Een hele tijd geleden kreeg ik een mand. Lekker zacht en  precies goed, dus ik ging er meteen in. Maar nou durf ik er niet meer in. Ik wil geen mand.

U ziet wel dat mijn mand nou in mijn doos staat. Dat is helemaal erg!! Want nou kan ik ook niet meer in mijn doos!!

Cadeau

Het begon er allemaal mee dat mijn vrouw blij thuis kwam met een cadeau. Voor mij. Het was een superspeciale mand, uit de beste dierenwinkel van de stad. En serieus waar, dat voel je. Mijn vrouw zette de mand op de bank en ik ging erin en lag meteen goed. Volgens mij ben ik meteen in slaap gevallen. Het was de allereerste mand die ik had.

Slaap

Ik ben een gezellige slaper. Dat ik lekker lig en tevreden snurk, en dan word ik een heel klein beetje wakker, ik draai me om en slaap en snurk tevreden verder. Zo doe ik dat. Het bevat supergoed.

Dus dat deed ik ook in het mandje. Wat gebeurt er: ik rol uit het mandje.  Ik was meteen wakker en ik had veel knuffels nodig en lieve woordjes en pas toen kon ik verder slapen, maar wel op mijn kussen.

Eng

Sinds die keer ben ik niet meer in mijn mandje geweest. Ik vond het eng. Mijn vrouw zette het mandje ergens anders op de bank, ze zette het op het tapijt en toen zette ze het in mijn doos. Dat het vertrouwd was, dus dat ik er weer in kon, zei ze. Maar ik vond het eng.

Doos

Ik hoop dat die mand snel uit de doos gaat dan kan ik weer in mijn doos slapen. In die mand ga ik zeker weten niet meer.  Het ruikt naar thuis en naar doos, maar toch voel ik:  je kunt nooit weten en ik doe het niet.