Het is koud weer, het is warm, maakt niet uit want ik verhaar gewoon door. En gisteren moest ik overgeefe, het was een haarbal. Gelukkig was mijn vrouw thuis.

Samen

Persoonlijk vind ik: overgeefe doe je samen. Want alleen is het moeilijker, dan doe ik het ook eigenlijk niet. Ik ga nou vertellen over hoe het gaat dus als u denkt daar kan ik niet tegen dan is het beter dat u even een snek gaat eten ofzo.

Verharen

Overgeefe hoort bij verharen. Want als er haren loskomen dan ga je meer wassen en ook harder, en die haren slik je toch in maar je lichaam zegt die wil ik niet. Alleen zoiets merk ik pas later.
Verharen is ook dat ik haren laat liggen op mijn handdoek op mijn kussen op de bank. En verharen is ook dat mijn vrouw me stevig aait en dan heeft ze hele plukken haar, die legt ze naast me neer dus dan kan ik het zien. Ik snap niet dat ik nog vacht heb, er komt nou zoveel van me af, ik had werkelijk waar al lang kaal moeten zijn.

Gefoel

O ja dus overgeefe.
Eerst is er een raar gefoel en dan moet ik op het tapijt staan en iets hebben waar ik op kan overgeefe, kleding of een krant of wat dan ook. Of het tapijt.
Dan gaat mijn lichaam een beetje schudden. En ik foel het ook in mijn bek dat er iets gaat komen. Dan komt de haarbal.
Daarna moet mijn vrouw helpen, want ik heb dan weer een fijn gefoel in mijn lichaam nodig.

Het leefe

Ze gaat dan aaien en liefe woordjes in mijn vacht fluisteren. Ik lig dan op de bank om te ontspannen en ik moet dan bijkomen van de haarbal. Die ruimt zij op want de geur is dan best snel uit de kamer. Als ik ontspannen ben, ga ik slapen en ben ik weer wakker dan moet ik mezelf wassen. Ja en dat is het begin van een nieuwe haarbal. Ik weet het maar zo is het leefe als je aan het verharen bent, daar is niks aan te doen.