Wat een nieuwsgierig poesje zit daar. “Hoe stevig is deze stof, wat zit eronder en wat is er boven?” Elke poes en kater moet de omgeving verkennen. Dat is instinct, en je hebt er enig zelfvertrouwen voor nodig.

Zintuigen

Een kat heeft veel sterkere zintuigen dan de mens. Denk alleen al aan die ultragevoelige snorharen waarmee niet alleen de neus beschermd wordt, maar ook informatie wordt opgenomen. Zoiets geweldigs heeft de mens niet. En die puntige grote oren van een kat, daar zit een gehoor in waarvan een mens zich niet kan voorstellen hoe precies en geweldig het werkt.

Het betekent ook, dat wanneer wij denken dat alles hetzelfde is, een kat de piepkleinste verandering waarneemt. En dan? Dan voelt de kat nieuwsgierigheid en de drang om op onderzoek te gaan.

Aanmoedigen

Het beste wat een mens kan doen, is die nieuwsgierigheid aanmoedigen. Heb je een binnenkat, laat hem of haar dan kijken en snuffelen waar hij of zij wil. Zolang er geen gevaar bij is (zolders, schuren en bergingen) is dit een uiterst bevredigende bezigheid. Dat zie je goed aan het tevreden slapen nadat de verkenning geslaagd is.

Onzeker

Een kat met weinig zelfvertrouwen, is tijdens dit soort expedities onzeker. Vaak opkijken, bevestiging en aanmoediging vragen zijn de signalen waar je dan op moet letten. Blijf erbij, ga rustig zitten en praat af en toe met een zachte stem. De beloning voor het toch-durven bestaat uit een knuffel en complimenten.

Het kan korter of langer duren, maar met een geduldige begeleiding van jouw kant, ga je zien dat je kat langzaam meer gaat durven. De nieuwsgierigheid groeit met het zelfvertrouwen om de omgeving te durven ontdekken.

Blijf er ook dan bij. Zelfvertrouwen is broos en een onzekere kat kan met een enkel keertje  schrikken weer terug zijn bij af. Blijven steunen, blijven begeleiden, je doet het samen.