Toen ik hier net woonde, was ik voor veel dingen bang. Nou ja, je kunt eigenlijk wel zeggen dat ik voor alles bang was.

Inmiddels woon ik in mensentijd al drieenhalf jaar hier in huis, bij mijn mensen. Ik durf nu veel meer, maar er zijn nog steeds dingen die ik eng vind. Maar soms doe ik ineens iets wat ik een dag daarvoor nog niet durfde.
Waar dat door komt weet ik zelf niet altijd.
Vaak heb ik er al een tijdje over nagedacht, of ik het misschien tóch ga proberen.
En een andere keer weet ik gewoon ineens zeker dat ik iets durf.

Rennen

Een paar dagen geleden kwam ik plotseling KEIHARD naar binnen gerend, uit de tuin.
Binnen ging ik in de slaapkamer heel hard rondscheuren. Dan hóór je me echt remmen en weer omkeren en Stip omver gooien. Dan ben ik een Formule 1-Bolle!
Mijn vrouw begreep dat ik wilde spelen, dus we hebben een tijdje het spel met de veer gedaan.
Tot zover niks nieuws, dat is allemaal al eerder gebeurd.

In de slaapkamer

Maar nadat ik een tijdje in mijn tuin was geweest kwam ik weer terugrennen, de slaapkamer in.
En toen was de veer niet meer genoeg.
Ik bleef maar scheuren, en ik sprong zelfs op een ding (mijn vrouw zegt dat het een “poef” is, dat zou best kunnen) en sloeg een speelgoedmuis eraf. Dat had ik nog nooit gedaan!
We hebben even met die muis gespeeld.
Maar ik bleef hele grote ogen houden, van opwinding. Ik had ook een hele dikke staart, en mijn oren lagen plat naar achteren. Ik was klaar voor avontuur!

Met de muis

Mijn vrouw gooide een balletje naar de woonkamer, en ik rende er achteraan. Mijn man gooide het balletje weer terug en daar rende ik ook weer achteraan.
Toen heb ik met mijn man en mijn vrouw tegelijk gespeeld met het balletje. Dat had ik ook nog nooit eerder gedaan.
En daarna deed ik nog iets helemaal nieuws: mijn vrouw gooide een pluusjen muis naar de keuken. Ik rende er achteraan, en bleef toen staan aarzelen. Mijn vrouw zei: Toe maar, pak hem dan! en toen ging ik me toch een partij voetballen met die arme muis!
Ik tikte hem heen en weer en en gooide hem in de lucht en ving hem zelf weer op. Ik gleed over de tegels, met muis en al. Ik lag op mijn rug en tikte met een achterpoot de muis weer weg.
Ik leek wel een profvoetballer.
Mijn mensen zeiden dat ik uit-ge-la-ten was.
Ik heb die nacht ekstra goed geslapen, want ik was daarna best moe.

Op het bed

Ik ben nu ook aan het oefenen met op bed slapen, want dat vind ik nog steeds best eng.
Ik durf het wel als ik de enige ben die er op slaapt, dat doe ik al jaren.
Maar ik durf het niet zo goed als mijn mensen er ook slapen.
Sinds een paar dagen klim ik nu zelf op bed als mijn man er alleen ligt te slapen. En sterker nog, dan ga ik tegen zijn benen aanliggen.
Ach, en dan moet je mijn vrouw zien kijken. Dan is ze ja-loers. Want dat doe ik niet bij haar.
Dat vond ik toch een beetje zielig voor haar.
Dus nu lig ik ’s avonds, als ze ligt te lezen, ook bij haar op bed. En dan blijf ik nog een tijdje liggen, als ze gaat slapen. Dat durf ik nu best.

Samen praten

Ik ben ook steeds meer tegen mijn vrouw aan het praten. Zij zegt iets tegen mij, en dan maak ik kirretjes terug. En dan maakt zij een geluid tegen mij (ze kan best goed miauwen voor een mens) en dan maak ik hetzelfde geluid weer terug. Daarna zij weer, en zo hebben we dan een gesprek.

Zwiepen

En een uurtje geleden kreeg ik mijn vlooienpipet.
Daar heb ik zo’n hekel aan! Ik ren daarna altijd snel naar buiten, want ik vind het eerlijk gezegd ook griezelig. Dat stinkende spul in mijn nek, bah. Ik snap niet waarom dat nodig is.
Mijn vrouw zegt dat het tegen vlooitjes is. (Niet tegen jou, kater Vlo!!) Maar ik heb nooit vlooitjes, dus waarom zou ze het dan elke maand doen?
Maar nu kon mijn vrouw dat vieze spul op mij doen, en ook nog twee nagels van mijn voorpoot knippen.
Toen was ik er ook echt wel helemaal klaar mee, en dat merkte mijn vrouw ook. Ja logisch, want ik lag met mijn staart te zwiepen.
Maar ik bleef toch gewoon op bed liggen, dapper hè?

Op krachten

Ik vind zelf dat ik ineens dus een hele hoop nieuwe dingen durf. Dat kost natuurlijk wel een hoop energie. Omdat ik zoveel ren en speel en praat en knuffel krijg ik ekstra lekker eten, zodat ik op krachten blijf.
Als ik op mijn kurk klim, val ik als een blok in slaap. Dan snurk ik soms zelfs een beetje.
En als ik wakker ben, bedenk ik wat ik nu wil gaan doen. Gewoon met de veer spelen, of buiten in de tuin gaan rennen, of iets aan mijn vrouw vertellen, of met mijn man en mijn vrouw met een balletje spelen. Of zal ik weer eens met die muis spelen?
Ik wist nooit dat je zoveel verschillende dingen kon doen, als kater!