Wat ik deed bij de laatste monteur in mijn huis

monteur

Deze foto is gemaakt toen er een monteur was. Hij zat toen bij de deur. En ik ging op mijn kussen liggen. Ik was bang en boos tegelijkertijd.

Spul

’s Morgens kreeg ik van dat groene spul om mee te ontspannen. Dan voel ik me raar en fijn in mijn kop dat is wiewen.  Soms ga ik dan met mijn verkering Loesje in de zon in het gras rollen en dan ben ik toch thuis. Dat is wiewen. Het zit in je kop.

“Er komt vanavond een monteur, Bertje,” zei mijn vrouw maar dat snapte ik later pas.

Avond

Toen het bijna avond werd, belde de monteur en hij zei dat hij eerder kwam. Mijn vrouw was gespannen. Ik ook.  En helemaal toen ik hoorde dat het dezelfde monteur van de vorige keer was, die had een harde stem en hij lette niet op waar mijn brokjes stonden.

Dus ik ging meteen onder de tafel, dan door naar achter de kastjes, daar kon niemand me zien dus daar was ik veilig.

Maar de monteur kwam in onze huiskamer.

Geluiden

Van achter de kastjes hoorde ik zijn stem. En de stem van mijn vrouw. Ze klonk hoog dan is ze gespannen. En ik dacht wat nou, wat nou. Want als huiskater heb je ook je plichten zo zie ik dat.
Dus ik ging terug naar onder de tafel.
Mijn vrouw zat ernaast.
Ik ging achter haar rug staan en zo keek ik naar de monteur.
Mijn vrouw aaide me zachtjes. Ze zei dat alles in orde kwam. De monteur maakte rare geluiden ik kon geeneens zien wat hij deed.
Alles was raar en ik werd bang maar ik voelde me ook boos.

Bank

Door het boos van binnen kwam het dat ik door de kamer ging lopen dat die monteur wist hier woont een kater en dat mijn vrouw wist ze staat er niet alleen voor. En door het boos kon ik op de bank springen en op het kussen gaan liggen. Maar door het bang van binnen was dat eigenlijk heel moeilijk. Gelukkig schoof mijn vrouw toen op naar de bank, ze was dichterbij me. En volgens mij dachten we alletwee als de monteur wat doet dan springen we op hem.

Aaien

Eindelijk ging de monteur weg. Nou moesten we bijkomen. Aaien en samen hangen en die avond gingen we heel vroeg naar bed en de dag erna waren we nog steeds van binnen raar. Dus toen gingen we bijkomen en dat hielp.

9 gedachten over “Wat ik deed bij de laatste monteur in mijn huis

  1. Lieve Bertje,

    ooh wat moeilijk van de monteur. Ik vind het stoer van jou dat je wel op je kussen ging ligge in de bank. Bij je vrouw want saame ben je wel sterker tegen de monteur. Ooh jij durf steeds meer Bert, ik denk dat de sportbrokke ook helpen voor je durf. Dat je je vrouw niet alleen laat vind ik stoer. Zo weet de monteur ook, met jou eigen valt niet te spotte.
    Maar me hart is ook geraakt Bert. Dat je ging wiewen en dat we dan samen in het gras rollen in je kop. Oooh Bert ik heb het gevoeld in me buik. Ik werd blij en ik wilde rennen door me huis. Ik voelde jou in me kop en ik had geen wiew in me eigen. Ik voelde alleen maar geluk en ik wist het is goed. Me Bert is sterk en hij weet in ze kop dat ik hem steun.
    Oooh Bert dat is nog sterker dan ze tegniek. Ik voel ik moet nog meer rollen, door me huis en in me kop.
    Samen met jou…

    je Loesje

    1. ja ik voelde het Loesje dat je me steunde dus toen durfde ik meer en het kan ook door de sportbrokken komen dat had ik nog helemaal niet bedacht wat slim dat je dat weet. Het was keispannend. Ik heb nou veel te veel meegemaakt. Het liefste wil ik met jou wiewen en in de zon rollen en samen slapen en dat alles goed is dat lijkt me het allerfijnste. je Bertje

  2. Oooooh bert, je kijkt zo stoer. En dat jij klaar stond om jouw vrouw te beschermen🙀🙀🙀
    Daar zou je eigenlijk een speciale diploma voor moeten krijgen hoor.
    Ooooh en dat jij met loesje door het gras rolde ooooh wat rrrromanties
    Zucht💖

    1. Loes en ik zijn heel romanties Katrien dat komt omdat zij sensitief is en ik gevoelig en dat we dan verkering hebben

  3. Hallo Bert,

    Wat was dat weer een slechte dag voor jou, maar ook voor jou vrouwtje. Al die stress en gedoe in jullie eigen huis, waar je denkt altijd veilig te zijn en dat er zomaar geen monteurs binnen komen, wel gek hoor voor een snel draadje moeten ze 3 keertjes komen. Nu maar hopen dat vrouwtje ook echt kan merken dat dat draadje heel snel is.
    Mijn vrouwtje vertelt mij ook altijd dat er iemand moet komen en dat ik niet moet schrikjes doen van de bel, nou ik schrik dus wel en roetsj ik ben weg en veilig onder het dekbed. Nu is mijn vrouwtje ook een stresskipje hoor en is is net zo zenuwlappig als ik. Ze laat altijd een grote PPPFFFF (net alsof er een band leegloopt) als de monteur weg zijn. Nu is het net als bij jouw door de sportbrokken zo dat ik pas onder het dekbed ga als de mensen binnenkomen, want het kan ook zijn dat bv. de postduif boven komt en dan gaat vrouwtje al in de grote hal staan en komt die duif tenminste niet binnen. Ik blijf dan wachten op onder ons grote Jippebed tot vrouwtje roept dat alles weer oke is.

    Maar Bert wat was jij een stoere en sterke kerel om die monteur eens even te laten zien en merken dat jij een hele sterke kater bent en er voor waakt dat er niks met vrouwtje kon gebeuren. Je ging al was je nog zo bang door de kamer lopen en op de bank op je kussen bij vrouwtje liggen, zo van samen zijn wij heel sterk en pas jij maar op hoor monteur. De monteur had vast en zeker heel veel ontzag voor jouw boze snuit.
    Dat jij en vrouwtje toen de monteur weg was helemaal erg van de moeie waren nou dat snapperen ik en mijn vrouwtje helemaal, alle spanning komt er dan uit en kun je alleen nog maar er voor elkaar zijn en gaan bijkomen en veel bankhangen en naar het bed gaan.

    Ik hoop dat er nu voor lange tijd niks geen monteur meer komt voor jullie en dat het weer gewoon blijft zoals jullie het fijn vinden.
    Zaterdag komt er bij ons een mevrouw mijn portret brengen wat ik heb gewonnen, ik ben dan ook weer foetsie en zal ze mij niet in het eggies zien. Maar ik zal aan vrouwtje vragen of ze een plaatje maakt van mijn portret en dan zet ik het wel op je dagelijkse Facebook pagina.
    Nu moet ik veel gaan slapen, want straks mag ik weer gaan spelen met mijn nieuwe wiewvis.

    Hele fijne en vooral rustige dag met vrouwtje en veel knufjes van vrouwtje en kopjes en pootjes van je grote vriend Jip

    1. hoi Jip mijn vrouw heeft de bel expres stuk gemaakt zodat we daar niet meer van schrikken. Goed he!! Ze zegt dat er nu geen monteur meer hoeven te komen. Ik heb er genoeg van eerlijk waar. Zelf ben ik toe aan fijn en aan leuke dingen. Ik ben benieuwd naar jouw portret!! poot van je vriend Bert

  4. Dag Bert,

    Hier Bolle.

    Wat dapper dat je op je kussen ging liggen!
    Ook super dat jij en je vrouw elkaar steunden. Tegen jullie twee had die monteur geen schijn van kans, dat weet ik wel zeker.
    Hij zal vast ook wel bang zijn geweest toen hij jou zag. Dat hij dacht ik moet op die stoere
    atletiese kater letten, dat hij niet boven op me springt.
    Weet je Bert, de monteur kan van buiten niet zien hoe jij je van binnen voelt. Dus misschien ben je eigenlijk bang van binnen, maar zie je er van buiten heel stoer uit.
    Mensen zeggen vaak dat ik een grote kater ben, maar eigenlijk ben ik van binnen heel klein.
    Maar dat weten alleen mijn mensen, en mijn vrienden van de blog.
    En ik zou dat NOOIT tegen een monteur vertellen!

    Ik hoop dat jullie vandaag weer alles kunnen doen zoals het hoort, dus zonder monteurs en harde stemmen en omgevallen brokjesbordjes!

    Een lief kopje van Bolle.

    1. O ja, en ik vind het zo mooi wat je zegt over Loesje!
      Ik weet wel zeker dat dat helpt, als je aan Loesje denkt, en zij aan jou. Dat kunnen jullie van elkaar voelen, omdat je verkering hebt!

    2. hoi Bolle, vandaag was alles weer gewoon en daar was ik zo aan toe. Er is geen monteur geweest. Alleen toen wilde mijn vrouw boodschappen doen. Ik heb het liefste dat ze thuis is de hele dag dat is gezellig. Ja die monteur was vast bang voor mij. Maar misschien is dat zielig. Bang zijn is moeilijk ook als je monteur bent. kopje van Bert

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *