Ik was een asieljongen en nou ben ik een huiskater die thuis eigen werk heeft dat is dat ik de straat controleer. Daarom zit ik in de vensterbank. En pas werd mijn werk moeilijker.

Verandering

Een tijdje terug was er ook al een verandering waarvan ik foelde nou voor mij hoeft dat niet. Dat was toen ik geeneens meer kon ontspannen of slapen omdat er steeds vogels in mijn straat kwamen. Dan zag ik iets bewegen of ik hoorde een geluid en iets in mij moest dan steeds opletten wat er gebeurde. Dan slaap je helemaal niet fijn. Maar daar ben ik nou een beetje aan gewend of de vogels doen weer gewoon dat kan ook. Gisteren gebeurde er iets anders. Weer een verandering.

Raam

Mijn vrouw zette het raam van de huiskamer open. Een stukje. Dus niet dat ik er doorheen kon of dat de vogels binnen konden komen.
Voor mij als controleur vensterbank werd het werk moeilijker:

• • ik kon alles van de straat wel honderd keer beter ruiken, alle geuren kwamen tegelijkertijd in mijn neus en ik moest denken wat wat betekende en daarna was ik moe. Zoveel luchten ruik ik geeneens als ik aan de voordeur snuif dus het was echt heel veel
  • er waren ook veel meer soorten geluid en normaal hoor ik van alles maar nou veel meer
  • ik voelde de wind op mijn vacht en dat was superheerlijk dus ik deed mijn ogen dicht van oooo-wat-fijn maar dat kan natuurlijk niet als je moet opletten!!

Avond

’s Avonds ging het raam gelukkig weer dicht. De verwarming was nog steeds aan dus dat was fijn. Ik heb na het eten een dutje gedaan op de bank en daarna ging ik even in de vensterbank zitten en naar de straat kijken.

Maar toen ontdekte ik dat de huiskamerdeur naar beneden open stond dus ik naar beneden aan de voordeur ruiken. En toen snapte ik het. De zomer is onderweg, voortaan is het zo.