Gisteren sprong ik in de vensterbank en ik keek naar de straat. En opeens foelde ik: ik doe weer gewone dingen uit mijn gewone leefe.
Bijna vergeten
Nou is de hitte echt weg. Het veel te warme is ook weg. Ik hoor dat het nog een beetje warm wordt maar niet meer zoals eerst.
Voor mij was het veel te veel en het duurde zo lang, en ik was bijna vergeten hoe mijn gewone leefe was maar gisteren kwam het opeens terug.
Vensterbank
Ik kon weer in de vensterbank zitten en naar de straat kijken. Die was in orde. Er liepen een paar mensen en ik zag de auto’s staan die er altijd staan. In de grote straat reden auto’s en bussen. Geen gekke dingen dus.
Goed dat ik nog wist hoe het moest, de straat controleren, het is mijn werk en dat moet ik blijven doen, zo hoort het.
Op bed
Toen het avond werd, ging ik ook weer mee naar de slaapkamer. Daarvoor bleef ik het liefste beneden daar was het minder warm. En nou rende ik de trap op en ik sprong meteen op het bed, mijn vrouw zei: “Dat is lang geleden, Bert” en ze gaf me een knuffel. Het is gezellig om op bed te slapen ik doe het supergraag maar als het keiheet is, dan gaat het echt niet.
Op de bank
Wat ook weer lukte was op mijn kussen op de bank liggen. Het was warm op een goede manier, dat ik me meteen gezellig voelde. En het waaiding stond uit dus ik hoorde alleen de gewone geluiden van de dag. Toen ben ik gaan slapen en dat was nou ook voor de gezelligheid en helemaal niet meer van ik voel me slap en wil liggen.
Alles was weer gewoon en ik foelde weer hoe fijn mijn leefe is, ik hoop dat het nou altijd zo blijft.