Na mijn interview met Willempie kreeg ik een mail van Tommie. Dat hij ook veel had meegemaakt: “Twee keer een kale kont!” Nou, daar wilde ik meer over weten!!

Tommie is drie, in augustus wordt hij vier. Hij woont met Cooper (twee) in een huis. Eigenlijk zit hij nou vooral in een bench, maar dat is tijdelijk.

Wat is er nou gebeurd?

Vorig jaar april heb ik een auto-ongeluk gehad en mijn rechterdijbeen gebroken. Dit is gelukkig hersteld. Een maand geleden begon ik weer mank te lopen en toen bleek dat mijn knieschijf steeds uit de kom schoot. Dus weer een operatie met zes weken rust.
Gelukkig is hiervan al de helft om.

O  vandaar die bench. Dat je geen gekke dingen doet. Ik weet dat je bij jou thuis de dijk in de gaten houdt. Wie doet dat nou?

Cooper.

Voor hem is  het ook niet gemakkek. Is het tussen jullie anders vanwege die operaties?

Er is  niets veranderd. Als hij thuis is en ik ben uit de bench,  dan gaan we nog steeds ravotten. En als het te wild gaat dan grijpt de baas in.

Hoe blijf je daar nou zo sterk onder mentaal? 

Ik heb veel steun aan de baasjes die erg lief voor me zijn. En uiteraard mag ik af en toe uit de bench.

Ja dat scheelt, dan voel je je weer jezelf. Je doet ook doostherapie. Wat is dat?

Alleen voor de afleiding, hoor!  Nu ik voorlopig niet naar buiten kan is dat wel prettig. Er zijn hier diverse dozen aanwezig, ze ruiken vaak zo lekker. Baas bestelt wel eens wat en hoplakee, weer een doos, waar het vrouwtje dan een lekker kleedje in legt.

Tommie, dankjewel voor dit korte interview. Straks mag je lekker weer naar buiten. We kunnen je allemaal volgen  op je Facebook!!