Tag archieven: huiskater bert

Als het leven ’s morgens in orde is

in ordeEr zijn dagen waarvan ik foel ik blijf misschien wel op bed liggen. Die heb ik veel gehad de laatste tijd. Maar opeens was het leefe anders. In orde.

Saai

Toen ik nog in het asiel zat, mocht ik alleen naar een huis waar het saai was, dus dat er niks gebeurde. En toen schreef mijn vrouw dat ze heel saai was en dat is ook zo, en daarom mocht ik hier komen wonen. Want ze leest en ze zit aan de compjuuter en veel meer doet ze niet. Dus dat is superfijn. Saai is goed.

Fierus

Maar toen kwam het fierus.
Minder auto’s in de straat, dat vond ik best goed. ’s Nachts had ik toch autolampen om naar te kijken, die bleven gewoon voorbijgaan.
Alleen na een paar dagen kwamen er grote enge fooguls in de straat. Toen durfde ik niet meer in de vensterbank. Soms lag ik op de bank en dan zag ik ze voor het raam bewegen.
Na een poos kwamen de auto’s terug en de fooguls gingen weer weg.

Steiger

De glazenwasser kwam, dat was moeilijk maar ik wist: hij gaat weer weg en dat deed hij ook. Dus dat snapte ik. Moeilijke dingen kan ik best als ik maar weet hoe ze aflopen.

Na de glazenwasser kwam de dag dat er opeens grote steigers in de straat stonden, met heel veel herrie. Dan weet je als huiskater ook niet wat je moet doen echt niet. Dus daarom deed ik niks. Pas in de middag gingen de steigers weg.

Wachten

Ik was gewoon zenuwachtig geworden echt waar. Dat ik de hele tijd iets verwachtte dat moeilijk zou zijn alleen wist ik niet wat het was. Er gebeurde niks dus ik bleef wachten.

En toen was er een ochtend dat ik naar buiten keek en ik zag het:

  •  geen fooguls
  •  er komt zon aan en van dat warme

In de straat waren er geen enge geluiden. En opeens was alles in orde, zomaar, vanzelf, ik had het niet verwacht en toch was het zo. Superduperheerlijkfijn!!

Ik kan van opzij kijken

opzij

Ik ben een seeniejor-katerman en dat is gewoon zo. Dus ik slaap best veel. En ik doe rustig aan. Maar ik wil heel graag alles weten dus dan kijk ik soms van opzij.

Konsentraazie

Opzij kijken is best moeilijk. Je hebt er konsentraazie voor nodig. Ik kan het niet als ik ren, dan kijk ik recht vooruit waar ik heen ga, dus ook geeneens naar waar ik mijn poten neerzet. Het kan ook niet als ik in de vensterbank spring dan heb ik alle kracht nodig om goed te landen. En als ik net wakker ben nou dan ben ik bezig met wakker worden. Ik kan alleen opzij kijken als het zo is:

  •  ik zit of lig heel rustig en ergens in de kamer gebeurt iets waarvan ik zeg wat is dat, ik wil dat weten
  •  ik heb tijd dus het moet niet vlak voor het eten gebeuren dan staat mijn kop er niet naar
  • ik heb geen zin om erheen te gaan, ja daar ben je seeniejor voor

Opzij

Wat ik dan doe ik met mijn ogen opzij kijken. Ik zie dan een beetje van wat er gebeurt. Niet eens veel. Misschien heb ik er geeneens wat aan maar ja, als je lekker ligt dan sta je niet op, wie doet dat nou, zeg nou zelf.

En heel soms als ik dan meer wil weten, dan ga ik er toch even heen. En dan ligt er niks geks op het tapijt alleen een friemel papier. Of het is geen snek maar een brokje dat uit mijn eetschaal is gesprongen.

Maar ja ik moet toch weten wat er allemaal gebeurt in huis. Als binnenkater moet je op de hoogte blijven zo is dat nou eenmaal. En als je altijd binnen bent, dan krijg je een ander gefoel voor de dingen als wanneer je buitenkater bent. Dus opzij kijken blijf ik doen, vooral wanneer ik lekker lig.

Ik doe iets raars met mijn tenen

tenen

Thuis heb ik de afspraak dat ik katermandingen moet doen en zij vrouwendingen en dat we die van elkaar niet hoeven te snappen. Maar nou doe ik toch iets raars.

Samen

Mijn katermandingen die zij niet snapt dat zijn dingen als dat ik ’s nachts moet rennen en dat ik het wil vertellen als ik goed naar de bak ben geweest en dat ik de ene fogul eng vind maar de andere niet. Ik hoef het zelf geeneens te snappen, het is iets oers in mij dat denk ik.

En zij doet ook dingen die ik niet snap beivoorbeeld dat ze de hele tijd aan de computer werkt ook al is het allang tijd om op te houden en mijn avondsnek te maken. Als ze dan eindelijk stopt dan zegt ze dat ze zo moe is. Dat hoef ik ook niet te snappen ze legt het ook niet uit.

Complimenten

Nou is het zo dat ik heel gefoelig ben voor complimenten. Dat is wegens dat ik onzeker van binnen ben en met een compliment weet je dat iets in orde is. Dus dan heb ik zekerheid. Van mijn vrouw krijg ik voor van alles complimenten. Hoe ik eet. Hoe ik slaap. Dat ik van de zon geniet. Kopjes geven. Mewwen. Ook rennen en mewwen ’s nachts. Nou van alles en eerlijk waar dat helpt me.

Alleen ik krijg ook complimenten over stomme dingen. Dat ik mijn tenen zo goed uit elkaar kan doen. Serieus echt waar!!

Waarom moet dat?

Tenen

En nou zit ik dus af en toe expres met mijn tenen uit elkaar, gewoon omdat ik dan een compliment krijg en dan een fijn gefoel van binnen. Ja, zo gaat dat als je samenwoont.

Maar echt een katermanding is het geloof ik niet.  Dus dan ben ik misschien weer een beetje minder oer geworden, en dat is eigenlijk wel jammer.

Waarom ik opeens haast kan hebben


Wat ik als media katerman best moeilijk vind is dat het lijkt of ik altijd maar lig te slapen. Of te rieleksen. Of dat ik soms druk ben en dan heb ik haast dat ziet u nou eindelijk op deze foto.

Snek

Wanneer ik haast heb dat weet ik nooit van te voren. En eerlijk waar ik weet ook niet altijd waarom. Ik heb het nooit als ik naar de bak moet dat is wel dringend soms maar mijn gefoel zegt wanneer het tijd is en dat ga ik gewoon.
En ik heb het ook nooit als ik trek in een snek heb. Dan wil ik dan mijn vrouw haast maakt maar dat doet ze alleen als het ’s avonds laat is en ik laat weten dat ik het nou echt zeker weten tijd is voor mijn snek en dan maakt ze haast als ik maar één keer heb gemiauwd.

Raar

Haast is raar. Het komt opeens in me op. Ik lig dan op de bank te rusten en alles is goed en er gebeurt niks dus dat je foelt hier kan ik blijven liggen voor de rest van mijn leven. En dan wordt er iets in mij anders: ik moet naar de vensterbank en wel meteen dus dan heb ik haast.
Waarom is dat zo?
Als katerman ben ik soms een misteerie voor mezelf echt waar.

Moe

Nou het warmer is, blijft de deur van de huiskamer ’s nachts open. Dan kan ik beneden aan de voordeur gaan ruiken. Voor mij als binnenkater is dat belangrijk om informaazie over de straat te krijgen. Als de deur dicht is, krijg ik dat gefoel van haast dat ik NU naar de voordeur moet. Ik ga bij de deur staan, kijk mijn vrouw aan en doe meewww. Ze doet de deur open.
Dan foel ik dat het toch niet hoeft.
De deur gaat dicht.
Oja, toch wel.
Deur open.
Of eh…
En elke keer heb ik dat gefoel van haast. Dat je weet: het moet nu, nu NU. Serieus, daar kan ik zo moe van worden in mijn ligchaam.

Is het zomer of is het winter?

winter

Ik heb een dikke wintervacht en ik ben aan het verharen. Dat is alletwee goed en grieselig want ik weet niet meer of het nou zomer of winter is.

Zomervacht

Als het zomer is dan heb ik zon en warmte en soms is het dan keiwarm dat mijn vrouw de hele tijd zegt dat ik water moet drinken. Dus dan heb ik een zomervacht, die is dun en verder hetzelfde dus alle stukken in mijn vacht blijven zoals ze zijn maar dan anders. Dat hoort dan.

De laatste tijd was het zomer. Nou toen begon het hoor. Ik ging verharen. Als mijn vrouw me aaide, had ze een hand vol haar en dan voelde ik dat er andere haren in mijn vacht los waren gaan zitten dus dan moest ze verder aaien en dan zaten er weer haren los. Gelukkig ben ik niet kaal geworden. Je weet maar nooit met al dat aaien.

Dus ik was op weg naar de zomervacht. Alleen werd het toen winter, geloof ik.

Kouder

Op een ochtend bleef ik gewoon vanzelf op bed liggen slapen. Wegens dat ik het keihard hoorde regenen en het was ook kouder dus dan heb je warmte en gezelligheid nodig, daarom bleef ik liggen.

En er was ook een ochtend dat ik beneden aan de voordeur rook en het was een andere lucht. Koud aan mijn neus en mijn oren werden ook koud dus ik ging meteen naar boven waar ik op de bank weer warm werd.  Nou dan heb je helemaal geen zin meer in verharen!! Ik heb nog heel veel wintervacht over en daar doe ik nou niks meer mee.

Maar ik wil wel graag weten of het nou winter of zomer is. Het verandert steeds en dan snap ik het niet meer en ik moet het ook weten met het oog op mijn zomervacht. Is het er tijd voor ja of nee.