Nou… het werd aafond en Loes en ikjes werden moe en hongerig. We had ons mandje meegenoom en pakte die uit de auwtoo.

Vis

We gingen een visje of vijftig grillen. Oooh wat smaakte dat lekker zeg. Nou, daarna ging we van de uitbuik doen. Dekentje op ons en slapen maar.
Katrien: Loes? Oooh Loes, als het je blief… stop met snurkie doen zeg.
Loes: van me eigen snurk ik nooit maar mij neus snurk van ze eigen Katrien. Assie groonies ben van jou niese kan jij geluid maake assie slaap. Dan leg ik mij poot wel op mij neus, dan hebbie er geen last meer van.
Oooh gelukkie… ze stopte met snurkie.
We kond weer verder slaap doen. Tot…

Seemeeuw

Loes: Kat-te-rien!! Oooh jij heb tefeel van jou uijen ge eete. Mij neus krijg geen lucht meer…
Katrien: Nou van je ja!! Zo erg stinkie ze niet!!
We ging weer verder slaapie doen.
Toen we wakker werd zag Loes iets ergs. Een seemeeuw zat aan ons oofgebleef vis!! Nou… dat pikte Loes niet!!
Staartje zwiep zwiep zwiep, prrr prrr Loes kreeg een waas voor haar oogjes en nam een snoekduik. Met haar buik rolde ze over de zeemeeuw heen, haar poten zwaaiend van links naar rechts. Haar oogjes groot van opwinding en er vlogen vooral katteharen in het rond.
Loes: soolzussie, ik heb mij eigen beet. Oooh ik zit vast met mij buik tussen de poote van mij meeuw. Hellup Katrien, mij eigen heb beet…
Ikjes moest de seemeeuw bevrijd van Loesje en Loesje van de zeemeeuw. Hem nog evve duidje gemaak dat je nooit aan het eet van Loes mag koom.

Zwiep

Loes had echter de smaak van vis te pakken en ze greep de hengel. Met een heerlijke onhandigheid zwiept ze de draad in het water op jacht naar haar tonijn… Na een dik uur en een aantal slaapsessies verder schrok Katrien wakker want ze zag Loes bijna de zee ingetrokken worden.

Tonein

Loes: oooooh Katterien, mij tonijn! Mij buik voel mij poot heb beet, oooh…..
Katrien: Oooooh ikjes kom toe ze reskjoew!! Ooooh Loes, watte issie groot!!
Loes: Oooh mij efewigt, mij poote bezwijke onder mij gewigt…
Katrien: Ooooh nee… trekke Loes… TREKKE!!
Loes: Van mij eigen doe ik mij best… oooh Bert waar bennie nou?
Katrien: Ooooh bijna!!
Loes: doe jij maar verder Katterien…
Katrien: Oooooh Loes, we hep um!!
Loes: Mij buik kan nie meer, mij begeerte wil eete….
Katrien: Ooooh Loesie, we hep eet gevang. Ikjes benne zo trots op ons. Ooooh wat een mooi. Kom, dan gooi we hem op ze gril.
Loesje was zo trots en blij.
Loes: mij visboer geloof ze oore niet assie mij verhaal hoor van mij eigen tonijn. Nou… een uur later aat we gegrilde toonein. Wat was dat lekker zeg.

Vlinders

Ze werden helemaal soezelig van geluk en van hun volle buik. Loes droomde van haar Bert en Katrien van haar Floris. Ineens zaten er vlinders zomaar op hun neusjes.
En overal zaten vlinders, het hele strand zat er vol mee. Ze zagen door de vlinders hun restjes tonijn niet meer.
Ze gingen dicht bij elkaar zitten.
Loes: van me eigen wil ik zegge dat mij hart nu zofeel geluk voel. Assie ooit iets ergs meemaak Katrien dan denk wij aan ons vlindermoment. Dattie weet dat wij altijd saame zijn,
Assie soiets voel dan kan jij dat jou rest van jou leeve meeneeme, waar jij ook ben!
Hartjesdinnetjes for evve en evve!

Van de terugreis hebben de meisjes niet zoveel meer meegekregen, behalve een auto vol tonijn en twee harten vol geluk!