Bertje vroeg mij om weer een stukje voor jullie te schrijven, wat ik met liefde doe, hoor.  Alleen word het geen vrolijk stukje…
Nee… het gaat over leed en verwaarlozing. Pakken jullie alvast maar zakdoekjes er bij hoor. Want dit is me toch een partij erg.

Mijn ontbijt

Nou… waar gaat het over? Over mij.
Laat ik beginnen.
Ik ga het over mijn ontbijtje hebben… en hoe hard ik hierom moet vragen.
Normaal krijg ik om kwart voor 5 of 5 uur mijn eten. Ik ga dan naast manpersoneel zitten en praat met hem op de bank. Miauw of te wel kom eens van je bank af en geef me eten want ik barst van de honger. En dan krijg ik het ook.
Mijn eten word in de zomer in de koude kast bewaard. Anders word het drab en gaat het verschrikkelijk stinken. En dan gooien ze het weg. Dan pakken ze het dus uit de koude kast en prakken het eerst en zetten het dan 10 seconden in de magnogwat. Ping… opnieuw prakken en eten maar. Oooooh zo lekker.

Pate

Ik krijg altijd whiskas pate. Het liefst tonijn, maar het mag ook een ander smaakje zijn hoor. Zolang het maar pate is. En tonijn.

Fakanzie

Nou klaag ik nooit, echt nooit. Maar soms heb ik zoiets van moet dat nou. Zoals nu. Nemen ze fakanzie. Niets mis mee hoor, want nu zie ik ze vaker en krijg ik meer knuffels. Maar nu komt het ergste…
Ik krijg dus nu veel te laat mijn ontbijtje. Pas om 6 uur of nog later. Oooooh en dan rammel ik. Dan gaat mijn maagje knorren en word ik echt sjaggie hoor.
Maar wat doe ik nu als het al half 7 is en ik nog geen eten heb gehad? Nou… dan laat ik ze dat wel merken hoor. Ik ga dan echt heel hard zingen. Soms krijs ik gewoon… zo hard en zo vals. Ik spring op het nachtkastje,en als het moet gooi ik de teblut er gewoon van af. Moet het maar niet in de weg staan. Lekker puh. En dan worden ze wel wakker hoor. En dan hoor ik: Katrien… we hebben vrij hoor. Wacht even een half uurtje.

Honger

NEE!!!! Ik heb honger!! Ikjes wil eten!!

Nou… ze laten me soms gewoon wachten hoor. En dan voel je gewoon dat je per secondje afvalt. Snappen jullie nu waarom ik zo slank ben en blijf?  Het is gewoon te erg hoe ik hier behandeld word. Ze denken alleen maar aan zichzelf hier. En nooit aan mij.
Normaal duurt deze ellendige ellende 3 weken, maar meneer hier had veel dagen over en nu duurt zijn fakanzie al bijna 5 weken. En er komt nog 1 lange week aan.

Verwaarloosd

Al iets over de 5 weken lijd ik honger. Al over de 5 weken word ik zwaar verwaarloosd.
En niemand die me helpt. Ooooh wat erg.
Ik lijd gewoon in stilte. Met dikke tranen hoor soms. En als je dacht is de ellende over? Nee!!! Want in december heeft hij de hele maand ook vrij!!!! Dan begint mijn ellendige ellende weer helemaal opnieuw.
Arme ik.

Vis

Ooooh ik moet stoppen want ik krijg lekkere gekookte vis van vrouw.
Ooooh ik hou zo van mijn personeel.
Ze zijn de liefste en zij kookt heerlijk.

Heel veel liefs,
Katrientje

Prinses van beroep (en zangeres)