Tag archieven: huiskater bert

Is mijn staart ook mijn lichaam?

staart

Voor mij als katerman is mijn staart belangrijk. Voor het lopen en springen en spelen, dan blijf ik in balans.  Maar als ik lig om te slapen is het weer anders.

Staart

Laatst vroeg mijn vrouw of mijn staart ook mijn lichaam is en ik heb toen mijn kop weg gedraaid. Dat is niet lief maar wel duidelijk. Dat kun je toch zelf bedenken dacht ik en toen moest ik er opeens zelf ook over denken. Want ja hoe is het nou presies?

Lichaam

Als ik ga slapen dan voel ik dat het eerste aan mijn lichaam dus dat ik wil liggen en doezelen  en het laatste voel ik het aan mijn kop wegens dat ik niet goed meer kan denken ik heb dan dat wazige gefoel dat alles fijn is. Dus dan ben ik rielekst. En waar mijn staart dan is dat weet ik geeneens.

  • soms heb ik mijn staart langs  mijn lichaam dat is vooral als ik in een rondje slaap dan hoort dat gewoon zo
  • als ik echt moe ben nou dan ga ik liggen en als ik lig dan slaap ik mijn staart blijft dan vanzelf ergens

Dus ik hoef er niet altijd op te letten, dat is best fijn. Soms legt mijn vrouw mijn staart anders, dat noemt ze “goed leggen”, voor mij hoeft dat niet.

Watnou

Ik wil nog meer zeggen over mijn staart en mijn lichaam:

  • aaien over mijn lichaam vind ik superfijn vooral over mijn buik, maar als ze spesjaal mijn staart gaat aaien dan moet ik altijd kijken van watnou en doe maar niet. Ik ben er niet zo gefoelig als op mijn buik maar ik heb het gewoon liever niet
  • ik ben best zuinig op mijn staart dus met het wassen doe ik altijd mijn staart heel goed

Mijn staart is ook mijn lichaam en toch iets aparts geloof ik. Verder weet ik het niet presies.

Daar stond ik met mijn poten diep in het kussen

poten

Ik heb een kussen dat presies goed is en soms gaat het dan toch mis ik bedoel dat ik met mijn voorpoten heel diep in het kussen zak en dan weet ik het even niet meer.

Hond

Folgens mij heeft een hond het gemakkelijker dan een kat. Een hond springt op een kussen en ligt meteen goed. Lekker, slapen. Dat lijkt me best fijn als zoiets gewoon lukt. Want ik heb het niet. Mijn kussen is presies goed, want groot (ben ik ook) en stevig en zacht tegelijkertijd (hou ik van). Maar gaan liggen is tegnies:

  • eerst doe ik mijn voorpoten, dan mijn lichaam en de achterpoten en pas daarna leg ik mijn staart goed, maar eerlijk is eerlijk soms vergeet ik de staart en dan ligt-ie gewoon ergens op het kussen
  • evenwicht houden is heel belangrijk dus je moet niet heel erg voorover gaan leunen zodat je met de poten er diep in zakt dat deed ik dus
  • als je op je zij wil liggen dan moet je proberen of dat kan, soms moet je een paar keer wisselen voordat je het zeker weet, dat is dus heel anders dan bij een hond

Wachten

O ja, toen ik zo stond. Nou, ik bleef gewoon zo staan. Dat doe ik als ik iets niet weet. Wachten tot ik het wel weer weet. Nou dus ook.
Ik stond er dus te staan.
Best stom.
Een hond heeft dat nooit, dacht ik nog.

Gapen

En toen ik het echt niet meer wist, moest ik opeens heel erg gapen. Dat is heel intens. Erna voelde ik me anders in mijn lichaam. Rustiger. En ik kon gewoon gaan liggen en dat deed ik toen.

Nou zegt u vast Bertje dat is toch helemaal niet moeilijk om mee te maken, maar dan zeg ik dat u vast nog nooit vast heeft gestaan met uw voorpoten en dat u niet meer wist wat u moest doen.

Wat ik doe als mijn vrouw moeilijke gefoelens heeft

troost

Ik heb mezelf en ik heb mijn vrouw. Dan heb je twee personen om mee om te gaan als huiskater zijnde en met moeilijke gefoelens is dat best veel.

Gefoel

Nou moet ik eerst uitleggen wat moeilijke gefoelens zijn. Voor mij zijn dat:

  • dat ik me onzeker voel omdat er iets anders dan anders is en dan ben ik mijn basis-gefoel in mezelf kwijt en dan weet ik het niet meer
  • dat er een monteur komt en dan ben ik bang voor hem
  • als de dokter op bezoek komt voor mij dan weet ik dat ik snoep krijg maar ook een prik dus dan wil ik dat niet
  • als mijn vrouw moeilijke gefoelens heeft wegens dat ik die ook foel, anders maar toch wel in mezelf erfaar ik dat

Als ik zelf ergens mee zit dan maakt mijn vrouw het meestal in orde. En als mijn vrouw zelf ergens mee zit, ook. Alleen help ik dan mee.

Spanning

Wat ik thuis erfaar soms dat is dat ze de hele tijd aan haar werktafel zit en dan gespannen is. Nou dat merk ik. Daar word ik gewoon wakker van. En dan is het hier anders want ik foel dan ook die spanning. En dat moet niet. Dus dan ga ik erbij zitten op het tapijt en ik kijk naar haar en ik miauw net zo lang tot we gaan aaien en dat is in het begin helemaal niet fijn maar als ze minder gespannen is dan wordt het steeds fijner. En daarna zegt ze dankjewel Bert. Dat hoort, weet ik.

Dus daarom zeg ik altijd dat ik in de thuiszorg zit.

Zorg

Ik weet dat vrienden van mij thuis ook zorgen. Dat ze kopjes geven als er verdriet is. Of dat ze dan ekstra dicht bij hun mensen blijven. Of eerlijk waar, dat ze gaan slapen om het goede voorbeeld te geven. Of spelen voor de afleiding. Iedereen doet dan weer wat anders.  Maar het is gewoon zo dat je als kat zijnde ook veel gefoel voor het gefoel van je mensen thuis hebt.

Wat mijn eerste controle ’s morgens vroeg is

controle

Van mezelf ben ik een zachte katerman, ik vind heel veel goed zolang de dag maar gewoon is. En daar moet ik ook voor zorgen ik bedoel dat ik daarvoor controle doe.

De straat

Iedereen weet dat ik de straat controleer als ik in de vensterbank zit. Ik kijk of alles is zoals het moet zijn. Soms kijkt iemand omhoog naar waar ik zit. Dan kijk ik gewoon terug. Of ik ga even op de bank liggen. Maar als mijn vrouw in de straat staat en omhoog kijkt dan miauw ik dat ze gauw moe binnenkomen en dat doet ze dan altijd. Dan zijn we weer samen.

Ochtend

Als de dag gewoon moet zijn en blijven, dan is er meer werk dan alleen de straat controleren. Ik kijk altijd de boodschappentas na maar daar gaat het nou niet over. Mijn eerste werk van controle is ’s morgens vroeg.
De wekker gaat.
Ik word wakker.
Mijn vrouw wordt wakker.
Ik rek me uit.
Zij draait zich om.
Ik spring van het bed, ga ervoor zitten en kijk haar aan.
Ze zegt: “Ja Bert je hebt gelijk.”
Nou mij fop je niet dus ik blijf zitten en ik kijk intens naar haar.
Als er niks gebeurt, dan miauw ik.
En dan staat ze op. We gaan samen naar beneden.

Werk

Dus dat doe ik óók. Het is werk van controle dat haast niemand ziet maar ik doe het wel en  als ik het niet deed dan bleef ze de hele ochtend in bed, dat weet ik zeker. En dan is de dag niet meer gewoon.

Beneden is het tijd voor de eerste grote ochtendknuffel op mijn kussen. Dat is een goed gefoel. Om de knuffel natuurlijk maar ook omdat ik weet dat de dag op de goede manier begonnen is en dan lukt de rest van de dag ook wel.

Dus daarom ben ik er best streng op, dat ze op tijd opstaat.  Het is belangrijk voor een gewone dag en een gewone dag is belangrijk, zo denk ik erover.

Hoe ik kan lopen zonder geluid

lopen

Ik heb brede voorpoten en mijn achterpoten zijn ook in orde dus als ik wil dan kan ik keihard rennen en keihard geluid maken. En ik kan ook lopen zonder geluid.

Sluipen

Lopen zonder geluid dat heet sluipen. Het is iets van heel vroeger toen wij katten in de oertijd leefden en toen was het belangrijk dat niemand je hoorde lopen dus dan ging je sluipen. Nou is sluipen vooral leuk.

Trap

Op de trap sluip ik nooit. Vooral ’s nachts niet. Dan is alles stil dus dan is het leuk om keihard erover te rennen maakt niet uit of ik naar boven ren of naar beneden, ik maak geluid en dat is in het hele huis te horen. Ik voel me dan een teiger die alles durft. Maar de hele tijd over de trap rennen is niks aan dus ik ga daarna even op het bed meeslapen. Ook een teiger heeft rust nodig. Of juist.
Overdag is het leuker om te sluipen. Dan loop ik zonder geluid de kamer in. Mijn vrouw zit dan aan haar werktafel te schrijven. Ze kijkt naar de computer. Ik kijk naar haar. Het is nog steeds stil. Dan zeg ik een kleine mew.
Zij schrikken. “Bert, ben je daar.”
Ja dus.
Erna gaat ze aaien maar dat is meer dat ze zelf weer rustig kan worden, geloof ik, want ik ben het al, maar ik vind het goed.

Tegnies

De foto is gemaakt toen ik een keer de huiskamer in kwam sluipen. Het ging heel snel maar je kunt goed zien hoe tegnies sluipen is:

  • je moet je poten zacht neerzetten en dan heb je ook consentraazie nodig
  • het beste is dat je van het donker naar het licht sluipt dan heb je richting
  • het helpt als je je rug laag houdt maar alleen een beetje want als je diep gaat en ze zien dat thuis dan moet je misschien opeens naar de dokter

Sluipen is belangrijk wegens het gefoel van binnen. Dat je weet: ik ben huiskater maar dat oer, dat heb ik nog steeds.