Het voelde best spannend in ze asiel, van de honden gingen we naar de katten. Katrien en me eigen hadden veel emoozie want waarom wonen er zoveel katten in ze asiel.
Ik kreeg best veel moeilijke gevoelens en Katrien sloeg haar pootjes om mij eigen heen.
Op de bank
- Oooh Loesje, ik vind het zo zielig dat de katten niet in een huisje wonen.
- Ik vind het ook moeilijk Katrien. Zouden ze wel tonijn krijgen voor ze eigen? Misschien alleen harde brokke!
- Ooooh wat zielig. Maar wat ikjes wel goed vind, het lijkt wel of ze in een huis wonen. Zullen we die bank eens uitproberen Loes?
- Bank? Ik ben best moe Katrien. Oooh ik moet gaape en slaape, prrr prr
- Loes? Loehoessss!!! Wakker worden!!
- Wat? Ontbijt? Oooh ik ben in ze asiel…
Ik moest mij oogjes opendoen en ik moest mij eigen ook wassen. Anders voelde ik mij niet fris voor ze andere katten. Katrien rende al door de gangen en toen kwamen we langs een heel groot veld. Ooh weer grote honden en veel honden, ik voelde mij eigen best onzeker maar ze waren best wel blij aan het spelen. Maar ze zaten niet in een hok.
Bij de honden
- Katterien, oooh ik vind het best moeilijk. Ik ben bang voor ze grote honden?
Katrien zat op schoot bij een vreemde mevrouw die hier werkte. Het was ze mevrouw vrijwilligster. Ze vertelde dat de honden hier de hele dag zijn en ook weer naar huis gaan aan het eind van de dag. Ik miste me eigen vrouw zo, maar ik deed me eigen groot houden. Ik deed ook rekke en strekke, dat is belangrijk als je stres heb. Toen gingen we naar het kamertje waar twee katten waren. Ik zeg U eerlijk, dat durf ik wel beter.
Bij de katten
- Hallo katten wij komen even kijken hoe jullie hier leven.
- En dat jullie gelukkig zijn van jullie eigen, dat is ook belangrijk Katrien. Krijgen jullie wel genoeg te eten?
- Ooooh we hopen dat jullie snel een huisje krijgen hoor.
- Een huisje en een vrouw en lekker eten. Van me eigen houd ik het meest van tonijn.
Katrien trok me eigen mee naar buiten en toen kwamen we langs de fysioafdeling. Ik zag een grote bak met water en water vind ik eng. Katrien had alweer gehoord dat dit voor de honden is om beter te leren lopen van ze eigen. Oooh ik hoop dat ik nooit opnieuw moet leren lopen…
Handdoeken
- Ooooh waar zouden de zwembroekjes dan liggen?
- Zwembroekjes? Oooh Katrien ik snap er niks van? Een hond in een zwembroek?
- Ooooh ze gaan bloot?
- Misschien kunnen ze ook me meeditaasie doen in ze water. Ze poten leren rekke en strekke.
Ineens begon me buik te rammelen, me neus ging omhoog en me staart ook. Ik voelde mij eigen zo hongerig. Het voelde als tonijn maar ik zag het niet. En we kwamen ook langs de keuken
- Katrien ik voel me buik, zullen we naar binnen gaan. Ik heb nu best honger.
- Oooooh nee Loes. Dat is niet voor ons!!
- Jawel Katterien wij zijn ook katten en ik ruik nu echt me tonijn! En ik voel mij eigen zo hongerig.
- Ik weet dat je tonijn ziet!! Nee Loes!!
- Maar het kan best en er is niemand.
Ik kon alleen nog maar aan me tonijn denken en ik zeg U eerlijk, ik heb er een in me bek gestoken. Katrien heb het niet gezien hoop ik? Zij was alweer een deur verder, daar lagen allemaal handdoeken.
- Oooooh wat veel! Kijk eens Loes!!
- Me vrouw heb er niet zoveel, denk ik van me eigen.
- Toen jij net tonijn liep te bietsen zei een vrijwilligster dat ze altijd handdoeken kunnen gebruiken. Dus als je thuis oude hebt mogen ze naar een dierenasiel gebracht worden.
- Oooh wat weet jij toch veel Katrien, jij ben best een echte prinses
Dankbaar
Toen voelde ik wel veel geluk ineens en dankbaarheid in me hart. Katrien en me eigen heb een goed leve. We hebben toen alle lekkere hapjes en spulletjes aan de mevrouw vrijwilligster gegeven. Voor ze dieren. En toen kregen we knuffels en ik voelde mij eigen blozen. Katrien moest ook ze traantje wegpinken. Mevrouw de vrijwilligster ging wel alles aan de dieren geven, ze heb het niet zelf opgegeten. Dat vind ik wel goed aan ze asiel, alles is voor ze dieren en ik voelde mij hartje geraakt.
Helpen
Daarom willen Katrien en me eigen U iets vragen.
Wij zouden van ons eigen graag geld in willen zamelen voor ze zieke dieren, dat zij geholpen kunnen worden. Dan kunnen we zieke dieren beter maken en Katrien en ik vinden dat heel belangrijk van ons eigen.
Morgen zal er een mevrouw vrijwilligster Marion meer vertellen over ze ziekenboeg. Dat U weet wat het is en waar U geld aan geeft. Dan kunnen we met ons allemaal de dieren helpen.
En toen gingen we weer naar huis, maar Katrien zegt ook het is bijna Kerstmis. Dan krijg U allemaal lekker te eten en dat is belangrijk.
Katrien zeg dat ze een kerstwens heb:
- Ik wil iedereen een fijne en fantastische kerst en een gelukkig nieuwjaar toewensen.
Mijn kerstwens is dat ieder diertje een fijn huisje mag krijgen. Met veel liefde.
En voor het nieuwe jaar wens ik dat we allemaal vriendjes blijven en dat in goede gezondheid.
Loesje, voor ons wens ik een eeuwige liefdevolle vriendschap. SJETEEM.
- Van me eigen vind ik ook dat U goed moet eten in ze nieuwe jaar en U mag ook best iets anders lekker vinden dan me tonijn.
En ik hoop ook dat U een fijne verkering heb en als U die niet heb dan kan het leven toch mooi zijn. Als we lief zijn voor ze ander en elkaar, dat is dan wel belangrijk. Als alles gewoon is dan heb U rust en kan U rielekst zijn, dat hoop ik wel voor
iedereen.
Katrientje, ik wil ook met jou me liefdevolle vriendschap want jij ben me soolzusje. Sjeteem
Dank U wel
Katrien en Loesje