Deze week schreef Bert dat hij zijn sportbrokken liever niet meer wil eten. Hij krijgt nu ’s avonds gelukkig wat anders.
En Jip, een vriend van ons die sportbrokken moet eten, vindt ze ook niet echt lekker meer.
Net als Bert en Jip moest ik een tijd die sportbrokken eten.
Ondanks dat ik tegen mijn mensen had gezegd dat ik geen sportman ben. Ik ben meer een fieloosoof, een kater die over het leven nadenkt. Dus hoezo sportbrokken?
Maar het hielp niet dat ik dat zei. Ik moest die brokken tóch eten.
Dat was al weer een tijdje geleden. Dus daarom geef ik nu een updeet.
Kast
En hoe gaat het dan nu met mijn sportbrokken?
Daar kan ik best kort over zijn: goed!
Mijn sportbrokken staan in de kast, en ze staan daar veilig.
Want ik eet ze niet meer.
Heen en weer
Dat komt door mijn vrouw.
Toen ik steeds vaker die brokken liet staan, snapte ze meteen dat ik ze niet lekker vond.
Ze zei tegen me dat ze al had gedacht dat het zo zou gaan. Ja, ik ook.
En mijn man al helemaal, zei hij.
Mijn man kan best een klein beetje streng zijn over mijn eten. En hij vond dat het dure brokken waren en dat ik ze echt wel zou eten als ik honger had. Maar mijn vrouw zei dat die brokken niet bederven, en dat ik ze niet hoefde te eten als ik dat echt niet wil.
Dat ging een paar dagen zo heen en weer tussen mijn mensen, maar gelukkig heeft mijn vrouw gewonnen.
Want stel je voor dat ik die hele zak van twee kilo leeg had moeten eten… dat had nog superlang kunnen duren. Ik moet er gewoon niet aan denken, dat zou echt heel erg vreselijk zijn geweest!
Lekker
Zo kreeg ik dus weer de brokjes die ik voor mijn sportbrokken at. En wat waren die ineens lekker geworden!
Eindelijk at ik weer met smaak. En ik hoefde niet steeds snel aan te komen lopen voor mijn eten, om te ontdekken dat ik wéér die stomme sportbrokken kreeg.
Vorm
Nou moet ik wel eerlijk zeggen dat ik nog best een klein beetje rond ben. Vooral aan mijn buik.
Mijn hoofd is prima, en mijn poten ook. Mijn staart is precies goed, en mijn schouders zijn breed en gespierd. Mijn buik is dan weer een beetje groot.
Ik heb een flubber onder mijn buik, maar die is niet leeg zoals bij Bert en Jip na de sportbrokken.
Mijn flubber zit nog vol met mezelf.
Maar is dat erg? Ik vind van niet. Ik ben eigenlijk altijd een beetje rond van vorm geweest. Zelfs toen ik nog buiten woonde was ik vrij kom-pakt, zegt mijn vrouw.
Het is dus gewoon mijn figuur, dat ronde.
Kaloriejen
Maar mijn vrouw was zenuwachtig geworden toen Bert misschien suikerklontjes-ziekte zou hebben. Vanwege dat hij ook rond was.
En toen moest ik dus die brokken om minder rond te worden. Dat is wel gelukt, maar nog niet helemaal. Een béétje is het gelukt, zeg maar.
Daarom krijg ik nu nog ekstra natvoer. In plaats van brokken. Want natvoer heeft minder kaloriejen volgens mijn vrouw.
Ik weet niet wat er mis is met die kaloriejen, want ik vind ze best lekker. Maar ik vind natvoer ook lekker, gelukkig.
Hart
En ’s avonds krijg ik dan blokjes runderhart, gewoon rauw. Dat vind ik toch wel het aller, aller, ALLERlekkerst!
Ik sta altijd al een beetje te dribbelen als mijn vrouw ze voor me in mijn eetkom doet. Mijn man vindt die blokjes vies. Nou gelukkig maar, dan hoef ik niet bang te zijn dat hij ze stiekem opeet!
Als mijn vrouw mijn bak neerzet loop ik er snel naar toe en begin te eten.
Eerst haal ik elk blokje uit mijn kom en leg het op de vloerbedekking. Onder mijn kom ligt nog een plees-met, tegen knoeien. Dus om die schoon te houden leg ik mijn vlees op de vloerbedekking. Zo doen tijgers dat ook, in het wild.
En dan eet ik mijn blokjes op. Ik moet goed kauwen, en dat doe ik ook. Graag zelfs.
Soms eet ik alles meteen op, maar meestal laat ik nog een paar blokjes staan voor later op de avond. Als snek, dat ik me er nog op kan verheugen!
Als ik die blokjes hart eet, voel ik me altijd echt een leeuw in de djungel. Dan ben ik groot en gevaarlijk en stoer.
Niet echt waar hoor, maar zo voelt het dan.
Rond
Maar wat ik me nou afvraag is dit.
Als Bert te rond was en Jip en ik. En Katrientje en Loesje zijn ook een beetje rond, zeggen ze zelf.
En Popje en Beer en mijn Molletje, die hier voor mij woonden, waren ook best rond.
En mijn zoon Spruit is ook best rond.
Voel je waar ik heen wil?
Als katten dus bijna altijd rond zijn, waarom is dat ronde dan niet goed?
Waarom moeten we dan een andere vorm worden?
En WELKE vorm dan? Vierkant?
Ik snap er niks van, maar ik ben blij dat ik van die sportbrokken af ben!