Vorige week moest ik voor de tweede keer naar de dierendokter, iets met een prik die ik moest hebben, nau voor mij hoef het niet dat weet ik wel, maar mijn mensen zeggen dat het belangrijk is dat ik niet ziek word, en hoe hard ik ook trappelde en spartelde ik werd gewoon in mijn reismand gezet, zooo heee dat vond ik eng!, ik was helemaal stilletjes en ik durfde niet eens te tetteren, nau dan weet je dat ik echt bang ben, ik dacht dat ik terug moest naar het asiel of dat ik een narkoose kreeg, dus in mijn mand heb ik net zo lang gefriemeld tot ik helemaal onder mijn deken was verstopt, je zag NIEMAND meer want ik wilde echt niet mee, PUNT uit.

Avontuur

Bij de dokter zei mijn vrouw dat ik thuis was gebleven, kijk maar, de dokter moest lachen en ze zei dat ze inderdaad geen Kever zag, ze tikte zachtjes tegen mijn deurtje aan en vroeg of er iemand thuis was en ineens begon de bult in de mand te bewegen, dat was ik natuurlijk!, ik stak mijn neus en één oog onder het dekentje vandaan, de dokter en mijn vrouw moesten lachen nau ik niet, ik bleef gewoon verstopt zitten, maar de dokter haalde mij uit mijn mand en ik kreeg een prik en toen spul tegen beestjes, daarna mocht ik terug in mijn mand, ik heb me niet meer verstopt want ik foelde dat we nu weer naar ons huis gingen en dat was ook zo, dus achter dat avontuur kon ik een PUNT zetten.

Sgor

Toen we weer thuis waren heb ik helemaal niet getetterd, ik was de hele dag en de hele avond en de hele nacht helemaal stil, zo stil als een muisje, mijn mensen werden er zenuwachtig van, ik kreeg ekstraveel knuffels, ik at gewoon al mijn eten op, speelde soms met de veer van Bolle en ik kroop steeds tegen mijn mensen aan maar ik zei he-le-maal niks, de volgende ochtend was ik nog steeds stil, mijn mensen waren bezorgd, ze waren bang dat mijn toeter kapoo was, maar toen deed ik af en toe weer een klein tettertje, een beetje sgor omdat mijn toeter zo lang niet was gebruikt, elke keer als ik tetterde kreeg ik kompliementen, mijn mensen waren zo blij, ze zeiden Keefie daar ben je weer, gelukkig maar, en ik kon horen dat ze daar zo’n streeppunt zeiden!

Sjarmeur

Toen mijn mensen en ik net samenwoonden vonden we elkaar lief maar we wisten nog niet presies wie de ander was, nu kennen we elkaar al veel meer, nog niet helemaal hoor, maar je kan elkaar ook niet helemaal kennen, dat bestaat niet, we vertrauwen elkaar, ik bijt bijna niet meer en krabben doe ik helemaal niet meer, mijn mensen beten al niet dus die hoefden dat niet af te leren, nu zeggen mijn mensen dat ze van me hauden, ze zijn blij dat Bolle mij heeft uitgezocht, ze moeten om me lachen, ze zeggen dat ik een flurt en een sjarmeur ben, een gek beesie, en als ik niet tetter maken ze zich zorgen, ik hau ook van mijn mensen, ik ben altijd blij om ze te zien en ik wil altijd knuffelen, ik lig meestal tegen mijn mensen aan, dat vind ik gezellig, ik slaap op mijn rug met mijn benen wijd want ik ben veilig, dat is omdat we met zijn drietjes zijn en omdat we bij elkaar horen, met Bolle als ster die kijkt of alles goed is, en zo gaan we door dus ik zet hier geen punt