Het begon allemaal met een berichtje op de blog bij Bram. Cisca de vrouw van Bolle vroeg of ik niet ook veertjes en ketnip wilde. Daarvoor moest er natuurlijk wel een postduif naar mijn mandje komen.

Veertjes

Dus ben ik een goed miauwgesprek met frau aangegaan. Ja maar Minnie jij speelt nooit met veertjes, je hebt zelfs een keer een vogel opgegeten kreeg ik te horen. Miauw zei ik, toen was ik nog een jong poesje en nu ben ik ouder. Enne ik krijg nooit veertjes van jou dus kan ik er ook niet mee spelen hè. Nou miauw daar had ik haar mooi tuk! Dus ik mocht terug miauwen waar mijn mandje staat.

Plok

De postduif die mijn envelop moest bezorgen had helaas wel wat problemen. Want het waait de laatste tijd erg hard waardoor de postduif een paar keer flink uit koers is geraakt. Maar zaterdagochtend deed de telefoon tiktik dat hij eindelijk in de buurt was. Nou ik was echt zo opgewonden! Ik heb wel drie keer de trap op en afgerend. En uitgebreid met mijn muis gespeeld terwijl ik luidkeels miew miew riep. Het werd wel opmijeens donker en net toen ik zielig miew zei hoorde ik plok.
Plok is het geluid als er iets bezorgd wordt.
Oh ik was zo blij! Daar was de envelop! Frau maakte de envelop voor mij open want mijn pootjes trilden te erg hihi. Nou en jullie kunnen het op de foto wel zien wat ik allemaal gekregen heb en hoe blij ik er mee ben.

Reserve

Veren zijn echt mijn nieuwe favoriete speelgoedje geworden. Wat zijn die leuk zeg. Je kunt er mee kroelen. Of in de lucht gooien en dan weer vangen. Erin bijten kan ook maar dan gaat ie wel snel stuk. Dus heb ik nu één veer liggen en de rest ligt als reserve in de kast. Natuurlijk heb ik de veer ook meteen aan mijn muis voorgesteld. Nou heb ik twee spelevriendjes. En ik heb naar de muis gemauwd dat ik haar echt niet zomaar vergeet hoor. Want met mijn roze muis spelen vind ik ook nog steeds superleuk.

Takje

Er zat ook een takje in met allemaal groene blaadjes eraan. En ik kreeg me toch een drang om daarin te gaan bijten en om erop te gaan sabbelen. Ik ging op m’n rug rollen. En miauwen. En spinnen. Oh oh wat was dat superduperbiesonder zeg! Frau zegt dat het ketnip is. Ik had nog nooit echte verse ketnip gehad dusse ik werd van een klein beetje toch best wel haai hihi. Daarom was het ook beter om de blaadjes niet te lang bij mij te laten. Op de foto kunnen jullie zien dat ik het er niet zo mee eens was dat het afgepakt werd. Voorpoten, achterpoten, ik gooide alles in de strijd om de blaadjes bij mij te houden.
Wegens mijn haai zijn mocht ik niet ook meteen hebben wat in het plastic zakje zat. Eerst je roes uitslapen in je mandje, Minnie. Dat kreeg ik te horen. Dus één donker nog wachten. De volgende dag was het zover en mocht ik een stukje valeriaanwortel uit proberen. Ik likte het op en wachte. En wachte. En wachte. Mauw? Er gebeurde niks. Nou dat weten we dus ook weer. Van ketnip word ik helemaal wild en van valeriaan dus niet.

Foto

Er zaten ook twee mooie foto’s van Bolle in. Daar heb ik spinnend en liefkozend kopjes aangegeven. Want ook al wist ik heel goed dat hij furrever bij Mol hoorde toch was ik een beetje flieft op hem. Op z’n mooie vachtje, goede snor en prachtige ogen. Nu kan ik furrever naar hem kijken. Ik wil de frau van Bol ook superveel kopjes geven want zij is echt zo lief! Een echte kattevriendin.
Nou dit was mijn blog weer voor vandaag. Kopjes en pootjes voor iedereen hier bij de blog.
Van mij, Minnie.