Nou weet u wel dat ik een knuffelkater ben dat is dat je een kater bent en je hebt heel veel gefoel voor knuffels. Laatst schreef ik een klaagblog maar nou doe ik het pozietief. Wat heeft een knuffelkater vooral nodig?
Fijn
Voor mezelf weet ik je hebt fijn en serieus fijn. Even aaien als ik voorbij loop dat is fijn. Dan voel ik toch dat ze me ziet en dat ik erbij hoor en dat ze nog steeds van me houdt dus dat ik veilig ben. En als zij thuis komt van weg zijn, dan geef ik gauw kopjes dan weet ze dan van mij. Dat is allemaal gewoon fijn.
Waar ik niet zo van hou dat wil ik eerlijk zeggen. Dat is dat ze me aait en intussen aan iets anders denkt. Of als ik helemaal klaar lig voor de ochtendknuffel en dan opeens moet ze naar de computer, daar heb ik niks aan. Of ik heb zooo’n zin in liefde en ik miauw en dan zegt ze alleen hoi Bertje want ze is druk met typen ja wat moet je dan als huiskater.
Serieus fijn
Als knuffelkater heb ik rust en aandacht nodig, dus dat is bijvoorbeeld voor het avondeten als er tijd is voor een goede buikknuffel. Dat je samen echt samen bent met aandacht voor elkaar. Dat je contact hebt en dat je zoiets diep van binnen voelt. Ik vind dat zoiets hoort. Dat is wat ik vooral nodig heb daar ben ik heel eerlijk over.
En dan lang en zachtjes aaien met lieve woorden en soms stil zijn en naar elkaar kijken en dan dat je alletwee je ogen soms dicht knijpt omdat je gefoelens hebt en dat je weet dit duurt net zo lang als ik zin heb en daarna gaat het misschien weer verder. Dat vind ik het allerallerfijnste als knuffelkater zijnde.