Ik ben een seeniejor-katerman en dat is gewoon zo. Dus ik slaap best veel. En ik doe rustig aan. Maar ik wil heel graag alles weten dus dan kijk ik soms van opzij.

Konsentraazie

Opzij kijken is best moeilijk. Je hebt er konsentraazie voor nodig. Ik kan het niet als ik ren, dan kijk ik recht vooruit waar ik heen ga, dus ook geeneens naar waar ik mijn poten neerzet. Het kan ook niet als ik in de vensterbank spring dan heb ik alle kracht nodig om goed te landen. En als ik net wakker ben nou dan ben ik bezig met wakker worden. Ik kan alleen opzij kijken als het zo is:

•  ik zit of lig heel rustig en ergens in de kamer gebeurt iets waarvan ik zeg wat is dat, ik wil dat weten
•  ik heb tijd dus het moet niet vlak voor het eten gebeuren dan staat mijn kop er niet naar
• ik heb geen zin om erheen te gaan, ja daar ben je seeniejor voor

Opzij

Wat ik dan doe ik met mijn ogen opzij kijken. Ik zie dan een beetje van wat er gebeurt. Niet eens veel. Misschien heb ik er geeneens wat aan maar ja, als je lekker ligt dan sta je niet op, wie doet dat nou, zeg nou zelf.

En heel soms als ik dan meer wil weten, dan ga ik er toch even heen. En dan ligt er niks geks op het tapijt alleen een friemel papier. Of het is geen snek maar een brokje dat uit mijn eetschaal is gesprongen.

Maar ja ik moet toch weten wat er allemaal gebeurt in huis. Als binnenkater moet je op de hoogte blijven zo is dat nou eenmaal. En als je altijd binnen bent, dan krijg je een ander gefoel voor de dingen als wanneer je buitenkater bent. Dus opzij kijken blijf ik doen, vooral wanneer ik lekker lig.