Eerst was het keiheet, daarna moest ik bijkomen en toen ik klaar was met de dutjes werd ik wakker en ik foelde het meteen. Het gewone leefe is weer terug.
Nieuw
Gewoon is dat ik alles weer kan doen zonder dat ik te warm of te moe ben of dat ik foel ik heb geen puf. Dus dat is goed. Alleen is het raar dat ik nou ook wel nieuwe dingen doe en ik zal zeggen wat die zijn.
- ik lig nou graag midden op het tapijt dat komt omdat in de hitte het waaiding daar stond en daar was het lekker koel dus mijn gefoel zegt hier kan ik goed liggen
- ik heb nog steeds dat ik overdag een nat hapje krijg wegens dat ik helemaal niet gemakkelijk drink, en als ik mijn natte hap heb dan ga ik geen gewoon water drinken natuurlijk
- ik verhaar nog steeds meer daar kan ik niks aan doen als zoiets eenmaal begint dan gaat het verder
Raar, he?
Misschien is dit nou ook gewoon, dat weet ik nog niet. Als het leefe verandert, moet ik er altijd aan wennen.
Wennen
Wennen dat is dat je iets nieuws moet doen tot het gewoon is, en als het gewoon is, dat hoort het bij je leefe. Ik kan best wennen aan elke dag sneks in water op een bordje maar ik heb thuis al gehoord dat ik weer gewoon water moet drinken. Maar ik hoorde ook dat ik overal mag liggen waar ik lekker lig dus ook middenop het tapijt dan stapt ze over me heen, dus dat is goed nieuws. Het verharen daar ben ik nog niet uit hoe dat moet.
Wennen dat doe je ook aan als iets fijner is. Toen ik verkering kreeg moest ik wennen aan dat een mooie en liefe poes als Loesje met mij samen wilde zijn, en dat ze het echt helemaal wilde. Dan zei ik soms maar ik ben ook bang als kater wil je dan liefer een stoere katerman. Of ik zei dat er een stuk uit mijn oor was. Of dat ik dingen niet wist. Maar ze wilde alleen verkering met mij en dat was zo fijn daar moest ik ook aan wennen. En nu hoort verkering ook bij mijn gewone leefe.
Ik hoop dat alles nou gewoon blijft, echt waar.