Mijn tuin wordt steeds groener, net als mijn gras, en de peertjesboom heeft allemaal kleine roose bloempjes, ik word elke morgen heeeeeeel froeg wakker omdat de vogels gaan zingen, maar als ik dan buiten kom reegent het soms, het is lente maar ook weer niet, net alsof de lente nog niet goed weet of ze er wil zijn, het is een beetje een tijd die oferal tussenin zit, het is geen winter meer maar ook nog niet echt lente.
Op een dag kwam mijn vrouw de tuin in, liep met mij mee naar mijn gras, en zag dat de stoel van Bolle nu echt kapoo was, hij was helemaal in elkaar gezakt en lag in een paar stukken op de grond, ik heb haar niet ferteld dat ik dat heb gedaan toen ik er een keer op wilde gaan zitten, mijn vrouw fond het een beetje moeilijk, de stoel was een herinnerding aan Bolle, maar ze fond ook dat het misschien inderdaad tijd was voor iets nieuws, en ze zei dat Bolle toch in het hart van mijn mensen zit, ze fergeten hem nooit, daarna heeft ze de stoel in nog kleinere stukken gemaakt en in een fuilniszak gedaan.
Een plekje
De laatste tijd was moeilijk, er zijn veels te veel sterren bij gekomen, dat geeft ferdriet, het meeste voor hun famielie natuurlijk, maar wij als vrienden hebben ook ferdriet, en dat moet je eerst ferwerken, mensen zeggen weleens dat je het een plekje moet geefen, maar welk plekje dan?, kan je ferdriet zomaar vastpakken als een pakketje, en waar zet je je ferdriet dan neer?, ik zie het zelf zo: je moet eerst door het ferdriet heen om weer frolijk te worden, er blijft altijd een stukje ferdriet achter, maar als je heel goed ferdriet hebt gehad heb je ook weer ruimte in je hoofd en je hart voor de mooie herinneringen, en dan hoef je misschien geen herinnerding meer te hebben.
Of wel, want ferdriet is voor iedereen anders, daar heeft mijn lieve vlinder Brammie nog over geschreven hier (Bram heeft tips voor moeilijke gefoelens) en hier (Bram heeft nog meer adfies), sommige katten blijfen heel lang ferdrietig en andere niet, het is allemaal goed want je mag zelf weeten hoe je je eigen ferdriet wilt ferwerken, ik denk dat het voor mensen hetzelfde is maar dat weet ik niet zeker, o mijn vrouw roept nu dat dat zo is!, zelf heb ik ekstraveel geknuffeld met mijn mensen, en mijn mensen met mij, als kat kan je je mensen helpen als ze ferdriet hebben door ze kopjes te geefen en door tegen ze aan te kruipen, zodat ze weeten dat je er voor ze bent, en mijn vrouw huilt weleens traanen in mijn haaren.
Soms weet ik niet zo goed of ik wel frolijk mag zijn, nau Loes en Brammie en Bram en Panda en Romy zo plotseling een ster zijn geworden en mensen en katten ferdriet hebben, maar mijn vrouw legde me uit dat je tegelijk frolijk en ferdrietig kunt zijn, dat dat heel gewoon is, en dat de sterren echt wel weeten dat we aan ze denken.
Ferbonden
Mijn leefen is ferbonden met dat van mijn vrienden, ik heb plezier met mijn vrienden en ik heb ferdriet met mijn vrienden, en ik heb ook ferdriet en plezier OM mijn vrienden, ik zau het liefste willen dat we altijd plezier hebben, maar ik weet dat het leefen niet zo in elkaar zit, er bestaat geen liefde zonder ferdriet, en als je vrienden bent deel je dat met elkaar.
Fanmorgen was er reegen en wind toen ik mijn tuin in ging, maar nu lig ik in de zon en is mijn lijf helemaal slap en warm, zo gaat dat deze lente, ik moet wennen aan een leefen zonder mijn vrienden die een ster zijn geworden, dat is moeilijk, maar ik heb liefer ferdriet om mijn vrienden die een ster zijn geworden dan dat ik ze niet had gekend, dus ik wacht rustig af tot de zon weer folop gaat schijnen en de reegen een herinnerding is geworden.
***
Ik stuur iedereen die iemand mist hele zachte kopjes, en ik tetter door voor vreede!!
Nooit geweten dat bloggen zó ontzettend leuk is. Niet alleen het schrijven, maar ook alles daarna. Want wat heb ik een boel lieve reacties gehad vorige week, en ik heb ze allemaal met heel veel plezier voorgelezen gekregen en beantmauwt. Tenminste, ik hoop dat we écht niemand vergeten zijn…
M’n moeder was een strenge poes met veel ervaring, die ook heel erg lief voor ons was. Al bleek dat ze na ruim tien weken duidelijk wel helemaal klaar was met onze opvoeding. Ze liet ons ook steeds vaker en langer alleen. En ik kon dat, zo jong als ik was, toen al best wel begrijpen.
en mag maken. Want dat vind ik heel erg belangrijk.
Mijn fijnste mooment van de dag dat weet ik. Het is best moeilijk wegens ik heb veel fijne momenten als het dag is en ook als het nacht is.
Ajooooooooooo allemaal!
En se sag dat het niet goet met me ging maar se dagt ook fan, ja ik moet werreke, staasje loope, naar sgool, ik ben feel te lang niet tuis en dan sit die kleine daar alleen.
anders wil Tiga niet op de bak.
Fandaag is weer mijn blogdag. Hebbe jullie allemaal gezellige Paasdaage gehad saame, met lekkere snekkies en dutjes bij de ferwarming ? Ik fin het eggie waar zo gezellig dat er nieuwe bloggers bij zijn. Dat geeft ferbondenheid en maake we mooie letters zoals Loesje dat altijd noemde. Onze jongste blogger is Joep en wat doet hij het goed he ? Heel leuk dat hij erbij is!
fandaag want de Paasbloeme hingen scheef, maar die heeft frouwtje weer rechtop gezet.
Maar het was ook goed zeg frouwtje. Ze heeft mij ferteld dat ze daarna heel ziek is geworden en lang in het ziekenhuis heeft gelegen en een longooperaazie heeft gehad. Wie had er anders foor Stokkie-Stefan gezorrugd?