Ik vind, als het ochtend is dan moet je aan de dag beginnen. Dat hoort zo. En als mijn vrouw nog in bed ligt omdat ze niet weet dat het ochtend is, dan ga ik dat vertellen. Zo ben ik.

Dus laatst stond ik daar weer. En ik miauwen en miauwen, want er komt niet altijd meteen antwoord. Opeens werd ze wakker en zei: “Het is te vroeg, Bert. Je weet niet wat op tijd is.”  Nou moe!!

Overloop

Ik ben toen in de kleine vensterbank op de overloop gaan liggen. Daar kan ik goed nadenken. Ik heb dan uitzicht op de achterkant van de huizen. Er staan schuren. Soms loopt er iemand. Er vliegt ook weleens een vogel. Ik lig daar op een handdoek achter een gordijn dus lekker op mezelf.

Op tijd

Van mezelf heb ik gevoel voor tijd. Ik weet gewoon wanneer het tijd is voor avondeten of de late avondsnek, en voor opstaan en voor knuffels. Alles heeft een eigen moment op de dag. Mijn vrouw heeft een klok nodig om te weten waar het tijd voor is maar ik heb mijn gevoel. Dat is nog ietsvan uit de oertijd, dus als het zo oud is en het werkt nog steeds dan is zeker weten het in orde dacht ik. Dus dan kan ze beter luisteren naar mij dan naar een wekker.

• Het was licht
• Er kwam zon aan
• De dag was begonnen

Beneden

Toen we later alletwee beneden waren, heeft ze tijdens de ochtendknuffel er nog van alles over gezegd. Slapen en mensen en katten, nou het waren weer hele verhalen, ik wist al best snel niet meer waar het over ging. Dus ik keek af en toe naar haar gezicht, dat is genoeg, het was ook knuffeltijd tenslotte.

Maar serieus waar, ik blijf erbij. Als de dag begonnen is dan moet je opstaan. Maakt niet uit wat een wekker zegt.