Het gaat nou de hele tijd over feestdagen en over kerstmis. Soms is mijn vrouw heel zenuwachtig en dat voel ik. Dus ik heb het liever gewoon. Dat is rustiger.

Spanning

Spanningen in huis vind ik moeilijk. Dan voel ik me raar en ik weet niet wat ik moet doen om me weer goed te voelen. Dus dan ga ik heel diep slapen want dan ben ik er eigenlijk niet. En nou heeft mijn vrouw pas gezegd: “Bert, wij doen geen feestdagen, wij doen gewone dagen, dus hetzelfde als altijd.” En toen moest ze zuchten en ik gaapte dat was van de opluchting.

Ochtend

Dus we zijn gewoon met ons tweetjes. We beginnen samen aan de dag, zij wil dan altijd praten en voor mij hoeft dan niet meteen maar ja ik luister toch alleen wel met een half oor. Dan gaan we naar beneden en ik wil uit de badkamer water drinken, dus zij moet eerst dat water maken en dan moet ik erlangs, en ze moet erbij blijven want ik wil niet alleen zijn op de badkamer. Daarna wil ik een knuffel. En helemaal als ik een brokje of wat heb gegeten. Als zij terug komt van de badkamer weer, dan ga ik slapen. En zij gaat aan haar werktafel zitten. En als ik even wakker ben kan ik haar zien. Dan weet ik dat we samen zijn en dat ik veilig ben.

Middag

Het liefste heb ik de middag zoals de ochtend maar soms gaat ze toch weg. Als ik het niet meer uithou ga ik in de vensterbank zitten kijken of ze al terugkomt.

Avond

Na het avondeten wil ik weer een knuffel. Eerst eten en dan aaien, dat is ideaal. Ik speel af en toe dat ik wat met papier scheur of met een muis rol.

Voordat we gaan slapen krijg ik een snek. Knuffels. En dan gaan we naar de slaapkamer en ik ben het eerst op bed. Ze vraagt dan of ik een fijne dag heb gehad nou dat is zo zeker weten, want het was een gewone dag en die zijn het beste.