Nou het de hele tijd keiwarm is, lig ik hier en daar en overal maar het liefste lig ik achter de kastjes.  Lekker plekje. Maar mijn vrouw kan er niet goed tegen.

Bij mij thuis is het zo, dat ik mag liggen waar ik wil van haar. Mag zij van mij ook. Dat is samenwonen: je deelt het huis.

Muur

Die kastjes zijn eigenlijk een soort muur want ze staan in een rij. Ik kan een piepklein beetje tussendoor kijken en als ik dat doe zie ik meestal dat mijn vrouw naar mij gluurt. Dus echt privacy hier is een dingetje voor mij. Mijn verkering Loesje heeft een keer aksie gevoerd op Feesboek dat er geen gekke foto’s van je worden gemaakt als huiskater of als huispoes zijnde en volgens mij heeft dat ook best geholpen. Maar mijn vrouw gluurt wel naar me.

Oja, die kastjes zijn een muur en ze staan ook tegen de muur waar de ramen in zitten. Dus daar hangen ook gordijnen. Het is er smal en zij kan er niet komen. Ik wel. Het gaat net. Als ik er lig dan voel ik me op mezelf en ik heb ook wind van de ventilator. Dus dat ligt best lekker. Plus, het is een nieuw plekje dat heeft ook iets.

Roepen

Het is helemaal in orde en daarom is het jammer van het gluren en ook dat ze soms staat te roepen of ik me wel goed voel. Zeker als ik net lekker slaap.

Maar ik snap het wel. Want ze heeft gezegd dat Tim, hij was de kater die hier voor mij woonde, op deze plek ging liggen als hij zich ziek voelde. Dus daarom is ze bezorgd over mij, wegens dat ze bang is dat ik nou ook ziek ben en wel van de hitte.

Ja zo is dat nou hier. Ze legt het uit en dan wil ze extra aaien. En ik vind dat goed.