Nadat ik vorige keer om tips vroeg voor Kever die zijn kattenluikje niet wil gebruiken, heeft Kever besloten om het toch nog eens te proberen. En zoals hij zondag zelf al heeft verteld is hem dat gelukt.
Iedereen veel dank voor de tips!
De vraag
Deze keer was er een vraag van mevrouw Bertje, ook namens Bertje.
Mevrouw Bert vroeg hoe het kan dat een kat heel goed kan springen en dan toch opeens mis springt.
Ik vind het leuk dat er een vraag mede van een kat is, en ik hoop dat er nog veel meer vragen van katten komen!
Bertje zelf weet alles wat ik ga vertellen al lang natuurlijk. Omdat hij zelf een kat is. Maar ik heb toch weer nieuwe dingen gelezen. En ik hoop dat dat ook geldt voor andere kattenmensen, als ze deze blog lezen.
Combinatie
Katten zijn van nature springers. In het wild moeten ze goed kunnen klimmen en springen om te zorgen dat ze geen prooi worden van grotere dieren. En ze zitten zelf graag hoog om ongezien op hun eigen prooi te loeren.
Ze kunnen zo goed springen door een combinatie van dingen: de lengte van hun poten, hele gespierde achterpoten, een flexibele ruggengraat en een staart die ze kunnen gebruiken om hun evenwicht te bewaren.
Een kat springt door zich als het ware met zijn achterpoten te katapulteren.
Goed en ver
Een kat kan wel 6 keer zijn eigen hoogte springen. Dat komt neer op ruim twee meter. En zelfs hoger, als hij een aanloop neemt voordat hij springt. En een kat kan wel zo’n twee meter vér springen.
Dit is allemaal veel meer en veel verder dan een mens kan springen. Atleten die jaren hebben getraind kunnen ook ruim twee meter springen – terwijl ze veel groter zijn!
Hoe goed en hoe ver katten kunnen springen hangt af van hun leeftijd, hun gewicht, hun gezondheid, hun ras en hun karakter.
Een hele jonge kat kan nog niet zo hoog springen omdat de spieren daar nog niet voor getraind zijn. Een oudere zal kat minder hoog zal willen springen omdat hij dat teveel moeite vindt en bang is voor verwondingen. Oudere katten zijn zich ervan bewust dat ze kwetsbaarder zijn geworden en nemen dus minder risico’s.
Naar wat ik lees kunnen sommige kattenrassen beter of minder goed springen. Goede springers schijnen bijvoorbeeld alle oosterse rassen te zijn, zoals Siamezen, Bengalen en Egyptische Mau’s. Dat zijn hele slanke katten met gespierde achterpoten. Grotere, stevigere katten zoals Main Coons kunnen minder hoog springen.
Gezond
Er kunnen gezondheidsredenen waarom een kat niet meer wil springen, of steeds ergens naast springt.
Dat kan bijvoorbeeld artrose zijn. Of slechter zicht.
Katten kunnen goed diepte inschatten, doordat ze (meestal!) twee ogen hebben die vóór op hun kop staan. Dieren met ogen aan de zijkant van hun kop (veel vogels bijvoorbeeld) kunnen moeilijker diepte inschatten.
Een kat met één oog, of een kat die slechtziend of blind is kan minder goed springen. Alhoewel ze het wel doen, zeker als ze de omgeving goed kennen.
Bij fel licht en veel daglicht zien katten slechter dan mensen, bij schemering zien ze het scherpst. In de verte en aan de verste zijkanten van hun blikveld zien katten niet goed scherp. En van heel dichtbij kunnen katten slecht zien. Ik denk dat iedereen dat wel eens heeft gemerkt: je legt iets recht onder de neus van je kat en ze zien het niet. Dat komt omdat ze met hun ogen niet kunnen focussen, wat mensen wel kunnen.
Een kat ziet dingen die van rechts naar links bewegen (en andersom natuurlijk) scherper dan dingen die recht op ze afkomen of recht van ze af bewegen.
Als een kat slechter ziet zal het springen ook minder goed gaan.
Het mis springen kan ook komen door problemen met hun oren. Dat klinkt vreemd, maar het evenwichtsorgaan zit in de oren van een kat. Als een kat een oorontsteking heeft kan hij niet meer goed springen doordat dat orgaan is aangetast door de ontsteking.
Praktische zaken
Maar er zijn ook een aantal praktische zaken die verkeerd springen kunnen veroorzaken.
Katten kunnen alleen goed springen vanaf een ondergrond die vlak is en die niet beweegt. En het liefst hebben ze dat hetgene waar ze OP springen ook vlak is, en niet beweegt. Springen op een bed met een dik dekbed is bijvoorbeeld vaak lastig, omdat dat meebeweegt als je erop terecht komt. Net zo goed is het lastig om daar van af te springen doordat het zo zacht is.
Mis springen kan ook gebeuren doordat er dingen in huis zijn veranderd of verplaatst. Katten hebben een soort kaart in hun geheugen van hoe hun huis eruit ziet, en waar alles ligt of staat. Plekken die veilig zijn om vanaf of juist op te springen staan als het ware op die kaart geprint. Zo hoeven ze niet elke keer alles opnieuw te controleren. ls er dan plotseling iets is veranderd merken ze dat pas als ze al springen – en springen dus mis.
De meeste buitenkatten zullen ook niet zo snel zomaar ergens op springen als ze niet weten waar ze precies op springen. En ze moeten ook zeker weten dat ze er op kunnen lopen. Ik heb nog nooit een kat op een hele smalle schutting naast ons zien springen, omdat ze dat blijkbaar al hadden onderzocht dat ze daar niet op konden landen.
Ik heb ook een paar keergelezen dat katten zich soms TIJDENS het springen ineens kunnen bedenken. Alsof je zelf naarde kapstok loopt om je jas te pakken en je dan ineen bedenkt dat die over de stoel hangt. En je dus halverwege de beweging die je maakt plotseling van richting verandert. Het moge duidelijk zijn dat dat niet de beste sprongen zijn…
Achterpoten
Van alle katten waar ik mee heb gewoond kon Bolle het beste springen. Dat kwam doordat hij vreemde achterpoten had, die heel groot en sterk waren. Hij kon zowel heel hoog als heel ver springen, en ook een combinatie van die twee. Hij sprong nooit mis. Het was echt geweldig om te zien hoe soepel hij kon springen.
Mol kon heel goed springen, en was ook een echte bomenklimster.
Popje daarentegen kon wél op schuttingen springen, maar niet op een stoel of op het bed. Dan stond hij maar te hupsen, maar het lukte hem meestal niet.
Beer kon goed springen, en klom ook in bomen. Zelfs tot op hogere leeftijd, met artrose en pijnstillers, deed hij dat nog.
Het is eigenlijk logisch dat een kat als Kever met een lange rug en korte poten minder hoog kan springen. Gelukkig heeft de natuur er voor gezorgd dat Kever een goede toeter heeft gekregen 😸
Ik hoop dat mevrouw Bert en Bertje hier iets aan hebben. En ik ben heel benieuwd naar hoe vaak en hoe graag andere katten springen, en of dat wel eens mis gaat.
Mevrouw Kever.
Ook een vraag?
Ook een vraag om tips en advies? Mail de vraag naar huiskaterbert@xs4all.nl, dan maakt mevrouw Kever er een mooi stuk van voor op het blog.
Hallo mevrouw Kever en mevrouw Bert.
Hier verschillende ervaringen.
De kat waarvan ik gezien heb dat ze zo’n beetje kon vliegen van de ene hoge kast naar de andere was een abesijn van een vriendin Echt geweldig.
Fynn was hier de beste springer Hij sprong van de grond hopla op het aanrecht,op mijn schoot of waar hij maar zin in had Hij was heel soepel en atletisch.
Sparkle heeft nooit goed kunnen springen.Ze had kortere pootjes,en was een stuk groter dan de andere 2.En ik zal maar zeggen trots op haar levenswerk zoals Loesje.
Wel klom ze via via naar boven.Zat graag boven op de hoge koel/Vries kast en ook tot boven in de hoge klimpaal.Die is ongeveer 2 meter hoog en ze lag daar ook veel te slapen!
Muzette springt ondanks haar slechte ogen best goed
Ze springt direct van de grond op het bed,of op de leuning van de bank om naar de vensterbank te gaan .Het zou in mijn ogen makkelijker zijn om via de zitting van de bank hoger te gaan en dan over te stappen naar de vensterbank,maar nee,dat doet ze met 1 sprong op de leuning.
Muzette is goed in plaatsen eerst op haar eigen manier te inspecteren en het dan te onthouden.
Ze loopt graag op de rand van het bad,of zoiets.
Als ik in huis de indeling verander,zeg ik dat tegen haar en op haar eigen tijd op haar eigen manier leert ze zich het aan.Mis springen doet de haast nooit Wel een enkele keer een mis stap bij van het een naar het ander lopen.
Ik was vroeger erg bezorgd om haar wat dat betreft,zeker omdat ze ook epilepsie heeft en dat is eigenlijk het enige moment dat ze werkelijk ergens van af valt.Bij een aanval.(zo heeft ze als 7 maanden oud kitten haar pootje gebroken)
Ik heb moeten leren Muzet haar gang te laten gaan.
Ze moest gewone katten dingen kunnen doen.Ik kon er onmogelijk 24/7, naast zitten om haar voor van alles te behoeden.
Dat was moeilijk,maar Muzette is eigenwijs en ook intelligent genoeg om haar eigen plan te trekken en gelukkig is de epilepsie nu goed onder controle.
Katten weten en onthouden denk ik,heel goed hoe ze lopen en springen.1 X een slechte ervaring en ze gaan een andere manier verzinnen.
Groetjes van Mia ( scullary girl van Muzette en sterren Fynn en Sparkle)
Lieve Mia,
Dank je wel voor je reactie!
Mooi is dat, om een kat te zien die heel soepel en makkelijk springt. En grappig dat dat dan inderdaad een oosters ras was.
En leuk om te lezen hoe Fynn, Sparkle en Muzette alle drie op hun eigen manier springen en sprongen.
Ik kan me heel goed voorstellen dat het moeilijk was om Muzette los te laten. Zeker als je hebt meegemaakt dat ze tijdens een epileptische aanval ergens vanaf viel, en een pootje brak. Een buurvrouw hier verderop had een poes met epilepsie, en zij mocht dan ook niet naar buiten. Je moet er niet aan denken dat een kat in een boom zit of op een schuurtje loopt en dan een aanval krijgt!
Maar Muzette klinkt als een hele slimme dame, die ook goed weet wat ze beter niet kan doen.
En wat je zegt over dat katten heel goed weten hoe ze lopen en springen, en na een slechte ervaring iets anders gaan doen, dat heb ik hier meerdere keren gezien.
Hier sprongen alle katten uit de buurt jarenlang van het schuurtje van de buren op ons hek. Tot het hout niet meer goed bleek, en Otje, een zwarte kater, op dat hout sprong en en er dwars doorheen ging en viel. Jeroen heeft er een nieuwe plank op getimmerd. Maar een half jaar lang sprong geen enkele kat meer op die plek naar beneden! Ze hadden het blijkbaar ook nog aan elkaar laten weten, dat dat onveilig was.
Een zachte aai voor Muzette, en liefs voor jou, met Sparkle en Fynn altijd in gedachten!
Mevrouw Kever.
Lieve mevrouw Kever en mevrouw Bert,
wat een leuke en interessante vraag vandaag weer en wat een prachtige uitleg. Dank je wel daarvoor.
Ja springen, het lijkt soms zo vanzelfsprekend als een kat dat doet. Ook al houd je als mens je hart soms vast. Hier in huis is Zusje verreweg de beste springster, maar zij is ook de jongste en de meest actieve poes in huis. Ik heb haar zelden mis zien springen en jaren geleden sprong ze zo op de railing van het balkon om vervolgens voor mijn neus te gaan lopen paraderen. Ze is ook een keer drie balkons verder op het balkon gaan zitten. Begon ze keihard te krijsen, dat was niet de makkelijkste nacht van mijn leven…
Oopa Floris heeft eigenlijk altijd goed kunnen springen en voor een katerman van boven de 19 kan hij het nog steeds. Ware het niet, hij timed weleens verkeerd en hij springt soms ook letterlijk naast de boot. Het wordt steeds meer klauterspringen en hij hangt ook met enige regelmaat met zijn nagels ergens in. Op bed springen lukt nog goed, op de salontafel ook. Bij een hoger attribuut doet hij het trapsgewijs zeg maar. Trappen lopen gaat overigens ook nog prima.
En dan Loesje, ja helaas moet ik zeggen. Loes is echt niet atleeties. Zij springt graag op schoot maar hangt regelmatig met haar nagels in mijn benen. Op de bank en andere lage attributen lukt meestal wel, maar ook daarbij gaat het weleens mis. Trappen lopen doet ze uitermate voorzichtig. Op bed springen is precies wat je aangeeft. Je ziet haar denken, kijken, manoeuvreren en dan hup, meestal met succes. Soms ook hangt ze ergens aan het dekbed. Ze springt wel makkelijker ergens vanaf als dat ze ergens op springt. Loes is altijd voorzichtig geweest en door de jaren heen heb ik haar springkwaliteiten wel af zien nemen. Dat is denk ik wat mijn ervaringen zijn. Met vooral veel creativiteit wordt hier gesprongen. Want ook al zijn Floris en Loes niet echt atleeties, ze zijn wel creatief in het bereiken van hun doel. Dat vind ik fantastisch om te zien naarmate ze ouder worden. Dus hier een dikke tien voor creatief springen. Weet je wat, ik laat Floris en Loes beiden wel een keer hun eigen ervaringen vertellen.
Dank je wel voor deze interessante vraag en uitleg,
Liefs van mevrouw Loes
Lieve mevrouw Loes,
Dank je wel voor je reactie!
Grappig is dat toch, dat katten zo verschillend kunnen zijn met springen.
Ik denk dat als katten goed kunnen springen, ze dat ook hun hele leven wel goed blijven kunnen. Ook al wordt het natuurlijk minder naarmate ze ouder worden. En dan zijn er ook katten die eigenlijk hun hele leven niet heel goed kunnen springen.
Ik heb in de jaren ook gemerkt dat hoge sprongen met een flinke aanloop eigenlijk iedereen het beste afgaan. En minder hoge sprongen vereisen toch meer taktiek en inzicht. Kever springt ongeveer zoals Loes op het bed springt; hij komt er altijd wel, maar had vaak nét iets meer af moeten zetten omdat hij iets te dicht bij de rand terecht komt. Maar als hij in de tuin is en al rennend een balletje in de lucht probeert te vangen kan hij zelfs een complete draai in de lucht maken!
Volgens mij zijn Loes en Kever ook veel voorzichtiger en bangiger dan Floris en Zusje. Zus klinkt als een dame die alles durft. En dat zal het springen ook beïnvloeden.
Gelukkig dat Loes zich met haar nagels aan jou vast kan houden als ze op schoot springt, dan komt het toch nog goed😉. Ik heb nog een litteken in mijn nek van Pop die ‘s nachts op bed wilde springen. Dat lukte weer niet wantmhij sprong niet ver genoeg. En trok zich vervolgens maar met zijn nagels in mijn nek geslagen omhoog, haha!
Wie niet groot is moet slim zijn, en wie niet slim is moet goede nagels hebben, of zoiets.
Een aai voor Loes, Oopa Floris en Zusje, en liefs van
Mevrouw Kever.
Ik heb twee acrobaten in huis. Een slimme en een onbesuisde. De onbesuisde probeer ik eea af te leren. Tevergeefs tot op heden 😂 Ze zijn allebei heel lief. Nummer drie is een knuffel en niet erg atletisch maar wel heel lief 😉 Dus vanuit hier geen tips.
Lief mensenmeisje van de Tj-tjes,
Dank je wel voor je reactie!
Ik vind het zo leuk om te lezen dat elke kat weer anders is met springen, ook al zitten ze in leeftijd vlakbij elkaar (zoals bij jou). En lief zijn ze sowieso, of ze nou goed kunnen springen of niet 😉
Onbesuisde springers zijn soms een gevaar voor zichzelf. Onze Pop was zo iemand, die letterlijk overal eerst zijn neus instak en dan pas nadacht of dat handig was. Hij heeft zich ook een paar keer verwond met springen door (waarschijnlijk aan een spijker…) zijn vel open te halen. Dat moest dan gehecht worden. Gelukkig dat die kans binnenshuis kleiner is, en met afleren hebben wij ook nooit succes gehad!
Een aai voor de dametjes, en liefs voor jou,
Mevrouw Kever.
lieve mevrouw Kever, lieve mevrouw Bert en hallo lieve Bert, wat een leuke vraag voor vandaag. En met veel interesse heb ik de toelichting gelezen. Ervan genoten en geleerd. Want sommige dingen wist ik niet.
Muppy hier sprong vaak via de krabpalen op de kast om daar heerlijk te gaan liggen slapen. Ik merk dat ze, nu wat ouder, dat nauwelijks nog doet. Een heel enkele keer gaat ze even op de kast kijken. Ze kan het dus nog wel.
Nouky kreeg op latere leeftijd artrose en kon met moeite via de stoel in haar hangmandje aan de verwarming komen of op de bank springen. Ik heb op de plekken waar ze het nodig was opstapjes neergezet zodat ze niet perse behoefde te springen, maar pootje voor pootje omhoog kon komen. Ze heeft een tijd pijnstillers gekregen voor de artrose.
Mijn allereerste kat, Siep, kon niet goed springen. Die stortte zich als het ware tegen de schutting van de tuin aan in de hoop vanzelf naar boven te vliegen. Hetgeen zelden tot nooit gebeurde en hij weer op zijn pootjes terecht kwam in de tuin. Zijn lieve gestuntel met de schutting leek een beetje op een cartoon plaatje en ik kan er nog om glimlachen als ik eraan terug denk.
En sommig van onze katten-poezels taalden er niet naar om hoger dan de bank, het bed of hun verwarmingsmandje te springen. De hoogte in? Waarom zou ik, geen interesse dank je wel.
Dit zijn zo mijn ervaringen en bevindingen. Tips of aanvullingen heb ik verder niet. Met een prrrr prrr van muppet en liefs van maria
Lieve Maria,
Dank je wel voor je reactie!
Volgens mij blijkt uit de reacties dat een kat óf goed kan springen, óf niet. En dan wordt dat met de jaren uiteraard wat minder, maar eigenlijk nooit beter. Dat is mijn eigen ervaring ook.
Onze oudere katten hadden minder behoefte om het hogerop te zoeken, net als Muppet. Grappig dat ze af en toe even gaat kijken, om te zien of alles nog hetzelfde is op de kast 😉
Opstapjes werkten hier helaas nooit. Zowel Beer als Mol als Bol weigerden pertinent die te gebruiken. Beer leek er zelfs beledigd door te zijn, en ging er expres langs klimmen of springen. Dus hebben we de opstapmogelijkheden uiteindelijk maar weer weg gehaald. Gelukkig klom Mol haar laatste jaren niet meer in bomen…
Och, en die Siep! Wat zal dat aandoenlijk zijn geweest.
Zo deed Pop het hier met stoelen of het bed. Soms moest hij wel tien keer springen voordat het hem lukte, en af en toe gaf hij het dan ook maar op. Schuttingen lukten hem wel, al hoorde je vaak ook een paar keer een bonk voordat hij er dan toch bovenop zat, haha!
Kever lijkt een kater die helemaal geen interesse heeft in de hoogte. Ook toen hij nog vrij mager was klom hij nergens op. En alles gaat in stapjes, hij springt zelden in één keer op het bureau. Misschien merkt hij zelf dat dat niet handig is met zijn lange rug en korte pootjes?
Ik denk dat de meeste oudere katten het wel geloven, met al dat gespring en geklim. Dat dat ze toch teveel inspanning en moeite kost. Eigenlijk net als bij mensen😉
Prrrrr prrrrr voor Muppet, en veel liefs voor jou,
Mevrouw Kever.
En als ze dan misspringen, meteen een wasje doen, quasi nonchalant, alsof er niks aan de hand is 😉
Lieve Sandra,
Haha, ja dat wasje is een bekend fenomeen! Nooit laten merken dat je iets fout doet! Maar je wassen met zo’n uitdrukking van “Nee hoor, dat was niet verkeerd gesprongen, dat bedoelde ik zo!”
Kever is de enige kat die ik dat nog nooit heb zien doen. Die springt mis, rent naar rechts als je het balletje naar links gooit en hij blijft altijd even vrolijk en overtuigd van het feit dat hij alles kan. Geweldig!
Dank je wel voor je reactie, en een aai voor Roos!
Liefs,
Mevrouw Kever.
Lieve mevrouw Kever,
Wat een interessant verhaal over het springen. Zooka en Binti zijn twee zusjes. Zooka is eigenlijk wel de luie dame, maar zij springt wel op het aanrecht en daarna op de afzuigkap. Of vanaf het aanrecht op de kast die er een meter vanaf staat. Ooit zat ze een vlieg achterna en sprong per ongeluk op het aanrecht en dacht toen: ohhh, hier is ook nog een wereld. Binti springt nog steeds niet op het aanrecht, die tikt liever speelgoedmuisjes door het huis. Maar zodra het licht uitgaat om te slapen, springt Binti zonder aarzelen op het dekbed om kont aan kont te gaan slapen. Echt mis springen als ze springen doen ze niet, maar ze zijn nog jong met bijna 5 jaar. Alleen toen ze 2,5-3 maanden waren en vanaf de bank op de vensterbank wilden springen, ging het in het begin mis, vooral bij Binti, maar ze leerden al snel wel goed te springen.
Geef je Kever een dikke knuffel van ons?
Kopjes van Binti & Zooka, liefs Gerda
Lieve Gerda,
Dank je wel voor je reactie!
Leuk om te lezen dat twee zusjes toch ook heel verschillend kunnen zijn.
En het klinkt alsof Zooka goed kan springen, en ook veel durft met springen. Op de afzuigkap springen, dat klinkt best ingewikkeld!
Toen wij hier nog met Pop, Beer en Mol woonden sprongen de heren Pop en Beer regelmatig op het aanrecht. Mol heeft dat nooit gedaan, terwijl ze prima kon klimmen en springen, en dat ook graag deed. Bolle is ook nooit op het aanrecht gesprongen (voor zover wij dat weten). En Kever gelukkig ook niet, want die past er nauwelijks op, haha!
Over dat mis springen toen Binti en Zooka jong waren: dat heb ik vaak gelezen. Je zou eigenlijk denken dat jonge katten heel goed kunnen springen omdat ze nog zo soepel zijn. Maar het vraagt blijkbaar oefening en training. En sommige katten zijn er beter in dan andere.
Er zijn ook katten die helemaal geen behoefte hebben aan springen en op hoge plekken zitten. Kever is meer zoals Binti, denk ik. Hij springt op bed en op de bank en op het bureau, maar niet hoger.
Kever stuurt heeeel veel knuffels terug, en zegt dat zijn knuffel heerlijk was!
Een knuffel voor Binti en Zooka, en liefs voor jou,
Mevrouw Kever.