Tag archieven: kater Bolle

kater Bolle over: als je als mankater seksie bent. Of niet.

seksie
Pasgeleden lag ik in mijn doos in de tuin. Ik was mezelf aan het wassen. Ik lag in een houding waarin ik makkelijk mijn borst en mijn buik kon wassen. Heel gewoon, niks biesonders.

Zo seksie

Mijn vrouw kwam naar buiten, zag mij en begon te lachen. Ze vond het zo leuk dat ze er footoos van ging maken.
Ik wist zelf niet wat er nou zo lollig was en was een beetje beledigd. Ik hou er niet van als ik word uitgelachen. Als kat merk je dat echt wel of je wordt uitgelachen. Maar mijn vrouw zei dat ze me niet uitlachte, maar toe lachte. Omdat ik zo seksie in mijn doos lag.
Eerst dacht ik jaja, dat zal wel. Maar toen moest ik nadenken. Want seksie, ik?
Ik weet eigenlijk helemaal niet presies wat dat is. Ik dacht dat seksie wulps betekent, of
misschien een beetje swoel. Maar kan een mankater dat ook zijn? En kan ik dat zijn?

Heel seeriejeus

Ik vind dat jongenskaters en meisjespoezen hetzelfde kunnen. Even los van kindertjes krijgen. Alleen zijn meisjes vaak stoerder, dat is wel zo. Maar van seksie weet ik het niet zeker, of alle katten dat kunnen zijn. Dat is toch dat je zorgt dat een andere kater of poes allemaal gevoelens van jou krijgt en dat je een beetje flurt.
Maar ik ben geen flurt, ik ben juist heel seeriejeus. Als ik verliefd ben dan is dat voor altijd, zoals met mijn Mol. En mijn Mol had me een knal verkocht als ik seksie ging doen, denk ik. En mijn Mol deed ook niet seksie want daar was ze te oud voor geworden.

Een beetje verliefd

Mijn mensen hebben me wel eens verteld dat mijn Molletje vroeger een beetje verliefd was op een hele grote zwartwitte kater die Billy heette. Niet de Billy die bij ons in de tuin woonde hoor, die was daar naar vernoemd. Mijn vrouw zei dat als Mol die Billy zag, ze altijd opsprong en ergens aan een boom ging staan krabben. Een beetje uitsloverig, helemaal rechtop staand, en ze keek of Billy het zag. Na een tijdje te hebben gekrabd ging ze dan naast Billy zitten. Maar Billy had alleen maar aandacht voor een andere poezendame die nog kindertjes kon krijgen. Hij liet mijn Mol altijd gewoon zitten, erg hè.
Mijn mensen vonden dat best een beetje zielig voor Mol. Mijn Molletje ging seksie doen door te krabben en ze kreeg geeneens aandacht.
Ik zelf zou zeker weten gekeken hebben als een poezendame ineens voor mijn neus aan een boom ging krabben. Dat zou ik misschien ook best seksie hebben gevonden.
Ik krab in mijn tuin ook altijd aan de grote roo-doo-den-dron die er staat. Ik ga op mijn achterpoten staan en begin te krabben. Als mijn vrouw erbij is zegt ze altijd Goed zo Bol!
Dat vind ik leuk om te horen, maar ik denk niet dat mijn vrouw me seksie vindt als ik aan die boom krab. Dus misschien is het alleen seksie als meisjespoezen dat doen?

Flurten

Het zou natuurlijk ook best kunnen dat de ene kat wel seksie kan zijn en de andere kat niet. Of je nou een kater bent of een poes. Of twee katers of twee poezen, of een kater en een poes. Dat maakt helemaal niet uit.
Popje kon heel goed flurten. Als hij iets wilde (eten, knuffels, aandacht) of als hij bij mijn vrouw in haar nek wilde liggen, deed hij zijn ogen halfdicht en ging zitten lonken. Zo noemt mijn vrouw dat. Hij keek dan met een beetje schuingehouden hoofd, en knipperde steeds met zijn ogen, terwijl hij de hele tijd naar mijn man of mijn vrouw keek. Een vriendin van mijn mensen zei altijd dat Pop slaapkamerogen op kon zetten.
Dat kan ik zeker weten niet. In de slaapkamer slaap ik, met mijn ogen gewoon dicht. Of ik speel met mijn veer, dat kan ook. Dan heb ik mijn ogen gewoon open, wijdopen zelfs. Want ik moet op de veer letten.

Ik denk zelf eigenlijk dat ik te seeriejeus ben om seksie te doen. Want daarvoor moetje toch een beetje nonsjalant zijn en een beetje zelfverzekerd. Dat je zegt: kijk mij nou eens.
Zo ben ik helemaal niet. En ik vind dat je je niet anders moet voordoen dan je bent.

Borsthaar

seksie En toch vond mijn vrouw dat ik seksie in mijn doos lag te zijn. Terwijl ik zelf niks doorhad. En ook helemaal niks spesjaals deed.

Dus uiteindelijk heb ik bedacht dat seksie voor een jongen betekent dat je je borsthaar wast. Dat moet het dan wel zijn.
Heb ik nooit geweten!

kater Bolle over: als je glittertenen hebt

glittertenen
Vorige week was ik heel vroeg in de ochtend aan het patroejeren. Het was nog niet eens licht zo vroeg was het. Ik liep door mijn tuin, en de tuin van de hond naast mij, en op de daken van de schuurtjes. Alles was zoals het hoort te zijn, er was nergens iets vreemds aan de hand.

Linkervoet

Totdat ik een stukje verder liep. Zomaar ineens deed mijn linkervoet pijn. Echt zo veel pijn dat Ik bijna niet meer op die voet kon staan.
Ik strompelde naar huis en ben op mijn kurk geklommen. Mijn vrouw werd wakker en tilde me op het grote bed. Daarna hebben we met zijn drietjes nog even geslapen.

Mank

Toen mijn vrouw opstond probeerde ik ook op te staan. Gelukkig tilde mijn vrouw me van het bed, want ik had niet kunnen springen.
Ik probeerde te doen alsof er niks aan de hand was en liep op drie poten door de kamer. Maar mijn vrouw zag het meteen en maakte mijn man wakker. Ze vertelde hem: “Bolle loopt mank” en ze deed het licht in de slaapkamer aan. O jee, zei ze. Er lag bloed op het
bed, allemaal voetstapjes en vlekken. Ik voelde aan mijn water (en aan mijn poot) dat er iets niet klopte dus ik hinkte naar buiten. Mijn vrouw hield me tegen en tilde
me op. Ik wriemelde maar ze keek toch onder mijn tenen. En ze voelde aan mijn voet. Iep! deed ik, want dat deed pijn. Mijn vrouw zag dat één van mijn kussentjes een wond had. Ze zette me op de grond en ik hopte zo snel mogelijk naar mijn huisje. Daar ben ik gaan liggen want ik kon niet verder lopen.
Ik hoorde nog net mijn vrouw bellen met de dierendokter.

Reistas

Ik heb even geslapen en hoopte dat ik misschien toch niet naar de dokter hoefde. Na een tijdje kwam mijn vrouw naar me toe met een bakje met goermet er in. Ik kwam gelijk aanhinkelen en begon te eten. Ik was pas halverwege toen me vrouw me alweer optilde en met me naar binnen liep. Daar stond mijn man klaar, met mijn reistas. Flauw hoor, dat ik zo gefopt word.
Ik deed in mijn tas heel hoog piepen, en ik ging ekspres de hele tijd heen en weer schuiven. Want ik wilde niet naar de dokter. Vorige keer kreeg ik druppels in mijn oog, en dat was echt supereng.
Zoiets wil ik niet nog een keer.

Zilveren spree

Bij de dokter liet ik bloederige vegen achter op de tafel. De dokter keek naar mijn voet. Hij draaide me hops! op mijn rug en keek met een lamp en een soort bril naar mijn teen. Er zat niks in de wond, zei hij. Hij dacht dat ik misschien over een schutting was geklommen waar glas op was gemaakt, tegen katten. Heb je wel eens zoiets ergs gehoord? Wie doet nou ekspres glas op iets zodat katten daar intrappen? Dat mag helemaal niet!
Mijn mensen zeiden dat ze niet dachten dat ik over schuttingen klom. Maar dat als ze zouden weten dat iemand zoiets deed, diegene nog niet jarig zou zijn. Wat jarigzijn met schuttingen te maken heeft weet ik niet.
Ik kreeg een prik tegen de pijn, en een prik met antiebieootiecaa. En toen kwam er nog iets. De dokter pakte een spuitbus en spoot iets op mijn voet. Een zilveren spree, met glitters. Aluumienie-um-spree, legde hij uit. Dan geneest een wond sneller en het maakt
een soort laagje over de wond.

Tenen

Daarna gingen we weer naar huis.
Ik ging overal kijken in huis, en ook in mijn tuin. Ik bleef maar rondhopsen. Dat doe ik altijd, als we thuiskomen van de dokter.
Dan moet ik even overal kijken of alles nog hetzelfde is.
En weet je wat zo mooi was? Overal waar ik liep liet ik zilveren voetstapjes achter. Het was zooo biesonder! Ik maakte een
glitterspoor door het hele huis en door mijn tuin.
Ik voelde me heel spesjaal, met mijn zilveren tenen.
Uiteindelijk hebben mijn mensen me op het grote bed getild en hebben we met zijn drietjes geknuffeld. Ik viel in slaap en heb de hele avond geslapen.

Glittertenen

Ik kreeg nog een paar dagen pijnstiller. Dat vond ik prima, want dan krijg ik ekstra soepjes. Daar gaat de pijnstiller doorheen. En ik liep een paar dagen te hinkepinken.
Mijn mensen hebben ekstraveel met met geknuffeld, en me steeds op het bed getild, en er weer vanaf. Zelf kon ik dat niet.
Nu is de wond al bijna dicht en doet geen pijn meer. Ik kan weer prima lopen, en ik heb al keihard met de veer gespeeld. Mijn glittertenen zijn weer gewoon zwart geworden, zoals altijd. Dus alles is weer in orde. Dat is het allerfijnste, als alles is zoals het hoort.
Al vind ik het een beetje jammer dat ik geen zilveren voetstapjes meer achter laat.

kater Bolle over: als een kat een plan maakt

plan Bijna alle mensen weten dat dieren slim zijn en kunnen nadenken. En ze weten natuurlijk ook dat vooral katten superslim zijn.

Maar er zijn ook mensen die zeggen dat katten niet kunnen nadenken. Want katten zijn zogenaamd, net als andere dieren, dom. Het is allang bewezen dat alleen mensen na kunnen denken. Zeggen die mensen.

In-stinkt

En dat terwijl wij katten juist heel veel nadenken, de hele dag door. Alleen over andere dingen dan mensen dat doen. Belangrijkere dingen, dat durf ik heus wel te stellen.
Die mensen zeggen ook dat alleen zijzelf vooruit kunnen denken. In de toekomst. Mensen maken plannen, dieren kunnen dat niet. Volgens die mensen.
Dat eekhoorntjes noten verzamelen is dan niet vooruit kijken, maar in-stinkt. Zo noemen mensen dat als dieren iets kunnen. Dan zeggen ze dat het in-stinkt is, dus dat dieren dat gewoon maar ootoomaties doen. Zonder na te denken. Alsof je als dier een soort masjientje bent.

Plannen maken

Ik heb al vaker geschreven dat ik niet snap hoe sommige mensen doen alsof ze alles weten over dieren, en alles kunnen bewijzen. In een labaaraatoorie-um.
Maar aan dieren zelf vragen ze niks. Terwijl het over ons gaat.
Het slaat natuurlijk nergens op dat wij niet nadenken, dat weet elke kat. Maar leg dat maar eens uit aan die mensen op een manier dat ze het snappen. Dat is moeilijk. Want als je denkt dat een dier niks kan en snapt, zie je ook niet wat een dier kan en snapt. Dan zie je nooit dat dieren zeker weten wel plannen kunnen maken.
Je vraagt je misschien af hoe ik dat weet. Nou, omdat ik zelf de hele dag en nacht nadenk beivoorbeeld. En door iets wat mijn vrouw me vertelde.

Het gaat over mijn Molletje.

Een stapje

Op een dag hoorde mijn vrouw gekrijs in de tuinen, dus ging ze kijken. In een tuin verderop stond Popje, met een andere kater die Bassie heet. Ze stonden tegenover elkaar te grommen en te krijsen. Maar verder wisten ze niet zo goed wat ze nou eigelijk wilden. Soms ging een van de twee een stapje achteruit. Maar dan kwam meteen de ander een stap naar voren. Ze wilden eigenlijk niet vechten, maar ze konden niet meer terug.

Mijn vrouw stond in onze eigen tuin te roepen en probeerde ze op te laten houden. Ze trok zelfs een blikje goermet open. Nou, ik had het wel geweten! Pop wilde wel naar mijn vrouw toekomen, maar als hij zich bewoog kwam Bassie naar voren en wilde hem gaan krabben. Dus bleef Pop staan en ging het krijsen door.

Mol

Toen Mol mijn vrouw steeds harder hoorde roepen, kwam ze aandribbelen. Ze zag wat er aan de hand was en dat mijn vrouw wilde dat het ophield. Mijn Molletje hield ook niet van vechten, dat heb ik al vaker gezegd. Ze stond een tijdje te kijken, samen met mijn vrouw. Toen mauwde ze tegen mijn vrouw, kroop onder het hek door en liep naar Pop en Bas. Bassie schrok en ging tegen haar ook staan blazen. Mol deed net alsof ze niks hoorde, liep door en ging overdwars tussen de twee jongens in staan. En zo bleef ze staan. Pop en Bas konden elkaar nu niet meer zien. Daardoor konden ze weglopen zonder dat de ander ging aanvallen. Na een minuutje liep Pop achteruit, en daarna Bassie ook. Mol bleef staan. Toen rende Bassie ineens keihard weg. Pop wilde er eventjes achteraan maar Mol blies naar hem. Dat hij op moest houden.
Daarna liepen Pop en Mol samen terug naar onze tuin. Mol deed keihard miauwen tegen mijn vrouw, dat ze het opgelost had.

Kompliementen

Mijn vrouw heeft mijn Molletje heel veel kompliementen gegeven en gezegd dat ze het geweldig vond wat ze had gedaan. Pop kreeg wat goermet moes voor de schrik en Mol kreeg een beetje slagroom omdat ze zo’n slimme dame was.

Mijn vrouw was helemaal trots op mijn Mol. Dat Mol zoiets bedacht had! Mijn Mol keek eerst wat er aan de hand was en bedacht toen een plan. Mijn vrouw heeft het altijd onthouden en ook aan mij verteld. Ik ben altijd al trots geweest op mijn Mol, maar toen ik dit hoorde nog meer. Wat een poes hè: slim, knap, stoer en dapper. Mijn Mollevrouw.

Slim

O ja, en wie zei er nou ook al weer dat katten niet konden nadenken, en geen plannen konden maken?

Ik denk wel eens dat dieren zó slim zijn dat het voor sommige mensen te moeilijk is om te kunnen begrijpen. En daar heb ik geen tests in een labaaraatoorie-um voor nodig.

Kater Bolle over als je druks gebruikt

kater Bolle

De laatste twee maanden was er veel herrie en gedoe in de tuinen naast die van mij. Of eigenlijk dan nóg een tuin verder. Daar liepen mannen met helmen op die allemaal ijzeren dingen aan elkaar maakten.

Trap

Na een tijdje staat er dan een soort trap om de huizen, lijkt het wel. Volgens mijn vrouw heet dat een stijger. Met E-I, zegt ze. Via die stijgers gaan die mannen met allerlei apparaten langs het hele huis en doen daar van alles. Wat presies weet ik niet, maar mij is dan ook niks gevraagd. Anders had ik het zeker weten verboden.
Als ik in mijn tuin zit of lig, zie ik die mannen en vooral hoor ik ze. Dat is niet zo moeilijk want ze maken echt meegaaveel lawaai.

Op het dak

Toen dat allemaal net begon was ik er een beetje bang van. Ik durfde maar een heel klein stukje mijn tuin in. Alleen als mijn mensen meeliepen ging ik naar achteren.
Nu ga ik meestal op het dak van mijn schuurtje zitten en kijken naar wat ze doen, die mannen.
Als ik op het schuurtje zit kunnen ze niet bij mij komen dus dat is veilig. Om drie uur zijn ze weer weg en kan ik gewoon in mijn tuin op mijn stoel liggen.

Zenuwachtig

Mijn man vertelde me dat ze aan het einde van oktober bij ons moeten zijn. Die mannen met die stijgers dus. In mijn tuin. Maar ook aan de voorkant van ons huis. En ook naast ons, bij de hond. En ook weer daarnaast. Maar niet alleen in mijn tuin: ook in mijn huis! Dat is nog wel het engste.
Mijn mensen willen het liever niet, maar het moet. Wij alledrie kunnen het niet verbieden.
Want we doen het huis hu-ren. Zo heet dat, dat je elke maand geld betaalt en dan in het huis mag wonen.
Aan de buitenkant van ons huis moet alles worden geschilderd en ze gaan nog veel meer dingen doen die een hoop troep en lawaai maken. Binnen hebben mijn mensen overal nee op gezegd, vanwege mij. Dus daar hoeft niet veel te gebeuren, maar toch moeten die mannen ook een paar dagen binnen zijn.
Mijn mensen zijn al een beetje zenuwachtig. Voor zichzelf en hun spulletjes maar vooral voor mij. Want ik ga dat supereng vinden, denken ze. Ik denk zelf dat dat best wel eens kan kloppen.

In de tent

Mijn vrouw heeft het plan dat ze achterin mijn tuin een tent opzet, een partie-tent. Zo heet dat. Overdag gaat ze daar zitten, samen met mij. Na drie of vier uur in de middag kunnen we gelukkig weer ons huis in. En we kunnen ook gewoon thuis slapen. We mogen overdag ook in ons huis maar dat is natuurlijk niet fijn als er van alles gebeurt. En als die mannen er zijn.
Mijn man weet nog niet wat hij gaat doen, want hij is heel erg bang voor harde geluiden. Maar hij wil ons niet in de steek laten. Dus het is voor ons allemaal heel spannend.

Druks

kater Bolle Nu had mijn vrouw gehoord over CBD-olie. Dat is druks, maar dan zonder druks. Het is van wiet, maar je wordt er niet stoont van. Alleen rustig.
Een hele lieve vriendin van mijn mensen heeft een flesje kadoo gegeven, spesjaal voor dieren. De druks zit dan in zalm-olie en niet in alkohol. Het hondje van die vriendin krijgt het voor zijn knietjes. En het helpt heel goed. Op internet staan allemaal verhalen over katten en honden met epielepsie, die heel goed reageren op die CBD.
Dus een tijdje voordat die stijgers komen beginnen we met die druks. En een stekker in huis met Feeliewee. Daar wordt je ook rustig van. Als kat dan.
Ik weet het nog niet zo, van die wiet-olie. Straks krijg ik hele lange haren en een lange baard en word ik een hippie. En ga ik de hele dag zingen over bloemen en liefde. Ik ben dus best een beetje bang dat ik straks een druks-kikker ga worden. Maar volgens mijn vrouw kun je beter een druks-kikker zijn dan een stresskip. En dat ze denkt dat ze die druppels zelf ook nodig gaat hebben.

CBD-olie

Nou vraag ik me af: zijn er ook andere katten die wel eens een reenoovaatsie hebgen meegemaakt? Wat vonden jullie ervan? En zijn er andere katten die CBD-olie hebben gekregen? Als je het hebt gehad, wat vond je er dan van? En hoe kreeg je het, want het is best vies (ik heb al aan het flesje geroken)?

Ik hoop maar dat ik straks helemaal rielekst in mijn tuin lig. En dat ik alle bouwvakkers op paarse oliefanten onder roze bomen door zie rijden. Omdat ik helemaal wappie ben geworden van mijn druks.
Maar ik denk eigenlijk van niet.

kater Bolle over als je een ernstige kater bent

ernstig Een tijdje geleden schreef ik dat ik een ernstige kater ben. Loesje vroeg toen of ik daar meer over wilde vertellen.
En omdat Loesje een hele lieve vriendin van mij is doe ik dat natuurlijk.

Seeriejeus

Als ik zeg dat ik ernstig ben bedoel ik dat ik het leven seeriejeus neem.
Ik denk goed na voordat ik iets doe en ik doe nooit zomaar iets. Ik maak geen grapjes en ik haal geen kattenkwaad uit. Gevaarlijke dingen doe ik niet. Soms heb ik eventjes een gekke bui, maar dat is altijd snel weer voorbij.
Ik ben lief voor bijna alle andere katten, en ik speel niet de baas. Dat komt omdat ik nadenk over hoe andere katten of mensen zich voelen. Daar hou ik rekening mee.
Ik hoef niet in het middelpunt van de belangstelling te staan. Liever niet zelfs.

Denken

Het leven is best moeilijk, vind ik. Ik ben snel bang en vind veel dingen eng.
Het is nu veel beter dan vroeger, toen was ik alleen maar bang.
Nu kan ik ook heel blij zijn. Als ik uitgebreid geaaid wordt, als ik in het zonnetje lig, als mijn mensen en ik met zijn drietjes in mijn tuin zitten, als ik geborsteld wordt. Dan doe ik ernstig keihard brommen, en soms zelfs een beetje kwijlen. Nou ja, dat kan de beste gebeuren natuurlijk.
Maar meestal lig ik na te denken. Of ik zit na te denken, en ik sta zelfs wel eens na te denken.
Dat gaat de hele dag door, dat denken.
Ik denk over van alles. Ik denk terug aan het verleden, en ik denk na over wat er komen gaat.
Ik denk aan mijn Molletje, en ik denk aan mijn mensen. Ik denk aan de wereld en aan het heelal. Aan alle katten en dieren en mensen die daarin bestaan. Dat is zo belangrijk dat ik daar heel lang over kan nadenken.

Mijn Mol en ik

Mijn mensen zeggen dat mijn Molletje ook zo was. Ze was een ernstige poezendame die bijna nooit speelde. En ze wilde ook niet dat anderen speelden. Pop en Beer mochten dat niet, maar mijn mensen ook niet. Als mijn mensen vrienden op bezoek hadden en ze moesten lachen of waren een beetje druk, dan kwam Mol aanrennen en ging heel hard zitten loeien. Dat ze op moesten houden.
Mijn Mol en ik begrepen elkaar heel goed. Dat drukke gedoe, en dat rennen: nee, niks voor ons.
Wij liepen samen door onze tuin, of we lagen op onze stoelen en we dachten na.
Omdat ik een ernstige kater ben wist ik dat mijn Molletje hulp nodig had. En die gaf ik haar. Ik bleef altijd bij haar, zodat ze niet bang hoefde te zijn.

Popje

Popje was een heel druk ventje, dat altijd aan het spelen was. Hij bemoeide zich overal mee, en moest alles weten. Mijn mensen konden geen kastje open doen of Pop zat er in.
Hij was vrolijk en haalde grapjes uit met mijn mensen. Hij deed eerst iets, en dacht dan pas na. Mijn mensen zeiden altijd dat hij in wel meer dan zeven sloten tegelijk liep.
Beer was een stuk ouder en wat minder druk, maar hij ging ook altijd op onderzoek. Hij liep alle tuinen door en kende alle katten. Hij ging naar binnen door hun deurtje en at een hapje mee van hun eten. Zo kende hij ook een heleboel mensen.
Pop en Beer deden aan soemoo-worstelen, volgens mijn vrouw. Dat is iets Japans. Ze renden elkaar achterna door het huis. Ze gooiden elkaar omver en ook alles wat in hun pad stond.
Soms liet Pop zich vanaf de tafel bovenop Beer vallen. Of Beer trok juist Pop zó van de tafel af. Mijn mensen moesten midden in de nacht wel eens roepen “Mannen!” omdat ze aan het rondgalopperen waren. Ze klonken als een kudde ooliefanten, volgens mijn vrouw.
Dit was natuurlijk afgelopen toen mijn Mol bij hun kwam wonen.

Karakter

Zo zie je dat elke kat anders is.
Dat heeft te maken met hoe je jeugd was, hoe je opvoeding was, hoe je nu woont, hoe je mensen zijn, hoe oud je bent en hoe gezond je bent. Het is natuurlijk logies dat je als je een kat van 17 bent minder druk aan het rennen bent dan een kat van een paar maandjes.
Maar weet je wat de belangrijkste oorzaak is dat elke kat verschillend is? Dat is karakter.
Elke kat heeft een eigen karakter. Dat is je diepste wezen in jezelf. Daar wordt je mee geboren, dat is je persoonlijkheid.

Ernstig

Mijn karakter is dat ik ernstig ben. Zelfs als ik een andere jeugd had gehad zou ik nog steeds ernstig zijn. Ik zou dan minder bang zijn, maar net zo ernstig.
Elke kat is een uniek indievieduu. We verschillen van elkaar in kleur en in leeftijd, maar ook van karakter.
Weet je wat ik nou zo lollig vind? Dat mensen dat wetenschappelijk hebben bewezen. Dat zeggen ze. Ze hebben bewezen dat katten een karakter hebben, veel meer dan honden. Ja logies natuurlijk dat meer dan honden, dat had ik zo wel kunnen vertellen.
Maar daar kan ik dus weer over nadenken. Dat mensen zo raar zijn. En honden vaak dom. En katten niet. En hoe dat komt. En waarom dat zo is. Waarom niet iedereen dat weet.
Ik denk na omdat ik een ernstige kater ben.
Of andersom, als je erover nadenkt (!) kan dat ook.

Huiskater Bert

Samen is het gezelliger