGGG ik hoorde en foelde het tegelijkertijd. Daarna ging ze kammen en dat foelde ik ook. En toen moest mijn andere heup van eefe kijken en daar ging ze ook kammen. En toen naar mijn hart luisteren.
En toen eindelijk mocht ik weer op mijn poote staan. Ik liep meteen de kamer uit en ging staan op de oferloop want ik moest wel weete wat de dokter ofer mij ging zeggen.
Dat ik er goed uitzag.
Dat ik snoepjes had ferdiend.
Dat ik echt seeniejor was.
Ik bleef gewoon staan. En toen ging ze weg. Dat wilde ik ook!!
Moe
Erna foelde ik me raar moe, ook in mijn geestelijk gezond. Spinnen lukte niet meer, ook niet toen ik later op bed erbij ging en knuffels kreeg.
Midden in de nagt werd ik wakker en mijn vrouw ook. “Bertje toch,” zei ze. “Daar ga ik wat aan doen.” En toen kreeg ik opeens een snek, er zat spul in om kalmer te worden, maar ik heb het gewoon genomen. Iets in mij zei doe nou maar. Het was Bach Rescue Remedy, dat heb ik weleens eerder genomen. Ik find, je hoeft je niet te schaame als je wat extra nodig hebt foor de ondersteuning.
De dag erna kwam de ochtend. En misschien kwam het door het spul of door de nieuwe dag, maar bij de ochtendknuffel kon ik weer spinnen. Dus dat was niet stuk. Oferdag moest ik extra slaape wegens ik heb nou gaten in mijn vagt en de dokter was geweest, dat zijn grote erfaringen als je een seeniejorkater met angstklachten bent. Dan moet je tijd neeme om dat te verwerken en dat doe ik ook.
Het gaat best goet met me proojékt fan de interfiews maar het is wel een uit-daaging.
Het pat fan een interfiewende sjoernaalist gaat niet oofer kattesnoepies.
Daar wil ik wel eerlek oofer weese.
Deese week font ik het wel lasteg.
Ik sou Henk interfiewe en Henk is een Prinses.
Nou.
Ik dagt dat Carolien sig sou gedraage as een prinses maar die gedroeg sig eigelek as een grappege brutaale in de poep rollende meid.
En ik dagt dat Joop sig sou gedraage as een egte kooning maar die was heel aardeg en ik mogt se pot met snoepies heelemaal leeg-eete.
Se hadde me allebei gewaar-sguwt foor Prinses Henk en dat ie wel fan se kapsesoones hat.
Dus ik wist een beetje wat ik fan Henk moest ferwachte en ik was der seenuwagteg foor.
En inderdaad:
Dit werd het lastegste interfiew tot nu toe uit mijn lange karrie-jére fan drie interfiews!
Weeges Prinses Henk was een beetje booseg omdat ik hem niet as eerste hat ge-interfiewt.
Hij (of zij of diens, dat weet ik nog steets niet) fint sigsellef egt heus waar heul belang-rijk!
Henk
Toen ik Prinses Henk ontmoette sat ie heelemaal opgedoft op een aangekleede krui-waage.
Assof het se troon was en hij was der ook heul tros op.
De geur fan meek-up en parrefum was niet te harde.
Fan te foore hat Carolien me al gewaar-sguwt dat ik der niks fan moes segge wilde ik nog een interfiew hebbe met deese Prinses..
Maar goet.
Ik laat jullie niet langer in de spanning sitte.
Hier is mijn diepte-interfiew met Prinses Henk uit het Katshuisch!
Leo:
Ajoooooo wel eedele harige majesteit Prinses Henk!
Allereerst bied ik u mijn verontguldig.. ehh.. mijn fernotsgul..
eeh… allereerst seg ik SORRIE dat ik u niet als aller-eerste had ge-interfiewt!
Ik wist helemaal niet dat u dat so graag wilde!
Dat heeft niemant me fertelt. Stom he..
Dus eh.. Nouja.
Nu ben u de derde en 3 is een geluksgetal, is het dan so weer goet?
Ben u nu nie meer boos?
Henk: “…..”
Leo:
Osjips…
Okee… dan ga ik het interfiew nu beginne… *haalt diep adem*
Hier komt de eerste fraag:
Prinses Henk, hoe is het met u, met uw gesont en met uw leefe op het moment?
Henk:
“Even wachten.
Kan iemand wat aan de belichting doen?
Even mijn pumps aantrekken, shit, verkeerde tutu…ik ben zo terug.”
……Tien minuten verstrijken….
Henk:
“Weet u wat het is met de media?
Ze kijken nooit langer dan hun snorharen zijn.
En dan kom je uit bij Koning Joop en Carolien de trien.
Terwijl ik, prinses Henk, geknipt ben voor een diepte interview.
Maar nee…eigenwijs Leootje. Eigenwijs.
Maar afijn, wat gedaan is is gedaan. Hoe stom ook.
Het gaat redelijk met me.
Mijn haar zit niet, mijn nieuwe tutu nog niet bezorgd en niemand om mijn gouden koets te duwen. Maar het gaat best hoor, maakt u zich over mij maar geen zorgen.”
Leo:
Ben u een echte prinses?
Henk:
“Is koning Joop een echte koning?
Is de paus katteliek?
Natuurlijk ben ik een echte prinses.
Prinses Henk voor al uw gala en glamourzaken.”
Leo:
Wat is uw ferhaal Prinses Henk?
Henk:
“Ik ben geboren bij een Poolse dame die een cattery in Duitsland had.
Samen met mijn zeven andere broers en zusters.
Helaas zijn we nu nog maar met z’n drietjes.
De rest is allemaal overleden.
Vreselijk natuurlijk.
Het leed wat mij op jonge leeftijd al ten deel viel, ik kan er een boek over schijven.
(Binnenkort op de markt, maar ik wacht nog op mijn tweevoeter die heeft beloofd de spelfouven eruit te halen).”
Leo:
Hoe bent u in het Katshuisch terechtgekomen en wanneer was dat?
Henk:
“In september 2022. Kaatje, Grietje en ik waren denk ik een week of 14.
De Poolse tweevoeter werkte wel twee banen om rond te komen en als ze dan eindelijk thuis kwam moest ze onze troep opruimen.
Of eigenlijk, de troep van Kaatje en Grietje, want ik was toen al een dame.
En troep maakten we, eh … ZE, want we vielen nogal eens in onze eigen poepjes.
Ik bedoel natuurlijk ZE!! Kaatje en Grietje.
Die lieve Poolse dame had het heel moeilijk dat al onze broertjes en zusjes waren overleden.
Ze is direct gestopt met haar cattery.
Terwijl ze net begonnen was. Wel heel sneu voor haar.“
Leo:
Moest u heel erreg wenne of ging alles fansellef?
Henk:
”We kregen alles in het Katshuisch, hadden direct ons eigen appartementencomplex wat ze de Tweede Kamer noemen.
Na een paar weken mochten we ook de tuin in… daar spelen Kaatje en ik nogal vaak.”
Leo:
U ben dus prinses Henk en u heeft een tutu, ben u gember neutraal of ben u dreg-kwien?
Henk:
“Ik ben een prinses.
Heel soms ben ik voetballer, of model, maar meestal voel ik me het fijnst in de rol van prinses.”
Leo:
Mag ik weete waarom uw tutu so belang-rijk foor u is?
Henk:
“Jij likt toch ook altijd netjes je vacht voordat je de deur uitgaat?
Nou ik ga ook graag goed gekleed op pad.
En een tutu staat mij nu eenmaal geweldig.
Trouwens, een broekpak, broekrok, minirok, navelltruitje, skinny jeans, bodywarmer, korte spijkerbroek, hotpants, lange handschoenen, stilleto’s, mantelpak, hoedje en zijden sjwals staan me ook geweldig.”
Leo:
Word u geplaag met de tutu of falt het mee?
Henk: “Als lid van het koninklijk huis heb je altijd te maken met roddel en achterklap.
Daarom vraag ik ook altijd aan degene die mijn gouden koets moet duwen of het wat sneller kan. Dan hoor ik het niet.”
Leo:
As u geplaag wort dan moet u het segge hoor weeges wij hebbe hier de flag fan de reegeboog en die segt JOEDOEJOE en dat het gewoon goet is.
Henk:
“Als u denkt dat ik van regenbogen hou dan hebt u het mis.
Ik hou van mezelf. Dat en vooral. En ik heb nu eenmaal veel gezichten.”
Leo:
Waarmee moete de tweefoeters u hellepe?
Henk:
“Ze scheren mijn buik en mijn billen, ik heb me toch een partij krullen daar joh.
En soms gaat het niet helemaal lekker met de ontlasting en dat mag ze schoonmaken.
Verder ben ik vaak verkouden en dus helpt ze me met pijnstilling en beloofd ze nieuwe pumps.
Ik moet zeggen; ze houdt wel woord.
Ik heb op mijn kamertje wel 15 exemplaren staan.
Ik hou er zo van.”
Leo:
Fint u dat heel erreg dat se dat doen?
Henk:
“Nee man! Lekker. All eyes on me babe!”
Leo: …..
ehem..
Moet u faak naar de wittejas?
Henk:
“Een paar keer per jaar denk ik, als ik weer erg verkouden ben, willen ze luisteren naar mijn longen. Ik zou willen dat ze eens wat vaker gewoon naar mij zouden luisteren.”
Leo:
Ben u bang foor de wittejas?
Henk:
“Ik ben voor niemand bang.
Maar ik heb dan ook veel security om me heen.
U snapt het wel; een prinses in het wild daar vliegen ze op af.
En het valt niet mee om met die pumps aan een sprintje te trekken.
Maar sinds de security er is gaat het stukken beter.
En die wittejas, laat ik het zo zeggen, erg flatteus is het niet en een hakje eronder zou niet misstaan, maar bang, nee dat niet.”
Leo:
Heeft u een liefelingsbewooner en waarom is perresies die bewooner uw liefelings?
“Dat is toch wel mijn zus Kaatje.
Die snapt tenminste hoe ik wens te spelen.
En zij doet ook nooit moeilijk als ze aan de beurt is om mijn gouden koets te duwen.
De rest zit allemaal te zeiken dat het geen gouden koets is maar een aangeklede kruiwagen.”
Leo:
(het is maar goet dat ik me mont hou want het is inderdaat een aan-gekleede kruiwaage!)
Ehem.
Wat is uw liefelings-eete en waarom?
Henk:
“VEeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel… O….
Maakt niet uit hoor…ik eet alles, zolang ik het zelf maar mag voorproeven.”
Leo:
En welleke snoepies sijn uw liefelings?
Henk:
“Veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeelllllllllllllllllll”
Leo:
OooooOOOoooOoooh U hout net sofeel fan snoepies as ik!
Krijg u faak snoep omdat u een belang-rijke prinses ben?
Henk:
“Ik krijg altijd als eerste, omdat ik altijd vooraan sta. Of is dat niet wat u bedoeld?”
Henk
Leo:
Mag ik ook een snoepie?
Henk:
“Nee.”
Leo:
Oh.
Ehem.
Zou u nog een tutu wille hebbe of een rose jurkje met een tie-jaaaraa?
Henk:
”Er is altijd ruimte voor nog een tutu, maar een rose jurkje zal me ongetwijfeld ook heel goed staan.”
Leo:
Wie sal ik de follegende week interfiewe?
Henk:
“Prinses Henk”
Leo:
Rob of Stan? Of heeft u een heel ander idee?
Henk:
“Prinses Henk”
Simon
Leo:
Dankiewel Prinses Henk foor dat u de tijt heb wille neeme om mijn fraage te be-antwoorde.
Ik loop nog eefe naar Koning Joop om een snoepie te haale weeges ik moet eefe bij-koome.
Poehee, het is maar goet dat se me hadde gewaarsguwt dat ik niks oofer se aangekleede kruiwaage mogt segge weeges hij denk egt dat ie in de goude koets sit!
Nouja. Iedereen mag sijn wie die wil sijn en in het gefal fan Henk is het Prinses Henk.
Ik kreeg geen footoo mee fan Henk in se tutu weeges hij font dat ie er niet mooi op stont.
Via se tweefoeter ben ik toch nog aan een paar andere fotoos gekoome en omdat se hem heeft omgekogt met snoepies en een paar naalt-hakke mogt ik die footoos wel laate sien.
Ik wil jullie allemaal fraage om al die freemde kostgangers fan het Katshuisch te steune en erfoor te sorrege dat se sofeel snoepies hebbe dat sellefs Prinses Henk se niet op kan.
Weeges se woone daar allemaal met een héndiekep en se moge er sijn wie se wille sijn.
Sellefs als ze zich ied-en-tie-fie-seere as Prinses met een goude koets en een tutu.
As u dat wil doen dan kan u hier teregt: https://www.katshuisch.nl/Steun-het-Katshuisch/
Follegende week interfiew ik kleine Stan het stoere roode kaaterjongetje.
Ik wil naamelek weete wat er tog steets op se foorpoote sit!
Ons huis
Foordat ik het fergeet!
Er was ook nog niews uit ons huis in de stat fan Den Haag!
Wij hebbe ons tweede balkon aan de keuken-kant er eindelek bij gekreege!
Tiga
Onse tweefoeters hebbe kij-hart gewerrekt en nou is het balkon een kooi geworde en we kunne nu daar naar buite sonder dat se bang sijn dat we naar beneede falle.
Follegende keer laat ik daar de footoos fan sien.
Ze wille het eerst nog een beetje netjes maake en een fotoo maake fanaf beneede sodat jullie kunne sien hoe het is gemaakt.
Ferder sijn de tweefoeters nog steeds aan het opruime.
Dat komt het is lente en dan ruime tweefoeters graag op.
Wij finde het reuze interessant weeges elleke keer hebbe we weer wat anders om aan te snuffele of om op te sitte.
Foor alle updeets kan je het beste onse feestboek en instaa in de gaate houde.
Heel feel liefs fan Leootje en Chester, Tiga en Simon natuurlek!
Lieve allemaal, het is heel raar want nu ben ik hier, Mila en ik ben Brams zusje. Voordat ik verder ga over hoe het leven zonder Bram is heb ik nog eerst een paar woordjes te mauwen.
Allereerst wil ik Mevrouw Oscar heel feel troos kopjes geefe wegens dat Oscar een ster is geworden. Ik weet zeker dat Oscar feilig is aangekomen want mijn broer is er ook net als Panda en Loes. Daarnaast hoop ik dat Japie een fijne vakanzie heeft want soms heb je dat gewoon nodig. Ik wens Mevrouw en Meneer Dorus sterkte toe. En van Joep vind ik het kei stoer dat hij net als mijn grote broer een saurus is geworden. Een heuse Joepweilandmuisefangersaurus! Nou dat is een hele naam maar hij is perfekt voor jou.
Roepen
Hoe is het nu zonder Bram. Als poesedame vind ik het moeilijk ook om hier te zijn. Toen Bram wegging dacht ik dat hij gewoon thuis zo koome en dat was nie zo. Hij kwam niet meer terug. Ik heb feel geslapen op die dag omdat ik dat altijd wel doe maar nu was het anders. In mijn hoofd en hartje wist ik wel dat hij naar Regenboogland ging maar ik wilde het niet weten. Ik deed alsof het niet zo was en dat hij gewoon thuis zou komen.
De eerste dagen zonder Bram heb ik heel feel gemauwd, echt waar. Van boven tot beneden heb ik alleen maar gemauwd en geroepe naar Bram zo van: ‘waar ben je Bram?’, ‘je bent toch gewoon thuis’ en van ‘ben je gewoon ferstopt?’
Maar waar ik ook deed mauwen, er kwam geen mauw terug.
Broer
Het werd pas echt toen ik mijn mensen zag. Zij waren de hele tijd in traane de hele dag door en dan elke dag. Ik werd de hele tijd opgepakt en geknuffeld. Nou vind ik dat wel fijn maar ik merkte dat het anders was en mijn fagt werd telkens nat van de traane.
Mijn hartje traande eefe hard mee want hoe stom hij als broer soms kon zijn of eigenwijs, ik miste hem. Hij was er voor me toen ik gefonde werd in de bossen. Hij deed mij ferzorge en zorgde ervoor dat ik uit zijn bak mocht eete. Hij deed mij bescherme en dat doen grote broers. Ik heb heel feel geluk dat hij mij broer is.
Ik vind nog steeds dat hij mij grote broer is maar nu een sterbroer. Ik kreeg van iedereen liefe woordjes over mijn broer en toen wist ik, hij zit bij iedereen in de hart. Presies daar waar hij hoort want zo is hij ook naar iedereen. Liefe voor alles en iedereen.
Traadiezie
Nu is het zo dat het thuis stil is zonder Bram maar toen bedacht ik me iets. Hoewel ik nu ook traane heb vind ik het fijn dat ik Brams traadiezie mag voortzetten. Net als mijn grote broer hou ik ook van bijen en hommels en ik heb Bram al als hommel gezien. Zo foelde het voor mij. Nu was hij dan mienister van gefoelige saake hier maar dat is hij nu daar.
Misschien kan ik dat ook zijn hier. Dat iedereen ook weet van: Mila is ook gefoelig en heeft ook een zachte hart want dat is zo. Alleen weet ik niet zeker of ik al klaar ben voor zo’n grote belangrijke taak.
Want naast mienister zijn heb ik thuis ook andere taken en dingen gekregen. Zo is mijn roetiene inees heel anders en heb ik andere taken gekregen.
Eerst deed Bram de tuinkontroole maar nu doe ik het. En ik weet dat Bram heel presies was in de tuin en dat alles hoort zoas het hoort. Dat ferdwaalde dieren de weg weer kunnen finde en dat ik ook bijvoorbeeld de snektesten doe.
Hij nam alles heel seeriejeus en dat maakt mij heel tros als zusje want ik keek echt tegen hem op. Soms deed hij wel eens met Kever zonnebaade en dan moest ik als poesedame eefe mauwen dat de buik niet altijd in de zon hoefde omdat dat gewoon veel netter was, nu heb ik alleen mijn Kever die ik af en toe in de gate hou met de pikante foto’s.
Sommige traadiezies hou ik erin omdat dat voor mij respek naar mij broer is zoals het swaaie naar de sterre. Ik doe mauwe naar de sterre en ik mauw mee voor freede.
Saame
Ik moet zeker mijn draai nog gaan finde op de blog maar ik ben poesietief dat me dat wel gaat lukken want ik ben hier saame met jullie allemaal en dat maakt het speesjaal. En ik vind het heel biesonder dat ik een kans krijg om mijn afontuure te deele. Dank je wel Bertje en mevrouw Bertje.
Ik wens iedereen een warm en een fijne week, ook onze liefe sterfriende en voor iedereen die het nodig heeft. Tot de folgende blog. Het was heel spannen om mij ferhaal te doen.
Fanmijndag ga ik het hebben oofer iets wat we allemaal doense. Maar waar soms foor diertjes en fooral foor hun tweebeeners nog wel eens een taboe op rust. Wat is dat dan hoor ik jullie nu mauwen. Nou neem eerst nu maar een brokje en een slokje foordat je gaat leese of je foor laat leese. Want erna heb je misschien geen trek meer hihi.
Friendjes
We gaan het hebben oofer bakgewoontes. Ikke froeg het eerst aan wat friendjes. Khumba had het meteen oofer kleikunste. Hihi nou ik weet niet of iedereen een woefer kent. Maar sommige woefers kunnen heel goed kleije. Wel zijn ze soms wat fiezer. Dat zie ik als ik fensterbankdienst heb. Dan doet zo’n woefer zijn behoefte gewoon op straat. En dan komt er uit de zak fan de tweebener een schepje en een zakje. Die tweebener gaat die kleikuntst dan gewoon opscheppen en neemt het mee. Gatferdarrie! Toen ik dat foor de eerste keer zag toen kotste ikke bijna m’n laatste gegeten noepie eruit. So fies fond ik dat. Frau zegt dat het juist netjes is en dat er speciaale fuilnisbakken zijn om het in weg te gooien.
Nou dan zijn wij katten tog een stukje netter al miauw ik dat selluf. Als wij moeten dan gaan we (nou ja de meeste van ons dan behalfe als je buitenkat bent dan maar selfs dan zoek je een net plekje op) netjes op de bak. En daarna goed graafe om alles te bedekken. Graafkunst noemde Streepje dat laatst. Miauw ikke find ook seeker wel dat ik soms mijn kaka kunstig begraaf. Nog beeter zou zo’n bak zijn die de krullies hebben. Die vanselluf doortrekt. Maar dat finse Frau een beetje te duur. Nou dat moet ze selluf weten hihi. Nou moet je selluf iedere mijn poepoe opruimen.
Frau
Oofer Frau gesproken. Sinds de dag met de donder erin heeft ze auwie in haar buik. Dat had ze eerst ook en toen ging ze zakjes drinken. Ikke dacht eerst dat het likwitsneks waare ofzo. Maar ze dee het in water en dronk het op. Het leek te hellepe en ikke hoorde haar eerst zelfs zingen of nou ja ze deed alsof ze een liedje aan het mauwen was.
Maar toen dus die aafond. Ikke had al wel door dat het niet goed ging. Als kat zijnde heb je zoiets door. Ook wou ik luisteren naar haar buik zodat ikke wist wat er aan de hand was. Zodat ik een goeie furrpleegpoes kan zijn. Maar dat mogt dus niet. Ikke mocht wel op haar benen liggen maar niet op of bij haar buik. Naast haar zitten dat mog wel.
Helpen
Ikke mauwde nog teege haar dat ik wou helleppe maar nee ik mog eggies waar niet in de buurt van haar buik komen. Ze was feel te bang dat ze dan nog meer au zou krijgen. Dus toen ben ik maar op haar benen gaan liggen en keihard gaan spinnen. Ze zei dat haar dat ook best wel hielp. Miauw dat fond ik fijn om te horen.
Nou dit was het weer foor deze keer. Doen jullie ook weer meetetteren foor Freede? Het moet toch een keer gaan lukken zou je denken.
Hoi lieve allemaal, vonden jullie het ook een fijn feest voor mijn 100ste blog? Wij hebben er in ieder geval wel van genoten dus jullie hopelijk ook. Nu verder met nummer 101 dus.
Dat klinkt toch echt als heel veel. Eerst wil ik de vrouw van Oscar heel veel sterkte wensen nu hij een ster geworden is. Oscar is nu weer bij al zijn vriendjes en zijn meneer waar hij eerst woonde. Het is erg sneu maar hij zal het daar zeker fijn hebben! We sturen uiteraard ook sterkteknuffels aan iedereen die het nodig heeft, mens en dier!
Moos en ik
Vorige keer had ik beloofd wat te vertellen over ballonnen maar dat laat nog even op zich wachten. Mijn man had er eentje aan het buitenhuisje van Molly gemaakt maar ja, zij vond het maar een eng en raar ding en ging er toen niet meer in liggen. Dus de ballon er weer af en nu regent het steeds dus we moeten even wachten voor foto’s. Als ik dan tenminste wel in het huisje ga liggen. Nu ja, een van ons dan toch.
Daarom vertel ik deze keer maar over mijn broer Moos en mezelf. Moos en Dropje keken elkaar toen hij hier nog maar net was, niet echt aan. Ze negeerden elkaar heet dat dan. Dat vonden mijn mensen niet zo erg want dat was best rustig. Dropje vindt vreemde katten (en dan doet het er niet echt toe of ze hier of in een ander huisje wonen) nu eenmaal niet altijd zo leuk. Mij vond ze in het begin ook niet zo aardig maar ik trok me daar weinig van aan en ik was klein dus dat vond ze minder eng. Alleen vindt ze Moos die wel groot is, nu ineens raar en eng dus die twee hebben wel eens ruzie. Dat is niet zo leuk maar het gaat soms ook goed. Dus laten we hopen dat het steeds beter wordt en Moos niet steeds onder de bank duikt als hij haar hoort of ziet.
Schoot
Moos en ik zijn ondertussen dus wel al aardig aan elkaar gewend. Moos heeft sinds een paar dagen ontdekt dat je heel fijn bij je mensen kunt liggen op de bank. Dan kun je mooi op schoot gaan liggen of tegen ze aan en dat doet hij nu ook. Maar ik lig soms ook op de bank en nu doen we dat gewoon met zijn tweetjes. Op de foto kun je dat zien. Ik sta er heel groot op en Moos lijkt kleiner dan ik. Dat is niet zo maar omdat mijn man heel dichtbij mij zat toen hij de foto maakte, lijkt dat nu zo. Maar we liggen amper 30 cm van elkaar af dus dat vonden mijn mensen erg fijn en dapper ook. We blazen niet meer naar elkaar, geen plumeau staarten meer en alleen wat kijken. En dan vallen we gewoon daarna in slaap. Moos durft ook al samen met mij in de keuken te eten maar we krijgen nog wel ieder een aparte bord. Ik vind samen van dezelfde nog wat ingewikkeld eigenlijk. Ik denk ook dat we momenteel meer snoepjes krijgen dan anders omdat we vriendjes zijn. Daar heb ik uiteraard geen problemen mee. Moos trouwens ook niet.
Nieuwe plek
In huis heb ik inmiddels weer een nieuwe plek ontdekt. We hadden in de berging een wasmachine en die is er nog steeds hoor. Mensen kunnen niet zelf hun jas wassen zoals wij poezels dat kunnen, die hebben daar een apparaat voor nodig. Op die wasmachine stond eerst een droger. Dat is om de natte kleren weer mee droog te maken. Nu doet mijn vrouw liever buiten de kleren op de waslijn als het droog is want dat vindt ze fijner en heeft ze de droger afgegeven. Die stond bovenop de wasmachine maar omdat ie nu weg is, is daar veel meer plek gekomen. En daar kun je prima zitten zeg ik je! Als het ding uitstaat, is het stil maar soms trilt ie en dat voelt meer als een massage aan. Ik kan het aanraden.
Bovendien kun je veel zien als je erop zit, dat is ook belangrijk. Ik kan zie wie er binnen komt of naar buiten gaat en houd dat goed in de gaten. Je weet immers maar nooit of ze ook dozen met voer en snekkies meebrengen. Of dat buurkat binnen wil komen. Mijn lookalike Hannes zat gisteren in de gang. Ik heb hem niet gezien want ik zat bij de buren op de stoep maar mijn mensen zeiden het. Hannes wil nu ook knuffels en dat kan natuurlijk prima. Alleen komen er ook van die vieze slakken binnen af en toe. Die vind ik maar niks. Zeker die zonder huisjes vind ik griezelig. Toch raar he dat zij het luikje wel snappen. Het is per slot van rekening een kattenluik, geen slakkenluik.
Ik lag gewoon te liggen in de fensterbank, weeges er was zon en de klusmannen in de straat die waren weg, dus ik had weer rust en ook zon, dus ik lag er en alles was goed.
Ajooo liefe Lesers!
Henk
Lieve allemaal, het is heel raar want nu ben ik hier, Mila en ik ben Brams zusje. Voordat ik verder ga over hoe het leven zonder Bram is heb ik nog eerst een paar woordjes te mauwen.
Het werd pas echt toen ik mijn mensen zag. Zij waren de hele tijd in traane de hele dag door en dan elke dag. Ik werd de hele tijd opgepakt en geknuffeld. Nou vind ik dat wel fijn maar ik merkte dat het anders was en mijn fagt werd telkens nat van de traane.
Saame
Fanmijndag ga ik het hebben oofer iets wat we allemaal doense. Maar waar soms foor diertjes en fooral foor hun tweebeeners nog wel eens een taboe op rust. Wat is dat dan hoor ik jullie nu mauwen. Nou neem eerst nu maar een brokje en een slokje foordat je gaat leese of je foor laat leese. Want erna heb je misschien geen trek meer hihi.
Dan doet zo’n woefer zijn behoefte gewoon op straat. En dan komt er uit de zak fan de tweebener een schepje en een zakje. Die tweebener gaat die kleikuntst dan gewoon opscheppen en neemt het mee. Gatferdarrie! Toen ik dat foor de eerste keer zag toen kotste ikke bijna m’n laatste gegeten noepie eruit. So fies fond ik dat. Frau zegt dat het juist netjes is en dat er speciaale fuilnisbakken zijn om het in weg te gooien.
Helpen
Hoi lieve allemaal, vonden jullie het ook een fijn feest voor mijn 100ste blog? Wij hebben er in ieder geval wel van genoten dus jullie hopelijk ook. Nu verder met nummer 101 dus.
Vorige keer had ik beloofd wat te vertellen over ballonnen maar dat laat nog even op zich wachten. Mijn man had er eentje aan het buitenhuisje van Molly gemaakt maar ja, zij vond het maar een eng en raar ding en ging er toen niet meer in liggen. Dus de ballon er weer af en nu regent het steeds dus we moeten even wachten voor foto’s. Als ik dan tenminste wel in het huisje ga liggen. Nu ja, een van ons dan toch.
liever buiten de kleren op de waslijn als het droog is want dat vindt ze fijner en heeft ze de droger afgegeven. Die stond bovenop de wasmachine maar omdat ie nu weg is, is daar veel meer plek gekomen. En daar kun je prima zitten zeg ik je! Als het ding uitstaat, is het stil maar soms trilt ie en dat voelt meer als een massage aan. Ik kan het aanraden.