Tag archieven: Floris

Katrientje over: flieft zijn

verliefd

Vandaag ga ik het heb over flieft zijn. Jullie weet… ikjes heb furkeer. JES JES!!! Ooooh hij isse zo knap en lief en een djentelmen en hij is een sieper met streepies. En hij heet Floris.

Kreekels

Jullie weten, ikjes had eerst een andere. Maar ikjes hoorde nooit wat van hem. Altijd moest het van mij afkoom. Dus op een dag besloot ikjes hem geen bericht meer te stuur om te kijken of ik wat hoorde.
Nou… de kreekels tjirpte maandenlang, en toen had ikjes er genoeg van. Ik schreef hem een bericht dat het uit was. Kreeg ik een oke terug. Ik zat echt met open bek te kijk. Oké??? Wat stelde de liefde dan voor tussen ons? Bah… wat wasse ikjes telleeurgenogwat.
Ik zat dagenlang met vrouw te praat. Zij zat ook van dat hij mijn traantjes niet waard was.

Paard

Ooooh ik ging mij op mijn werkjes storten. Afterall… ik ben Bertje’s sekreettaresse voor ons boek en ik ben muizenbeheerster en gehaktballetjestestster. Alle drie behoorlijke drukke baantjes.
Daarbij ben ik ook provesjoneel zangeres. Eigenlijk zingerzongraiter, maar een kniesoor die zig daar drukjes om maakt.
Ook benne ikjes prinses. Oooh nu ikjes verkeer hebt maakt dat Floris prins? Ooooh dat zou koel zijn. Dan is Floris mijn prins zonder wit paard. Want waarom heb je een paard nodig? Hij kan toch zelf loop?

Flindurtjes

Weet jullie trauwens hoe ikjes verkeer had gevraagd? Ooooh dat wasse zo rrrromanties. Ik meelde naar Loes, mijn soolzusje. Mijn hartjesvriendin. Datte ikjes Floris opje-eens zo leuk vond. Ik was best een beetje bang. Ooooh want zouden Loes en Soolvrouw het wel goed vinden? Ooooh met knikkende knietjes schreef ik de meel.

Ooooh toen kreeg ik bericht terug. Ooooooh wat was ik gelukkig. Ik voelde iets in mijn buikje. Het kriebelde. Zo raar.
Ik zei tegen vrouw dus dat ikjes kriebeltjes voelde. Toen zei vrouw dat ik flindurtjes in mijn buikje had. HUH? Hoe kan dat nou? Er zijn nog niet eens flindurtjes. Raar he?
Maar wat ikjes me eggieswaar af vraag… hoe koom die vlindurtjes in mijn buik?

Blei

Ikjes weet niet hoe lang onze liefde zal duren. Wij zijn al beiden 17 jaar. We zitten in de herfst van ons leven. We gaan dus ook intens van onze liefd genieten met hopelijk alleen maar zonnige en warme dagen. Ikjes hoop dat jullie allemaal blei voor ons zijn. En voor iedereen die bang is dat ikjes Loesje vergeet… ooooh echt niet. Mijn hartje is groot genoeg voor veel meer liefde. En Loeselien blijft mijn hartjessoolzusdinnetje.
En ikjes blijf ook van iedereentjes hauwe. Voor evve en evve.
Zoals de zanger van Kwien ooit zong… dies awr ze dees of auwer laifs.

Liefs
Katrien (verliefd prinsesje van beroep)

Loesje over: zorgen voor elkaar

Misschien weet U allemaal wel dat ik me broer Floris heb in me huis. Hij is al super senior van ze eigen en we woone al vanaf mij eerste dag hier saame.

Me vrouw zeg dat ik hier al 10 jaar woon, mij gevoel zeg dat 10 jaar best al lang is. Toen ik hier kwam wonen was Floris best nog een jonge katerman, dat kon ik wel zien. En hij was heel bang van ze eigen. Ik heb mij eigen nooit opgedronge, ik vind het belangrijk dat iedereen ze eigen kan zijn en ze preifussie heb.

Een dagje ouder

Assie saame in een huis woon dan hebbie veel met elkaar te maake. Je kom elkaar overal teege. Op me bank, op me bed, assie net bij je vrouw zit en soms ook op de bak. Dan wil ik wel me preifussie want ik vind wel, soms hebbie een grens. Floris heb daar wel aan moete wennen maar hij heb veel bijgeleerd van ze eigen. En als oudste zus van me broer vind ik het wel belangrijk om te helpen. Dus ik let op me broer want ik voel wel, hij wordt van ze eigen een dagje ouder. Ik ga nu vaker bij hem ligge want soms issie ze weg kwijt. Dan help ik wel door naast hem te ligge want dan hebbie meer rust. En soms ga ik ook me vrouw haale, dan heb ik wel me ondersteuning nodig. Me vrouw is bang dat Floris deement aan het worden is van ze kop. Als poes voel ik gewoon assie niet goed is en dat ik dan moet zorgen.

Kopstoot

Soms loop Floris hard te miaaauwe in me huis. Dan issie ze weg kwijt en dan ga ik van me eigen even kijke. Soms geef ik me broer een kopstoot want dan issie weer bij ze les. Of ik doe ook miaaauwe dat hij mij herken. Assie ze eete niet lust of hij heb teveel zit ik altijd al bij ze bakje om te helpen. Ik wacht rustig want van me eigen vind ik het geen probleem om ze bakje dan leeg te eete. Ik vind helpen belangrijk en Floris ze tonijn smaak mij ook goed.

In ze kast

Toen me nieuwe jaar begon zat me broer in ze kast. Ik ben er toen wel bij gaan zitte want dan heb Floris meer rust in ze kop. Van me eigen vind ik vuurwerk ook veel te harde knallen. Maar ik heb me meedietaasie gedaan en Floris voelde toen wel mij rust in ze eigen lijf. Dan zorg je voor elkaar want je kan ze ander niet aan ze eigen lot overlaten. Soms heb Floris ook ze ongelukje, dan issie ze bak vergeete. Dan roep ik wel me vrouw dat ze het op kan ruime. Ik vind wel een ongelukje kan gebeuren assie een dagje ouder wordt. En hij moet ook vaak spugen, dan houd ik wel me afstand. Soms ben ik ook even bang want me vrouw zeg dat ik ook al senior ben. Straks weet ik niet meer waar me eigen tonijn staat? Ik denk best veel na over me leeve.

Unieferseel

Vorige week schreef ik over me verkering en dat je dan liefde voel in je hart. Maar famielie heb ook liefde voor elkaar. Als poes ben ik er nu wel achter dat liefde unieferseel is. Dat je ook liefde kan voele voor je broer en ook voor Zusje. Dat is me eigen zus maar die heb het nog te druk met ze eigen. Ik denk dat Zusje nog in ze puuberteit zit, assie sensietief ben dan voel je zoiets.

Me liefde van me famielie is wel andere liefde dan van me Bert, maar het is ook belangrijk. Je woon toch saame in je huis en als je broer dan deement wordt dan zorg je wel voor elkaar. En me vrouw heb ook ze eigen werk en zij maak zich best een beetje zorgen om me broer. Hij heb ekstra zorg nodig want hij kan niet naar ze dagopfang voor bejaarde katers. En ook niet naar ze verpleegasiel. Hij blijf bij ons want me vrouw zeg, het is in ze voor en ze tegenspoed. Dan vind ik het wel belangrijk om niet alleen aan mij eigen te denke.

Misschien ben ik me eigen mantelpoes, dat moet ik nog ondekke. Maar assie kan helpe dan hebbie wel meer voldoening in ze leeve. En dan smaak me tonijn nog lekkerder en het mag ook die van Floris zijn

Liefs van Loesje

Loesje vertelt: over familie en een nieuw zusje

nieuwe kat in huis — Ik moest wennen aan Zusje

Als poes heb ik al best veel meegemaakt, ook met mijn vrouw. Dat ze heel veel moeilijke gevoelens had toen mijn broer Bart een sterretje was geworden. Daar moest ik wel aan wennen, ik was ineens alleen met Floris.

Voor me eigen vond ik dat best, ik houd van rust.

Onheimies

Op een dag vroeg mijn vrouw ons of we misschien een zusje wilden. Ik wist niet wat ze bedoelde, zou het eten zijn? Ik kreeg veel honger en heb me eigen tegoed gedaan aan tonijn en soms ook zalm. Maar in mijn poezebuikje voelde ik dat er wat ging gebeuren. Ik voelde me onzeker, ik voelde onheimies. Wat zou een zusje zijn en zou ik nog wel te eten krijgen?

Wennen

Toen kwam de dag dat mijn vrouw thuiskwam met het bekende mandje en er zat iets in. Ze deed het deurtje open en ooooh, ik schrok. Een klein poezemeisje en ze leek een beetje op mij. Ik voelde mijn haartjes rechtop gaan staan, ik wilde het niet maar het gebeurde. Mijn vrouw zei dat het mijn zusje was, maar ik kende haar niet. Ik wist niet dat ik een zusje had van me eigen?

Oooh wat nu, ik vond er niks aan. Mijn vrouw streelde mij en ze gaf me snoepjes, het kleine zusje kreeg ook iets maar dat was gelukkig minder. Ze ging de huiskamer verkennen en ik voelde me eigen in sjok. Mijn vrouw bleef me wel strelen en ze zei dat mijn zusje Zusje heette. Ik vond haar wild en ik wist het niet meer. Van me eigen ben ik anders, mijn vrouw zei dat dat juist goed is. Ik moest wennen.

Regels

Zusje was een kitten zei mijn vrouw, ik wist niets van kittens. Ik moest goed op haar passen en haar ook dingen leren. En ik wilde ook aandacht van mijn vrouw voor me eigen. Floris vond het wel gezellig meteen, hij is anders. Ik moest wennen, ik zeg het eerlijk. Het was ineens een stuk drukker in huis en er kwamen ook mensen om naar mijn nieuwe zusje te kijken. Ik kreeg dan gelukkig veel lekkers dus ik kon wel mijn gewone maatje meer blijven. Ik moest Zusje leren dat ik me eigen plekjes heb waar ik graag lig. Ook dat ik graag me eigen eten opeet. En nog best heel veel meer want als je in een multikathuishouden leeft zijn er ook regels.

Soms moest ik ook blazen, om dingen duidelijk te maken. En dat Zusje ook haar eigen plaats moet kennen. Maar op een gegeven moment heb ik me eigen er niet meer zoveel mee bemoeit want toen was Zusje al wat groter. Ze moest naar de dierendokter voor een grote snee in haar buik, dat ze geen kittens meer kan krijgen. Toen had ze veel narekoos gehad en was het wel een paar dagen rustig in huis. Ik heb toen ook wel voor haar gezorgd.

Floris en ik hebben ook voor Zusje gezorgd

Anders

Nu voelt het alsof Zusje er altijd geweest is. Het is anders met Zusje dan met Floris, maar ik ken Floris al mijn hele leven hier. Ik zeg het eerlijk, ik ben nog steeds het liefst op me eigen. Een zusje is best leuk maar ook heel druk en ik ben rustig en bescheiden. In ben het liefst zen. Mijn vrouw kent me gelukkig goed en ik mag ook me eigen zijn.

Met Zusje slaap ik nooit in de mand, maar wel samen op de bank en op schoot bij mijn vrouw. En we houden allebei heel erg veel van eten, maar ik doe ook nog emo eten van me eigen. Zusje houdt gelukkig niet van tonijn, dat is wel een geruststelling. Ik ben ouder zegt mijn vrouw en ik ben me eigen aan het ontplooien.

Ik heb veel geleerd van een nieuw zusje in huis, ik moest voor me eigen leren opkomen. Met een poes is het weer anders dan met een katerman in huis. Een zusje is geen broer. Dat moest ik allemaal leren.